Dookumente të WikiLeaks zbuluan përdorimin ushtarak amerikan të FMN-së dhe Bankës Botërore si armë “jo-konvencionale”

Nga Whitney Webb

Ky “manual amerikan i grushtit të shtetit”, i theksuar kohët e fundit nga WikiLeaks, shërben si një kujtesë se të ashtuquajturën “pavarësia” e institucioneve financiare të tilla si Banka Botërore dhe FMN, është një iluzion dhe pasi ato janë ndër “armët financiare” të përdorura rregullisht nga qeveria e SHBA për t’i orientuar vendet në vullnetin e saj.

Uashingtoni – Në një manual ushtarak të “luftës jokonvencionale” të theksuar së fundi nga WikiLeaks, ushtria amerikane deklaron se institucionet kryesore financiare globale – si Banka Botërore, Fondi Monetar Ndërkombëtar (FMN) dhe Organizata për Bashkëpunim Ekonomik dhe Zhvillim (OECD ) – përdoren si “armë të pazakonta, financiare” në kohë konflikti deri në luftën e përgjithshme në shkallë të gjerë dhe në përfshirjen e “politikave dhe bashkëpunimit të qeverive shtetërore”.

Dokumenti, zyrtarisht i titulluar “Manuali i terrenit (FM) 3-05.130, Forcat Speciale të Ushtrisë Operacionale për Luftën e Jokonvencionale”, i shkruar fillimisht në shtator 2008, u theksua kohët e fundit nga WikiLeaks në Twitter në dritën e ngjarjeve të fundit në Venezuelë, si dhe gjatë gjithë viteve, Rrethimi ekonomik i udhëhequr nga Shtetet e Bashkuara, nëpërmjet sanksioneve dhe mjeteve të tjera të luftës ekonomike. Megjithëse dokumenti ka gjeneruar interes të ri në ditët e fundit, ai fillimisht ishte lëshuar nga WikiLeaks në dhjetor të vitit 2008 dhe është përshkruar si “manual i ndryshimeve të regjimit” të ushtrisë.

Twitet më të fundit të WikiLeaks në këtë temë tërhoqën vëmendjen në një seksion të vetëm të dokumentit 248 faqe të gjatë, të titulluar “Instrumenti Financiar i Fuqisë Kombëtare të SH.B.A-së dhe Luftës Jokonvencionale”. Kjo pjesë në veçanti vëren se qeveria amerikane aplikon “financa të njëanshme dhe fuqi indirekte, nëpërmjet ndikimit bindës ndaj institucioneve financiare ndërkombëtare dhe vendase në lidhje me disponueshmërinë dhe kushtet e huave, granteve ose asistencës tjetër financiare për aktorët e huaj dhe të jashtëm” dhe në mënyrë specifike emërojnë Bankën Botërore, FMN dhe Organizatën për Bashkëpunim dhe Zhvillim Ekonomik (OECD), si dhe Bankën për Marrëveshjet Ndërkombëtare (BIS), si “vende diplomatike-financiare te SH.B.A-së për të përmbushur” qëllime të tilla.

Manuali gjithashtu tregon “manipulimin shtetëror të taksave dhe normave të interesit” së bashku me masat e tjera ligjore dhe burokratike për të “hapur, modifikuar ose mbyllur flukse financiare” dhe më tej thekson se Zyra e Kontrollit të Pasurive të Huaj (OFAC) të Thesarit të SHBA-së mbikëqyr sanksionet e Shteteve të Bashkuara ndaj kombeve të tjera, si Venezuela – “ka një histori të gjatë të kryerjes së luftës ekonomike të vlefshme për çdo fushatë të ARSOF [Forcat Speciale të Ushtrisë Speciale] dhe UW [Lufta e Jokonvencionale”].

Ky seksion i doracakut vazhdon të theksojë se këto armë financiare mund të përdoren nga ushtria amerikane për të krijuar “stimuj financiarë për të bindur kundërshtarët, aleatët dhe surrogatët që të modifikojnë sjelljen e tyre në nivelet teatrore strategjike, operacionale dhe taktike” dhe se fushatat e tilla të luftës jokonvencionale janë shumë të koordinuara me Departamentin e Shtetit dhe Komunitetin e Inteligjencës në përcaktimin se “cilat elemente të terrenit njerëzor në UWOA [Zona e Operacioneve të Luftimit Jokonvencional] janë më të ndjeshëm ndaj angazhimit financiar”.

Roli i këtyre institucioneve financiare ndërkombëtare “të pavarura” si shtrirje të fuqisë imperiale amerikane është elaboruar diku tjetër në manual dhe disa nga këto institucione përshkruhen në detaje në një shtojcë të manualit të titulluar “Instrumenti financiar i fuqisë kombëtare”. Banka Botërore dhe FMN janë të listuara si Instrumentat Financiarë dhe Instrumentet Diplomatike të Fuqisë Kombëtare të SH.B.A.-së, si dhe pjesë integrale të asaj që manuali e quan “sistemi aktual i qeverisjes globale”.

Për më tepër, manuali pohon se ushtria amerikane “kupton që manipulimi i integruar siç duhet i fuqisë ekonomike mund dhe duhet të jetë një komponent i UW”, që do të thotë se këto armë janë një tipar i rregullt i fushatave të luftërave jokonvencionale të zhvilluara nga Shtetet e Bashkuara.

Një pikë tjetër interesi është se këto armë financiare drejtohen gjerësisht nga Këshilli i Sigurisë Kombëtare (NSC), i cili aktualisht kryesohet nga John Bolton. Dokumenti vëren se NSC “ka përgjegjësinë kryesore për integrimin e instrumenteve ekonomike dhe ushtarake të fuqisë kombëtare jashtë vendit”.

“I pavarur” por i kontrolluar

Megjithëse manuali i luftës jokonvencionale është i dukshëm për deklarimin në mënyrë të hapur se institucionet financiare “të pavarura” si Banka Botërore dhe FMN janë në thelb zgjerimet e pushtetit të qeverisë së SHBA, analistët kanë vënë në dukje për dekada që këto institucione kanë shtyrë vazhdimisht qëllimet gjeopolitike të Shteteve të Bashkuara jashtë vendit.

Në të vërtetë, mit i Bankës Botërore dhe i “pavarësisë” i FMN-së shpejt erodohet duke shikuar vetëm strukturën dhe financimin e secilit institucion. Në rastin e Bankës Botërore, institucioni është i vendosur në Uashington dhe presidenti i organizatës ka qenë gjithmonë një qytetar i SHBA i zgjedhur drejtpërsëdrejti nga presidenti i Shteteve të Bashkuara. Në tërë historinë e Bankës Botërore, Bordi i Guvernatorëve të institucionit kurrë nuk ka hedhur poshtë marrjen e Uashingtonit.

Këtë të hënë të kaluar, u raportua se presidenti Donald Trump emëroi ish-ekonomistin e “Bear Stearns” David Malpass për të udhëhequr Bankën Botërore. Malpass kishte dështuar të parashikonte shkatërrimin e ish-punëdhënësit të tij gjatë krizës financiare të vitit 2008 dhe ka të ngjarë të kufizojë kreditë e Bankës Botërore ndaj Kinës dhe vendeve aleate me Kinën, duke pasur parasysh reputacionin e tij të mirëfilltë si fajkoi i Kinës.

Përveç zgjedhjes së presidentit të saj, SHBA është edhe aksionari më i madh i bankës, duke e bërë atë të vetmen vend anëtar që ka të drejta të vetos. Në të vërtetë, siç thotë manuali i luftës jokonvencionale, “Si vendime të mëdha kërkojnë një supermajoritet 85%, Shtetet e Bashkuara mund të bllokojnë çdo ndryshim të madh” ndaj politikës së Bankës Botërore apo shërbimeve që ofron. Për më tepër, Sekretari i Thesarit i SHBA, ish-bankier i Goldman Sachs dhe “mbreti i foreclosure”, Steve Mnuchin, funksionon si guvernator i Bankës Botërore.

Ndonëse FMN-ja është ndryshe nga Banka Botërore në disa aspekte, siç është misioni dhe fokusi i saj i deklaruar, ajo gjithashtu dominohet nga influenca dhe financimi i qeverisë amerikane. Për shembull, FMN-ja është gjithashtu e vendosur në Uashington dhe SHBA-ja është aksionari më i madh i kompanisë – më i madhi deri tani, duke pasur 17.46 përqind të institucionit – dhe gjithashtu paguan kuotën më të madhe për mirëmbajtjen e institucionit, duke paguar 164 miliardë dollarë në angazhimet financiare të FMN-së çdo vit . Megjithëse Shtetet e Bashkuara nuk zgjedhin ekzekutivin më të lartë të FMN-së, ajo përdor pozitën e saj të privilegjuar si financuesi më i madh i institucionit për të kontrolluar politikën e FMN-së duke kërcënuar të refuzojë financimin e FMN-së nëse institucioni nuk i përmbahet kërkesave të Uashingtonit.

Si pasojë e ndikimit të SHBA-së në sjelljen e këtyre institucioneve, këto organizata kanë përdorur huatë dhe grantet e tyre për të “kapur” kombet në borxhe dhe kanë vendosur programe “rregulluese strukturore” në këto qeveritje të borxhit, që rezultojnë në masën privatizimi i aseteve shtetërore, liberalizimi dhe shtrëngimi që në mënyrë rutinore përfitojnë korporatat e huaja mbi ekonomitë lokale. Shpesh këto institucione – duke i bërë presion vendeve të deregulojnë sektorin e tyre financiar dhe nëpërmjet marrëdhënieve të korruptuara me aktorët shtetërorë – sjellin problemet shumë ekonomike me të cilat ata më pas futen në “rregullim”.

 

Guaidó thërret FMN-në

Duke pasur parasysh marrëdhënien e ngushtë mes qeverisë amerikane dhe këtyre institucioneve financiare ndërkombëtare, duhet të jetë pak e çuditshme që – në Venezuelë – “presidenti i përkohshëm” i mbështetur nga SHBA, Juan Guaido – ka kërkuar tashmë fondet e FMN dhe kështu borxhin e FMN-së, të financojë qeverinë e tij paralele.

Kjo është shumë e rëndësishme sepse tregon se qëllimi kryesor i Guaidó-t, përveç privatizimit të rezervave masive të naftës të Venezuelës, është që përsëri ta lidhë vendin me makinën e borxhit të kontrolluar nga SHBA.

Për projektin, Grayzone kohët e fundit vuri në dukje:

“Presidenti i mëparshëm socialist i Venezuelës, Hugo Chavez, thyen lidhjet me FMN dhe Bankën Botërore, të cilat ai vuri në dukje se ishin “të dominuara nga imperializmi i SHBA”. Në vend të kësaj, Venezuela dhe qeveritë e tjera të krahut të majtë në Amerikën Latine punuan së bashku për të bashkuar Bankën e Jug, si një kundërpeshë për FMN dhe Bankën Botërore. ”

Sidoqoftë, Venezuela është larg nga vendi ‘i vetëm’ në Amerikën Latine që është vënë në shënjestër nga këto armë financiare që mbizotërojnë si institucione financiare “të pavarura”. Për shembull, Ekuadori – presidenti i tanishëm i të cilit ka kërkuar të sjellë vendin përsëri në hirësitë e mira të Uashingtonit – ka shkuar aq larg sa të kryejë një “kontroll” të azilit të gazetarit dhe botuesit të WikiLeaks Julian Assange në mënyrë që të fitojë një paketë shpëtimi prej 10 miliardë dollarësh FMN. Ekuador i ka dhënë azil Assange në vitin 2012 dhe SHBA ka kërkuar me zjarr ekstradimin e tij për akuzat e mbyllura që atëherë.

Përveç kësaj, në korrikun e kaluar, SHBA-të kërcënuan Ekuadorin me “ndëshkimin e masave tregtare” në qoftë se ajo paraqiste një masë në OKB për të mbështetur dhënien e gjirit mbi formulën për foshnjat, një masë që habiti komunitetin ndërkombëtar, por vuri gatishmërinë e qeverisë së SH.B.A.-së për të përdorur “Armë ekonomike” kundër kombeve të Amerikës Latine.

Përtej Ekuadorit, objektivat e tjerë të kohëve të fundit masive dhe të “luftës” të FMN-së të Bankës Botërore përfshijnë Argjentinën, e cila i dha kredinë më të madhe të ndihmës së FMN-së në histori vetëm vitin e kaluar. Kjo paketë kredie ishte, pa dyshim, e shtyrë shumë nga SHBA, sipas një deklarate nga Sekretari i Thesarit Mnuchin lëshuar vitin e kaluar. Veçanërisht, FMN-ja ishte instrumentale në shkaktimin e rënies së plotë të ekonomisë argjentinase në vitin 2001, duke dërguar një shenjë të varfër për miratimin e vitit të kaluar të paketës së huave rekord.

Megjithëse u lirua më shumë se një dekadë më parë, ky “manuali amerikan i grushtit” i theksuar kohët e fundit nga WikiLeaks shërben si një kujtesë e përhapur se e ashtuquajtura “pavarësi” e këtyre institucioneve financiare është një iluzion dhe se ato janë ndër “armët financiare” të përdorura rregullisht nga qeveria amerikane për t’i orientuar vendet në vullnetin e saj dhe madje edhe të përmbysin qeveritë e pafavorizuara nga SHBA./Mintpressnews/përshtati Gazeta Impakt

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne