Lidhjet e zbehta të presidentit amerikan dhe “fake” mediat

Pas zgjedhjeve të fundit presidenciale në Shtetet e Bashkuara të Amerikës( 2016), bashkëveprimi midis presidentit të SHBA, Donald Trump dhe medias amerikane ka qenë një fenomen i rëndësishëm – nga perspektiva politike dhe e komunikimit.

Ekziston një çështje kritike që varet nga fati i një kandidati. Nëse ne do të ishim kandidatë presidencialë, do të kishim pikat e forta dhe dobësitë tona. Do të kishte probleme negative me të cilat me siguri do të dilnim dhe do të kishte çështje që nëse do të bëheshin publike, do të kishim një kohë të vështirë t’i bindnim njerëzit për to. Në zgjedhjen e fundit të presidentit amerikan, zoti Trump u përball me konfrontime të mëdha verbale me një pjesë të caktuar të mediave, në mënyrë të konsiderueshme me CNN. Si reagoi Trump dhe fushata e tij ndaj këtyre mediave kundërshtare dhe ndaj CNN në veçanti? Mund të analizohen dy qëndrime të ndryshme ndaj mediave dhe audiencës së medias dhe në fakt qarkullimi i pushtetit midis tyre. Bazuar në idenë e parë, ne besojmë se mediat kanë fuqinë për të vendosur atë që njerëzit i kushtojnë vëmendje. Në këtë qasje mediat nuk mund të jenë të gjitha të fuqishme për t’i detyruar njerëzit të mendojnë në një mënyrë specifike, por ata së paku mund t’u tregojnë njerëzve se çfarë të mendojnë. Në këtë rast, ne besojmë se mediat u tregojnë njerëzve se çfarë të mendojnë dhe nëse është e vërtetë, mediat më të fuqishme do të na tregojnë se si dhe bazuar në atë që duhet të vlerësojmë një kandidat presidencial. Qasja e dytë njeh një fuqi të ngjashme për audiencat. Ata gjithashtu mund të zgjedhin. Dhe ata zgjedhin se çfarë media duhet të lexojnë, të shikojnë ose të dëgjojnë. Prandaj, njerëzit nuk janë krejtësisht pasivë në zgjedhjen e asaj për të menduar. Ata zgjedhin se cilave media duhet t’i kushtojnë vëmendje dhe mediat u tregojnë atyre se çfarë duhet të konsiderojnë si të rëndësishme.

Ajo na kujton se njerëzit nuk janë dëgjues pasivë për atë që mediat e fuqishme u thonë atyre. Ata kanë një fuqi të madhe, e cila injorohet në qasjen e parë. Sipas idesë së dytë dhe gjithashtu shumë studimeve të tjera në fushën e medias dhe psikologjisë, në shumë raste njerëzit marrin një vendim dhe më pas kërkojnë prova për të, në vend që të marrin parasysh të gjitha dëshmitë ekzistuese për të marrë një vendim. Mund të ekzistojnë dy mënyra që merren parasysh nga Trump lidhur me mediat. Së pari, ai thjesht mund të shpërfillte atë që mediat u përpoqën t’u tregonin njerëzve dhe vetëm të flisnin për atë që ai mendon se duhet të flasë. Qasja e dytë që mund të ishte marrë nga ai ishte të reagonte ndaj çdo axhende që mediat përpiqen të flasin. Një plan i fushatës presidenciale që bazohet në idenë që audiencat zgjedhin mediat që përputhen me mendimet e tyre ekzistuese është shumë ndryshe nga një plan që bazohet në idenë se media e fuqishme sundon mendjen e njerëzve dhe u tregon atyre se në cilat kritere njerëzit duhet të vlerësojnë kandidatët. Nëse fuqia e audiencës zgjedh mediat dhe përmbajtjen e saj bazuar në tendencat e tyre ekzistuese, atëherë ndoshta një kandidat nuk detyrohet të reagojë ndaj ndonjë pike negative të bërë nga një media kundërshtare. Supozoni se zoti Trump është akuzuar për keqtrajtim të grave. A duhet menjëherë të përgjigjet për t’u siguruar që mbështetësit e tij nuk do të zhgënjehen? Nëse ai ose këshilltarët e tij besojnë se shumë nga mbështetësit e tij as nuk janë të ekspozuar ndaj materialit negativ, atëherë ndoshta ai nuk duhet t’a bëjë këtë. Në fakt, ngritja e çështjes nga ana e tij mund të zmbrapset, sepse shumë nga mbështetësit e tij që nuk ndjekin mediat e kundërta mund të mësojnë për këtë çështje nga reagimi i tij për herë të parë. Cila strategji ishte më afër me atë të z. Trump? A u mundua kryesisht të trajtojë atë për të cilën është akuzuar? Trump fitoi zgjedhjet, kështu që ai nuk bëri një vendim të gabuar për një çështje kaq kritike. Për këtë arsye, do të ishte e vlefshme përpjekja për të hetuar strategjinë e tij në këtë drejtim. Për të parë nëse fushata e Trump ka reaguar kryesisht ose ka injoruar akuzat e lëshuara kundër tij, unë pashë mesazhet e publikuara nga Trump në llogarinë e tij në Twitter nga njëra anë dhe CNN që ishte qartë një nga kundërshtarët më serioz të presidencës së Trump dhe vazhdon të jetë akoma. Ekzaminimi i temave tregon se Trump injoroi shumë akuza të tilla si atë që e quajnë të papërvojë, racist, etj.

Gratë misterioze janë tema e vetme në të cilën reagoi në mënyrë të përsëritur. Ai e mbrojti sjelljen e tij ndaj grave dhe kërkoi falje për të. Rezultatet tregojnë gjithashtu se zoti Trump nuk ka reaguar ndaj shumicës së akuzave dhe sulmeve nga CNN. Me sa duket mendonte se injorimi është një strategji më e mirë. Kishte një përjashtim nga ky rregull: Trajtimi i Trump nga gratë. Ai e trajtoi këtë çështje shpesh dhe u përpoq të justifikonte veten dhe të kërkonte falje për të. Duket se ka një shpjegim mjaft të arsyeshëm. Midis shumë akuzave dhe sulmeve kundër z. Trump, trajtimi i tij ndaj gruas ishte ndoshta ai që u publikua më së shumti. Madje edhe mediat që u përkulën drejt mbështetjes së Trump, transmetonin materialin lidhur me keqtrajtimin e grave. Nëse dikush synon të përdorë fushatën presidenciale të Trump për të nxjerrë mësime për fushata të ngjashme, ndoshta kjo është një rregull që Trump ndoqi: Injoroni akuzat, vazhdoni të sulmoni dhe përgjigjuni akuzave vetëm nëse ato tashmë janë të njohura për shumë njerëz. Me fjalë të tjera, reagoni vetëm ndaj akuzave që tashmë janë informata publike dhe nuk kufizohen vetëm tek audienca e mediave specifike./ PT

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne