Nga: Finian Cunningham
Shefi i Kombeve të Bashkuara Antonio Guterres këtë javë priste një ofensivë siriane të mbështetur nga Rusia për të rimarrë provincën Idlib të mbajtur nga militantët. Por, fakti është që grupet terroriste duhet të çrrënjosen dhe fuqitë e NATO-s po i mbështesin ato.
Sekretari i përgjithshëm i OKB-së kërkoi një dyfishim të procesit të bisedimeve të Astanas të iniciuar nga Rusia, Irani dhe Turqia për t’i dhënë fund konfliktit në Siri. Ndërsa Turqia thuhet se ka rritur furnizimet me armë për militantët në Idlib, provincën veriperëndimore nën kontrollin e fraksioneve ekstremiste.
Për më tepër, SHBA dhe fuqitë e tjera të NATO-s, Britania dhe Franca, po kërcënojnë të nisin sulme ushtarake në shkallë të gjerë në Siri në rast se forcat qeveritare të Asadit ecin përpara me ofensivën e planifikuar.
Guterres paralajmëroi se operacioni ushtarak për të marrë kontrollin e zonës nga grupet e armatosura ilegalisht do të shkaktonte një “rrjedhe lumi me gjak”. Ai kërkoi një zgjidhje jo-ushtarake për konfliktin. Ai duhet të bëhet real.
Kjo i takon OKB-së duke përdorur një thirrje për diplomaci për të lidhur duart e Ushtrisë Siriane prapa shpinës. Sigurisht, prioritet për Guterres është të dënojë përdorimin e dhunës nga SHBA, Britania dhe Franca kundër një kombi sovran, i cili ka të drejtën ligjore për të vendosur kontrollin mbi territorin e tij duke u mbajtur nga grupe terroriste të mbështetura nga jashtë.
Vasily Nebenzia, ambasadori i Rusisë në OKB, thotë se Ushtria Siriane dhe aleatët rusë po përpiqen të sigurojnë viktima civile minimale.
Por, shtoi ai, nuk mund të ketë zgjidhje paqësore për konfliktin derisa të eliminohen të gjitha grupet ekstremiste.
Kujtohuni që sa herë që Ushtria Siriane të lëvizë për të çliruar qytetet nën rrethimin e militantëve, burokratët e OKB-së bashkohen gjithmonë me galerinë e qeverive perëndimore dhe mediat që përshkruajnë veprimet si dhunë të keqe ndaj civilëve.
Ajo që OKB, SHBA dhe aleatët e saj po bëjnë është një manovër cinike e mediave për të delegjitimizuar qeverinë siriane dhe të drejtën e saj sovrane për të zhdukur grupet e armatosura. Militantët nuk janë “rebelë të moderuar” siç pretendojnë mediat perëndimore. Ata janë brigada terroriste më e urryer që kanë mbajtur popullata civile nën sundimin e terrorit.
Mesazhi i emrave: Al-Nusra, Hayat Tahrir al Sham, Ahrar al Sham, Jaysh al Islam, Shteti Islamik etj., nuk mund të fshehin faktin se të gjithë janë të lidhur me rrjetin origjinal terrorist të Al-Kaidës.
Kujtoj gjithashtu betejën vendimtare për Aleppon Lindor në dhjetor të vitit 2016. Kur Ushtria Siriane dhe aleatët e saj rusë po lëviznin për të rimarrë qytetin e dytë të madh të Sirisë, mediat perëndimore po bërtitnin për denoncimet e krimeve të dyshuara të luftës, barbarisë dhe madje edhe genocidit të ngjashëm me nazistët kundër civilëve. Përsëri, zyrtarët e OKB-së u besonin kërkesave të Uashingtonit, Londrës dhe Parisit, se ofensiva siriane-ruse në Aleppon Lindor do të çonte në gjakderdhje.
Për fat të mirë, autoritetet siriane dhe ruse injoruan shtirjet dhe vazhduan për të çliruar Aleppon Lindor. Mijëra civilë u gëzuan për lirimin e tyre nga rrethimi prej disa vitesh nga terroristët e lidhur me Al-Kaidën, të cilët i nënshtruan në një mizori të papërshkrueshme.
Ata “rebelë” miqësorë të mediave perëndimore ikën në atë që tani është bastioni i tyre i fundit i mbetur, Idlib.
Vlerësohet të ketë 10,000 luftëtarë në mesin e një popullsie civile prej tre milionësh.
Siç vë në dukje zëdhënësja e Ministrisë së Jashtme ruse Maria Zakharova, shumë civilë mbahen peng si mburoja njerëzore nga brigadat terroriste, si në Aleppon Lindor. Prandaj, është një imperativ moral, ligjor dhe ushtarak për Ushtrinë Siriane që të shpëtojë civilët e saj nga robëria kriminale.
Disa rezoluta të Këshillit të Sigurimit të OKB mandatojnë eliminimin e grupeve terroriste në Siri. Dyfishimi i disa prej këtyre organizatave madje janë të ndaluara si terroristë nga qeveritë perëndimore.
Bandat kriminale po bëjnë qëndrimin e tyre të fundit, duke refuzuar t’i japin armët e tyre. Forcat e qeverisë siriane prandaj kanë të drejtë të zmbrapsin ata militantë, të cilët kanë bërë përpjekje për tetë vitet e fundit, duke shkatërruar miliona familje, shekuj të trashëgimisë kulturore dhe duke reduktuar republikën dikur të zhvilluar në gërmadha.
Nikki Haley, ambasadori i pafavorshëm amerikan në OKB, këtë javë tha: “Rusia, Irani dhe Assad [Bashar] po shkatërrojnë Idlibin dhe na kërkojnë ta quajmë paqe”.
Aleksandër Lavrentiev, i dërguari i Rusisë në Siri, i kundërshtoi këto pretendime si të mbingarkuara sepse, tha ai, një ofensivë nuk është duke u zhvilluar. Një pikëpamje e mbështetur nga raporte të tjera të pavarura.
Historikisht Haley nuk ka ndonjë turp tjetër që leksionon të tjerët kur forcat ajrore të vendit të saj e zhdukën qytetin sirian Raqqa vitin e kaluar, duke vrarë mijëra civilë. Qëllimi i dyshuar për të mposhtur terroristët nuk ishte si një sukses sepse besohet se shumë kanë përfunduar në Idlib, duke pasur pasazh të sigurtë nga amerikanët.
Cilat forca amerikane të paligjshme në Siri erdhën në Raqqa thjesht të shkatërronin më shumë nga infrastruktura e vendit, siç kanë bërë duke hedhur në erë ura në Sirinë Lindore. Në këtë mënyrë, SHBA është në anën e njëjtë të terroristëve për objektivin e ndryshimit të regjimit kundër Presidentit Assad.
Ndërhyrja e Rusisë, Iranit dhe Hezbollahut në anën e ushtrisë siriane është një kategori tërësisht e ndryshme nga ajo e SHBA dhe aleatëve të saj të NATO-s që bombardojnë Sirinë. Rusia, Irani dhe Hezbollahu janë mandatuar ligjërisht me kërkesë të qeverisë siriane për të ndihmuar në çlirimin e vendit nga forcat kriminale të udhëhequra nga SHBA, të dyja të hapura si në avionët luftarakë dhe të fshehura në formën e brigadave terroriste të lidhura me Al Kaedën.
Ajo që është patetike është dyshimi i dyfishtë i Kombeve të Bashkuara. Udhëheqja e saj po kënaqet me zorrën e SHBA dhe aleatëve të saj për shtrembërimin e dhunës në Siri si një lloj lufte midis forcave qeveritare dhe “rebelëve të moderuar”.
Tani që “rebelët” shihen për atë që ata janë – së fundi, pavarësisht nga mashtrimet masive të medias perëndimore burokratët e OKB-së po luajnë “kartën humanitare”. Sekretari Guterres thotë se për Sirinë “nuk ka zgjidhje ushtarake”. Siria dhe Rusia për të hequr offensinë e tyre në Idlib. Per cfare? Të blesh kohë për t’i dhënë terroristëve një rrugë shpëtimi në një vend tjetër?
A do të bënte OKB-ja një propozim kaq të papërshtatshëm për Shtetet e Bashkuara nëse, për shembull, Oregoni u pushtua nga grupe të armatosura ilegalisht, të cilat ishin të përbëra nga xhihadistë të huaj mbështetur nga qeveritë e huaja?
Duke u larguar nga Siria, është e qartë se kushtet ndërkombëtare të sigurisë po shkojnë drejt një shkatërrimi potencial, në veçanti midis SHBA dhe Rusisë. Në këtë situatë të paligjshmërisë dhe sjelljes shtetërore mashtruese, Kombet e Bashkuara po shfaqen si Lidhja e Kombeve pa dhëmbë, në prag të Luftës së Dytë Botërore.
Ajo që bota ka nevojë është që OKB-ja të përmbushë rolin e saj në ruajtjen e së drejtës ndërkombëtare dhe thirrjen e shteteve kriminale. SHBA dhe aleatët e saj të NATO-s janë rogues në botën e sotme pa dyshim. Ajo që ata kanë bërë dhe po bëjnë, në Siri, fshehurazi dhe haptazi, është një shkelje monumentale e ligjeve, moralit dhe të vërtetës.
Nuk duket të ketë kuptim të angazhohen me gënjeshtarët e mashtruar. Siria, Rusia, Irani dhe Hezbollahu duhet të vazhdojnë të çlirojnë popullin e Idlibit, t’i japin fund luftës dhe të zhdukin sëmundjet terroriste që Uashingtoni dhe miqtë e saj kriminelë e infektuan vendin.
Burimi: Rt.com/ Gazeta impakt
