Ekstremizmi kristjan në ushtrinë amerikane

Rruga nga vendosja e Biblave në dhomat e hoteleve detare në vendosjen e armëve të shkatërrimit në masë në duart e fanatikëve fetarë mund të duket shumë e gjatë. Por Mikey Weinstein, një ish-kapiten i Forcave Ajrore të SHBA-së, i cili krijoi Fondacionin për Lirinë Fetare Ushtarake (MRFF), argumenton me pasion që të dyja gjërat janë të padëshirueshme për të njëjtën arsye dhe të dyja duhet të kundërshtohen në të njëjtën frymë. Grupi i tij vëzhgues dhe i fushatës ka marrë përsipër detyrën e sfidimit të një shumëllojshmërie të re të fundamentalizmit, për të cilën ai thotë se është pothuajse në veprim. Ai insiston që forcat e armatosura të Amerikës, si çdo formë tjetër e autoritetit shtetëror, duhet të jenë fetarisht neutrale në përputhje me Kushtetutën.

Një nga betejat më të fundit që MRFF dhe disa grupe të tjera lobimi iu bashkuan, kishte të bënte me praktikën e vendosjes së Biblës të ofruar nga Gideonët, një shoqatë bamirësie që nxit studimin e shkrimit të shenjtë, brenda dhomave në banesat e drejtuara nga marina. Rreth një muaj më parë, doli që Gideon Bibles ishte hequr nga të paktën 3,000 dhoma në lozhat e marinës në përgjigje të ankesave laike. Kjo gjë shkaktoi protesta masive nga grupet e krishtera dhe konservatore, dhe Biblat u kthyen rregullisht në dhoma. Z. Weinstein u zhgënjye: ai këmbëngul se ekziston një dallim i vërtetë ndërmjet vënies së materialit fetar në dispozicion sipas kërkesës në një tavolinë regjistrimi, dhe vendosjes së materialit të tillë në dhoma – qoftë të krishtera, muslimane apo ateiste. Sipas tij, kjo praktikë e fundit tregon se forcat kanë marrë anën e një feje të caktuar, të cilën Amendamenti i Parë e ndalon.

Nuk duket se përbën ndonjë problem të madh fakti se ku mbahen Biblat; në tryezat e regjistrimit apo brenda në dhoma. Por rreziqet njerëzore janë më të larta në një konflikt tjetër fetar-ushtarak që shpërtheu muajin e kaluar, kur një aviatori ateist në një bazë në Nevada iu mohua mundësia për t’u rifutur në ushtri, sepse ai nuk pranoi të thoshte fjalët “pra më ndihmo o Zot”. Në një rregullore më të vjetër të forcave ajrore, është parashtruar që këto katër fjalë mund të mos thuheshin në bazë të ndërgjegjes; por kjo u hodh poshtë nga një rregull i ri i nxjerrë vitin e kaluar – ose ju i luteni Zotit, ose nuk mund të merrni përgjegjësitë tuaja ndaj kombit.

Sipas pikëpamjes së Z. Weinstein, ndryshimi i rregullave është një simptomë e një forme të re të intolerancës fetare, e cila ka fituar terren në forcat e armatosura, ndër të tjera në rrënojat e të krishterëve kryesorë. Ai e quan “dominionizmin” e mentalitetit të ri fetar, një term pejorativ për format e krishtërimit që duan të ndërtojnë parimet fetare në strukturat e pushtetit tokësor. Një përkufizim skeptik i “dominionizmit” e përshkruan atë si “një pikëpamje teokratike që … burrat e krishterë heteroseksualë thirren nga Perëndia për të ushtruar sundimin mbi shoqërinë shekullare duke marrë kontrollin e institucioneve politike dhe kulturore”.

Shenja të tjera të mentalitetit? Një numër në rritje i rasteve kur personeli i shërbimit ngacmohet ose i mohohet promovimi, sepse ata refuzojnë të jenë në përputhje me besimet fetare të eprorëve të tyre. Shumë shpesh “eprorët” janë të krishterë dominionistë – edhe pse ndonjëherë ndodh që një ushtar i krishterë të ngacmohet nga një egjiptian ateist, dhe MRFF mban të njëjtin qëndrim edhe për këtë, thotë Z. Weinstein. Fondacioni thotë se është kontaktuar nga më shumë se 38.000 personel shërbimesh, veteranë ose punonjës të mbrojtjes civile me ankesa për shkelje të lirisë së tyre për të besuar ose jo, dhe 96% e këtyre ankesave vijnë nga të krishterët, shumë prej të cilëve janë të shqetësuar nga leximet ekstremiste të besimit të tyre, të cilat u imponohen atyre në një farë mënyre.

Një shembull i të krishterëve që u ankuan për fondamentalizmin erdhi në vitin 2011 kur 30 oficerë kryesisht protestantë ose katolikë dënuan një kurs trajnimi për zyrtarët e nisjes së raketave bërthamore në Kaliforni, i cili kishtë marrë burime hebreje dhe të krishtera për të justifikuar legjitimitetin e luftës. Kursi pohonte se “ka shumë shembuj të besimtarëve të angazhuar në luftëra në Dhiatën e Vjetër” dhe se “asnjë ndjenjë pacifiste [nuk ekzistonte] në historinë kryesore hebraike”. Çfarëdo që dikush mund të mendojë për argumentet fetare për luftën dhe kundër luftës, ky nuk është një pozicion që ndonjë krah i autoritetit amerikan mund të miratojë, pa shkelur më parë ndarjen kushtetuese midis kishës dhe shtetit.

Z. Weinstein  këmbëngul se në kundërshtim me stereotipin që disa njerëz mund të kenë, ai nuk është një “liberal i dehur i Chardonnay” – ai është republikan dhe krenar që vjen nga një familje me traditë të fortë ushtarake. Por ai e konsideron fondamentalizmin si një pengesë për një ushtri koherente, dhe kështu një “çështje të sigurisë kombëtare”. Përveç kësaj, “përzierja e armëve bërthamore me teologjinë apokaliptike në fund të kohës është shumë e rrezikshme”. Edhe nëse ata kanë një mendje të hapur për Biblat në dhomat e hoteleve, shumë njerëz do të thonë “Amen” për këtë. / © Gazeta Impakt

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne