Një telefonatë sekrete midis gylenistëve dhe Ambasadës së SHBA-së

Telefonata indinjuese mes oficerëve të Ambasadës së SHBA-së dhe Gylenistëve në janar 2014 duhet të hetohet hollësisht nga autoritetet e SHBA-së

Vetëm pak ditë pas përpjekjes së grushtshtetit të verës së kaluar, Adil Öksüz, një anëtar i grupit terrorist gylenist (FETO), i cili kaloi natën e 15 korrikut në selinë e gylenistëve jashtë Ankarasë, që në gjendje të ikë nga burgu me mbështetjen e kolegëve të tij gylenistë brenda shtetit turk. Publiku u zemërua pasi autoritetet turke po kryenin një kërkim për Öksuzin. Ishte e njëjta kohë kur media turke raportoi për një telefonatë të përgjuar midis Konsullatës së SHBA-së në Stamboll dhe Adil Öksüzit.

Duke lëshuar një deklaratë me shkrim, Ambasada e SHBA-së argumentoi se ata e kryen telefonatën për të informuar Öksuzin se viza e tij në SHBA ishte revokuar. Pa dyshim, publiku turk nuk ishte i bindur. Shumë njerëz mendonin se qeveria e SHBA-së, e cila kishte bërë disa arsyetime për të mos ekstraduar Fetullah Gylenin në Turqi, ishte pjesëmarrëse në ikjen e Öksüzit. Duke pasur parasysh se Konsullata e SHBA-së zakonisht nuk i kontakton shtetasit e huaj për vizat e revokuara, populli turk kishte arsye për të gjetur thirrjen e dyshimtë telefonike.

Deri atëherë ka ndodhur aq shumë në luftën e Turqisë kundër FETO-s, saqë publiku më në fund i harroi përpjekjet e diplomatëve amerikanë për të kontaktuar Adil Öksuzin. Por kjo nuk e ndaloi qeverinë e SHBA-së që të shfaqej sërish në hetimet e FETO-s.

Ndërsa Ambasadori John Bass po konsiderohet për një punë të re në Afganistan nga Presidenti i SHBA-së, Ambasada amerikane në Ankara po ballafaqohet me probleme të reja – këtë herë për shkak të lidhjeve midis diplomatëve amerikanë dhe bastisjes së janarit 2014 mbi kamionët e inteligjencës turke.

Ja një përmbledhje e shpejtë: Në janar të vitit 2014, një grup prokurorësh dhe ushtarakësh – të cilët që nga ajo kohë janë arrestuar nën akuzat e FETO-s – bastisën kamionët në pronësi të inteligjencës turke pranë kufirit sirian. Pak kohë më pas u zbulua se Gyleni, udhëheqësi i organizatës, kishte autorizuar bastisjen në një përpjekje për të përhapur lajme të rreme duke pretenduar se Turqia kishte lidhje me grupet terroriste në zonë dhe të detyronte kështu qeverinë turke të jepte dorëheqjen. Në të njëjtën kohë, grupi po përpiqej të fitonte kontroll mbi agjensinë e inteligjencës turke duke rrëzuar Hakan Fidanin, shefin e inteligjencës turke, të cilin gylenistët dështuan ta arrestonin në shkurt 2012.

Pra, çfarë lidhje ka Ambasada e SHBA-së me gjithë këtë?

Zyra e kryeprokurorit të Stambollit kohët e fundit zbuloi prova të reja për bastisjen e vitit 2014 mbi kamionët e Organizatës Kombëtare të Inteligjencës (MİT) dhe përgatiti një padi të katërt kundër të pandehurve. Nën dritën e regjistrimeve telefonike, dëshmive të betuara dhe provave të tjera, prokuroria kërkoi që 55 të pandehurit të dënohen me tre dënime me burgim të përjetshëm. Sipas prokurorëve, të dyshuarit ishin “imamë civilë” brenda hierarkisë së FETO-s, të cilët kishin për detyrë të mbikqyrnin bastisjen.

Ja ku vjen qeveria e SHBA-së. Dy të dyshuar, Bayram Andaç dhe Muharrem Gözüküçük, ishin në kontakt me diplomatët amerikanë rreth kohës së bastisjes famëkeqe. Më 20 janar, një ditë pas bastisjes, Andaçi bëri një telefonatë për Ambasadën e SHBA-së për 48 sekonda. Të njëjtën ditë, ai bëri një telefonatë tjetër 46 sekonda për ambasadën. Disa orë më vonë, ai foli me Konsullatën e SHBA-së në Stamboll për 36 sekonda. Gjithashtu, Muharrem Gözüküçük bëri dy thirrje – që zgjatën 155 sekonda dhe 33 sekonda respektivisht – për Ambasadën e SHBA-së.

Ju mund të mendoni se nuk ka asgjë të pazakontë këtu. Por situata u bë më komplekse me kalimin e kohës. Zyra e kryeprokurorit në Stamboll bëri një kërkesë zyrtare në Ambasadën e SHBA për të pyetur për natyrën e thirrjeve. Së pari, Ambasada e SHBA-së lëshoi ​​një deklaratë me shkrim për të mohuar se ata kishin marrë një kërkesë zyrtare. Pastaj zyra e prokurorit publikoi dokumente që tregonin se Ambasada e SHBA-së kishte marrë vërtetë një kërkesë zyrtare. Në përgjigje, ambasada bëri një deklaratë tjetër për të thënë se do të jepte përgjigjet e nevojshme pas ekzaminimit.

Ajo që pasoi ishte heshtja. Diplomatët e SHBA-së nuk kanë dhënë asnjë përgjigje në lidhje me thirrjet e tyre telefonike me dy të dyshuar në hetimin e kamionëve MİT.

Dikush do të mendonte se Ambasada e SHBA-së do të jetë duke gërmuar të dhënat e telefonatave në fjalë, por 20 ditë është një kohë e gjatë për të pasur qasje në atë lloj informacioni. Në fund të fundit, numrat e telefonit të të dyshuarve janë tashmë të njohur. Dhe nëse të dy të dyshuarit kanë folur me departamentin e vizave, Ambasada e SHBA-së duhet ta ketë e lehtë t’i përgjigjet pyetjeve të prokurorisë – gjë që ngre pyetjet e mëposhtme: A folën dy të dyshuarit me diplomatë të lartë në Ambasadën e SHBA-së? Cila ishte natyra e marrëdhënieve të diplomatëve amerikanë me banditët e Fetullah Gylenit në Turqi? Unë jam i bindur se autoritetet e SHBA-së janë duke kërkuar për këtë.

Yahya Bostan

/ © Gazeta Impakt

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne