Nikki Haley: Nxitëse për Apartheid Izraelit, kënga-Swan në Kombet e Bashkuara, një ngatërrim

Nga Prof. Kamel Hawwash

6 dhjetori ishte përvjetori i parë i njoftimit të presidentit amerikan Donald Trump se ai e njohu Jeruzalemin si kryeqytetin e Izraelit dhe se ai do të lëvizë ambasadën amerikane nga Tel Avivi në qytetin e shenjtë. Njoftimi u përshëndet nga Izraeli dhe mbështetësit e tij për të cilët ligjet dhe konventat ndërkombëtare janë në rastin më të mirë të pakuptimta dhe nërastin me të keq një ngacmues. Trump sugjeroi që ky veprim do të ndihmonte në sjelljen e paqes në Tokën e Shenjtë. Sa gabim ishte ai. Çdokush, por një Zionist i zhveshur, do t’i kishte thënë atij se ishte mashtruar të mendonte këtë, por askush në administratën etij nuk do ta kishte bërë këtë, sepse ata që kishin për detyrë të zhvillonin një marrëveshje paqeje, bien në këtë kategori.

Një nga këto zedhenese për apartheid Izraelit është Nimrata Randhawa, e njohur në botë si Nikki Haley, Përfaqësuesja e SHBA në Kombet e Bashkuara. Në Këshillin e Sigurimit të OKB-së, ajo mund të përdor veton e SHBA për të mbrojtur Izraelin, por ajo nuk është në gjendje ta bëjë këtë në Asamblenë e Përgjithshme, ku asnjë shtet nuk ka veto. Pezullimi i saj në dhomë ishte një siklet për të dhe vendin e saj.

Haley la Asamblejne e Përgjithshme pro-Izraelite me bishti nder shal. Zgjidhja e saj për të dënuar Hamasin u hodh poshtë, ndërsa një rezolutë që përsëriti thirrjen për një paqe gjithëpërfshirëse të bazuar në zgjidhjen me dy shtete, të cilën ajo e kundërshtoi, kaloi me shumicë dërrmuese. Ajo qe është veçanërisht e hidhur per  Haley eshte se donte të përdorte OKB-në për të dënuar palestinezët gjatë mbrojtjes së Izraelit dhe shkeljet e saj të qindra rezolutave të miratuara nga vetë organizata që ajo donte të përdorte për të sanksionuar popullin e Palestinës që nuk shkelin asnjë.

Periudha e të dërguares së SHBA-së në detyrë është karakterizuar nga anullimi prej saj i plotë i të drejtave palestineze dhe mbështetja e patundur për Izraelin për të siguruar që kurrë nuk do përballet me përgjegjësinë për krimet e tij. Mbështetja e saj për Izraelin që kur ajo mori rolin ka qenë e habitshme. Herët në emërimin e saj ajo mbrojtjen e shtetit sionist në OKB e beri qëllimin e saj kryesor, duke këmbëngulur se, “Ditët e akuzimit te Izraelit  në Kombet e Bashkuara kanë përfunduar.” Ajo shtoi se kalimi i të ashtuquajtures rezolutatanti-Izrael në Këshillin e Sigurimit, duke iu referuar rezolutës 2334 kundër zgjidhjes, “nuk do të ndodhnin kurrë më.”

Haley madje bllokoi emërimin e ish kryeministrit Salam Fayyad si i dërguari i OKB-së në Libi.

“Për një kohë të gjatë, OKB-ja ka qenë e padrejtë në favor të Autoritetit Palestinez në dëm të aleatëve tanë në Izrael”, pohoi ajo .

Pas vrasjes nga Izraeli te  mbi 60 palestinezë duke protestuar në mënyrë paqësore në një ditë në kulmin e demonstratave të Marshit të Madh të Kthimit në Rripin e Gazes të rrethuar, Haley bllokoi një thirrje për një hetim ndërkombëtar mbi taktikat izraelite në trajtimin e protestave paqësore. Në vend të kësaj, ajo fajësoi Iranin dhe autoritetet terroriste për shkaktimin e dhunës. Haley vazhdoi të lavdërojë performancën e forcave izraelite përgjatë protestave: “Kërkoj nga kolegët e mi këtu në Këshillin e Sigurimit, cili midis nesh do të pranonte këtë lloj aktiviteti në kufirin tuaj? Askush nuk do. Asnjë vend në këtë dhomë nuk do të vepronte me përmbajtje më të madhe se sa Izraeli. Në të vërtetë, të dhënat e disa vendeve këtu sot sugjerojnë se ato do të ishin shumë më pak të përmbajtur. ” – Ajo nuk i referohej të drejtës që refugjatët palestinezë që marshonin në gardhin e kufirit nominal duhet të kthehen në shtëpitë e tyre brenda asaj që tani quhet Izrael. Rezoluta 194 lidhur me të drejtën e kthimit është një tjetër nga rezolutat e OKB-së që Izraeli nuk ka zbatuar, edhe pse anëtarësimi i saj në OKB ishte i kushtëzuar.

Palestinezët nuk do ta harrojnë veprimin e saj ditën kur mjekja vullnetare 21-vjeçare Razan Al- Najjar u vra nga plumbi i një snajperi izraelit, ndoshta me burim nga SHBA. Ambasadorja Haley luftoi për të kapur një rezolutë në Këshillin e Sigurimit duke bërë thirrje për mbrojtje për palestinezët.

Një nga momentet më të turpshme të Haley erdhi kur u përpoq të mbrojë vendimin e Presidentit të SHBA për të njohur Jerusalemin si kryeqytetin e Izraelit dhe për të lëvizur ambasadën nga Tel Avivi. Një rezolutë që bënte thirrje për tërheqjen e një njohjeje të tillë u mbështet nga çdo anëtar i këshillit përveç SHBA-së, e cila më pas e përdori veton për ta bllokuar atë.

Rezoluta kërkoi që të gjitha vendet të përputhen me rezolutat e mëparshme të Këshillit të Sigurimit të OKB mbi Jerusalemin, që datojnë nga 1967, duke përfshirë kërkesat që statusi përfundimtar i qytetit të vendoset në negociatat e drejtpërdrejta midis Izraelit dhe palestinezëve. Haley e denoncoi rezolutën si “një fyerje” dhe këmbënguli që ky veprim të mos harrohet.

“Shtetet e Bashkuara nuk do të pyesin asnjë vend ku mund të vendosim ambasadën tonë”, – tha ajo. “Është skandaloze të thuhet se po i kthejmë përpjekjet për paqe. Fakti që kjo veto është duke u bërë në mbrojtje të sovranitetit amerikan dhe në mbrojtje të rolit të Amerikës në procesin e paqes në Lindjen e Mesme nuk është një burim turpi për ne; duhet të jetë një siklet për pjesën e mbetur të këshillit të sigurisë “.

Halei doli nga dhoma ndërsa përfaqësuesi për Palestinën filloi të fliste.

Në tetor, ajo njoftoi dorëheqjen e saj si e dërguara e OKB-së se Amerikës, por mbrojtja e saj ndaj Izraelit përfundoi deri në minutën e fundit të periudhës së saj në detyrë, e cila përfundoi me Asamblenë e Përgjithshme më 6 dhjetor.

Rezultati i votimit për dy rezolutat e paraqitura në GA javën e kaluar ishte e rëndësishme për palestinezët dhe mbështetësit e një zgjidhjeje të drejtë të konfliktit. Rezoluta anti-palestineze e Haley   bëri thirrje për dënimin e Hamasit për “hedhjen e raketave në mënyrë të përsëritur në Izrael dhe nxitjen e dhunës, duke i vënë civilët në rrezik” dhe për përdorimin e burimeve në Gaza për ndërtimin e infrastrukturës ushtarake “, përfshirë tunelet për tu infiltruar ne Izrael dhe pajisje për të nisur raketa në zonat civile”. Teksti i hartuar nga SHBA nuk bëri asnjë referencë për vrasjen e rreth 300 protestuesve paqësorë që nga 30 marsi apo operacioni i fshehtë izraelit brenda Gazes që çoi në shpërthimin e fundit. Rezultati i votave ishte 87 në favor , 58 kundër, dhe 32 abstenime.

Ndërsa kjo rezolutë fitoi një shumicë të thjeshtë, duke përfshirë mbështetjen nga vendet e BE-së, nuk e kalonte shumicën e dy të tretave që GA ra dakord se do të ishte e nevojshme që ajo të kalonte. Ndërsa palestinezët dhe mbështetësit e tyre u lehtësuan dhe u kënaqën, një shqyrtim më i afërt tregon shenja shqetësuese për një ndryshim të mundshëm në mbështetje të të drejtave palestineze, përfshirë të drejtën legjitime për t’i rezistuar një pushtimi të paligjshëm 51 vjeçar dhe një rrethimi 12-vjeçar në Gaza.

Palestinezët, megjithatë, mund të ngushëllohen nga miratimi i rezolutës së dytë . Asambleja e Përgjithshme bëri thirrje për t’i dhënë fund okupimit të paligjshëm të Palestinës në favor të zgjidhjes me dy shtete. Jo vetëm që Izraeli votoi kundër rezolutës irlandeze dhe boliviane ashtu siç pritej, por edhe SHBA-ja, duke dhënë treguesin më të qartë se nuk mbështet më një zgjidhje dy shtetesh. Australia votoi gjithashtu kundër një zgjidhjeje me dy shtete, por asnjë nga pesë vendet që kundërshtonin rezolutën e dytë nuk ofruan ndonjë alternativë.

Kjo Asamble e Përgjithshme ka të ngjarë të jetë paraqitja e fundit publike e Haley si e Dërguara e SHBA. Ajo padyshim e ka ndryshuar rolin në atë që merr drejtimin e tij nga administratat amerikane dhe izraelite, ashtu që veton e Këshillit të Sigurimit të Amerikës është gjithashtu e hapur që Izraeli ta përdorë. Ky është një zhvillim i rrezikshëm, i cili së bashku me mbështetjen në rritje në OKB për të dënuar atë që palestinezët dhe ligji ndërkombëtar e konsiderojnë si rezistencë të ligjshme, është jashtëzakonisht e dëmshme për rendin dhe rendin ndërkombëtar. Situata kërkon një strategji urgjente për ta kundërshtuar atë.

Nikki Haley nuk do ti mungojë as palestinezëve as mbështetësve te tyre. Përmirësim i mirë, ne themi, ndaj një apologji për Izraelin, SHBA ka qenë fytyra në OKB e një administrate plotësisht paralele anti-palestineze. Palestinezët nuk duhet të kenë asnjë iluzion se mbajtësi tjetër i pozitës dhe ata që zhvillojnë “marrëveshjen përfundimtare” do të punojnë për likuidimin e çështjes palestineze. Megjithatë, ata që punojnë kundër të drejtave palestineze duhet të dinë gjithashtu se ata kanë zgjedhur një popull që ka demonstruar gjatë dekadave se ata nuk do të heqin dorë nga të drejtat e tyre, pavarësisht nga sfidat.

* Burimi origjinal i këtij artikulli është middleeastmonitor/ globalresearch/ Gazeta Impakt

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne