Turqia duhet të miratojë politika për të korrigjuar dështimet e saj politike

Kur presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan bëri deklarata kundër tre partive kryesore politike të Gjermanisë përpara zgjedhjeve parlamentare të vendit të caktuara për në 24 shtator, ai kurrë nuk mund të imagjinonte se Ankaraja do të duhej të paguante një çmim të rëndë për deklaratat e tij.

Gjatë një fjalimi në gusht, Erdogan i vendosi Unionin Kristian-Demokrat të kancelares Angela Merkel, Social-Demokratët dhe të Gjelbrit si armiq të Turqisë dhe u kërkoi bashkatdhetarëve të tij në Gjermani që të ndëshkonin partitë duke refuzuar të votonin në favor të tyre. Deklaratat e tij nxitën tensione midis Gjermanisë dhe Turqisë, të cilat filluan të rriteshin pas grushtit të shtetit të dështuar të vitit të kaluar në kombinimin euroaziatik. Deklaratat morën një qortim të shpejtë nga kancelarja Angela Merkel, e cila premtoi në debatin e drejtpërdrejtë televiziv të së dielës në përpjekje për t’i dhënë fund bisedimeve të pranimit të Turqisë në BE. Merkel u zotua gjithashtu të bisedojë me partnerët e BE për një qëndrim të përbashkët për t’i dhënë fund këtyre bisedimeve. Duket se Merkel, e cila ka qenë kancelare e Gjermanisë që nga viti 2005, kërkon të marrë masa reciproke kundër Erdoganit. Kjo vjen kur presidenti turk vazhdon të vuajë pengesa politike në skenën ndërkombëtare.

Humbjet më të mëdha të grupit terrorist ISIS në Irak dhe Siri kanë shkatërruar ëndrrën e Erdoganit për të rivendosur Perandorinë Osmane. Po kështu, mbështetja e Turqisë për Katarin në mes të mosmarrëveshjes së Dohas me katër vende arabe, përfshirë Arabinë Saudite, ka shtyrë botën arabe që të largohet nga Ankaraja. Për më tepër, lidhjet e Turqisë me SHBA-të janë tensionuar për mbështetjen e Uashingtonit për militantët kurdë në Siri dhe refuzimin e saj për të dorëzuar udhëheqësin e opozitës turke Fet’hullah Gulen. Aktualisht, ëndrra 40-vjeçare e Turqisë për t’u bashkuar me familjen evropiane ka pësuar një goditje të rëndë. Për të përmbledhur këtë, politika e jashtme e Turqisë është zhytur në trazirë. Nga njëra anë, Ankaraja po humbet besimin e SHBA dhe të kombeve arabe. Nga ana tjetër, po ballafaqohet me masa reciproke të Bashkimit Evropian. Qasje të tilla tregojnë se Turqia po përjeton një periudhë izolimi politik. Turqia duhet të marrë një mësim nga dështimet e saj politike dhe t’i korrigjojë ato duke miratuar politika racionale dhe realiste, veçanërisht ndaj fqinjëve të saj./ PT

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne