Bota jonë perëndimore nuk është vetëm ateistike. Ajo është politeiste. Çdo person dhe çdo grup e krijon Zotin e vet sipas dëshirës së vet, duke shikuar paranë, fuqinë, teknikën, seksin, kombin, ideologjinë, si të vetmin qëllim, vlerën absolute, zotin e rrejshëm, zotin kanibal, që fanatizon dhe gëlltit atë që i shërben, duke shkelur pa mëshirë çdo vlerë tjetër, çdo qenie tjetër njerëzore, që i kundërvihet ekspansionit të tij. Rozhe GAROD
Savash VELIU
Turqia si vend gjeostrategjik dhe gjeopolitik filloi të tërheq vrullshëm vemendjen e botës kah vetja me ngritjen marramendëse ekonomike dhe atë ushtarake në rajonë e më gjërë, duke bërë që gjitha forcat e pacifikut dhe Evropiane të frikësohen e ta xhelozojnë Bajlozin e Bardh që ngritet në horizontë, sa demokratike aq edhe islame, që vjen nga deti në mënyrë që të sjell shkatërrimin dhe shtypjen e okupuesve ekspan-sionist që ndiqnin politika financiara spekulante dhe shpesh zhvatëse ndaj popujve. Shpesh këta popuj dhe shtete detyroheshin të paguajnë shuma tatimesh dhe kredira me kamata robëruese duke humbur sovranitetin (lirinë e shtrenjtë) me shantazhe etj. Por sot duket qartë se ‘Fajdexhijve’ faqezi po u vjenë fundi prej Turqisë në ngritje të sipërt edhepse ajo pamëshirshëm goditet në vazhdimsi nga Bajlozi i Zi.
Është fakt historik se Bota Lindore muslimane gjithnjë udhëhiqej nga ‘Tri Qendra’ të njohura Islame të kohës si; Indonezia, Egjipti dhe Stambolli. Qendra institucionale që mbanin kallur fanarin e islamit me shekuj resht duke ndritësuar dhe reflektuar humanizëm edhe mbi Evropën profane të burgosur në mesjetën dekadente barbare e të prapambetur mendësisht nën diktatin vrastar kishtar e cila kundërmonte nga papastërtia dhe sëmundjet venerike, që kishte qëllim vetëm plaçkitjen e popujve. Këta vese dekadente të ndjekura me sëmundje epidemiko-venerike Evropa arriti ti largoj në saje të islamit, por mbeti thellë në mendësi e sëmurë që empozonte kohë pas kohe ngulfatje të çdo lëvizje pozitive me sajesa ideolatrike varvare, gjë që fle ende në gjenet e saj.
Është sigurisht një fakt i pakëndshëm për t’u menduar, por puna kryesore e Evropës për shekuj me radhë ishte lufta – dhe se ky obsesion u shndërrua në një avantazh të madh të saj kur filloi të pushtojë dhe skllavërojë pjesë të mëdha të njerëzimit. Për shkak se ka patur shumë shtete, të udhëhequra nga kaq shumë sundimtarët egomaniak, një militarizim i pamëshirshëm i dominoi kontinentet e globit.
Kështu do të ndodh edhe me Indonezinë vatër e diturisë Aziate e cila përjetoj fatin e njëjtë nga Evropa profane kur arritën t’ia shuajn tempullin e ndritësis islame e cila reflektonte kulturë dhe civilizim të pashoq ndër shekuj mbi tërë Azinë.
Më pas, nuk vonoj shumë do të goditet edhe Egjipti si Tempulli i dytë i islamit i cili përjetoi të njëjtin fatë brutal të ngulfatjes prej dorasit evroperëndimor duke shuarr Fanarin e Mesdheut si vatër e dijes. Thuhet se, gjatë Pranverës arabe pas tri ditë nga rrëximi i Mubarakut si rezultatë e shprehjes së lirë, Egjipti përjetoi 3 mijë shpikje shkencore.
Dhe në fund arritën hordhitë e ‘civilizuar’ deri tek portatë e larta të Stambollit ku iu turrën asaj për ta shuarr këtë fanar të shpresës së fundit duke inskenuar brenda saj 5 goditje vdekjeprurëse në dukje Grusht shteti, tentativa që do ta praptoninë Turqinë prej demokratizimit dhe progresit ekonomk duke e zvarritur në skamje e mjerim të pafund e mbërthyer në kaos konfliktuoz edhe me organizatën terroriste komuniste të PKK-në.
Turqia edhepse rëndë e plagosur nga evroprofanët të cilët nuk arritën t’ia mposhtin moralin e lartë të shpresës për liri, ajo do të arrij të çlirohet prej zgjedhës së fajdexhijve siç ishte FMN-ja, e përjashtuar jashtë pragut derës duke ia paguar borxhet në cent.
Sot Turqia Erdoganiste përjetoj grusht shtetin postmodern të cilën arriti të sfidoj përmes popullit që nuk duronte të zbrapset nga tytat e tankeve ngase në zemër kishte synimin të arrij projektin e shumëpritur liridashës si, ‘caku është 2023’.
Sot me të drejtë gjithë Bota Islame sytë i ka kthyer kah një drejtim të caktuar ku zemrat rrahin njëtrajtshëm për Turqinë dhe liderin e tij të pamposhtur Erdogan, që çdo tentativë për shuarrje të shpresave të fundit të botës së përvuajtur islame i sfidoi duke shpresuar për një ditë më të mirë se ajo e sotmja…
Sot Turqia në saje të liderit Rexhep Tajip Erdoganit, arriti të ngritet mbi hirin e përvojës së perandorisë osmane si mbrojtësja e drejtësisë dhe barazizë mes popujve të rajonit e më gjërë duke i kthyer sytë e shpresës së botës islame drejtë saj, sakaq edhe të botës joislame…
Turqia me zhvillimet politike dhe ekonomike arriti të fusë në dorë rrugët më kryesore energjetike, gjeopolitike dhe atë strategjike që do të mjaftonte ta mposhtë varshmërin nga fajdexhinjt duke përllogaritur së shpejti ti dominoj edhe linjat ajrore, hekurudhat dhe kanalet ujore në rajon. Arterje këto kryesore prej nga ngopej bota perëndimore, që me kohë do të jenë të detyruar ti përulen vazalisht ndaj Turqisë …
Nëse bëhet krahasimi në Mega investimet Evropiane me atë Turke do të haset se, Gjermania për dhjetëvitet e fundit afërsisht ka investuar mbi tri milliard eruro. Franca me 2.7 miliard euro. Anglia me 2.5 miliard euro, Spanja, Italia, Hollanda e tjerë atypari, vetëm Turqia për dhjetëvitet e fundit ka investuar mbi tridhjetë milliard dollar në megaprojektet vendorë. Kjo është ajo që frikësoi dhe çmendi Evropën tej mase nga vrulli i zhvillimit të Turqisë (që pas vete tërheq edhe suksessin e një shteti Islam) që do të lë së shpejti gjithë UE-në afatskaduar nën hijen e saj.
