Universiteti i Trentos zbulon “armën precize” për të “korrigjuar” ADN-në e sëmurë

Bioteknologjia ka arritur në përfundimin se nëse ka ADN të sëmurë, atëherë ka edhe një “korrektor”. Kjo është ajo që quhet “redaktim gjenetik”, që është një lloj rishkrimi i ADN-së me teknikën tashmë të njohur të Crisp-Cas9, të cilën tani disa studiues italianë kanë gjetur një mënyrë për ta bërë të pagabueshme.

Në fakt, Qendra për Biologjinë Integruese e Universitetit të Trentos ka gjetur një mënyrë për të përsosur teknikat e redaktimit gjenetik dhe për të krijuar një mjet bioteknologjik, që mund të dallojë pjesën e ADN-së së sëmurë nga ajo e shëndetshme dhe të korrigjojë defektet gjenetike. Kjo hap derën për trajtime më specifike për sëmundjet e shkaktuara nga defekte të gjeneve dhe trajtimin e llojeve të ndryshme të tumoreve.

Një “armë precize bioteknologjike” e vërtetë, siç thonë hulumtuesit, gjë që nuk është asgjë më shumë se evolucioni i një enzime të përbërë nga proteina Cas9 dhe një molekulë ARN. Nëse, në formën e tij primitive, enzimi ishte përdorur tashmë në eksperimentet e tjera gjenetike të redaktimit duke shkaktuar – përveç modifikimit të seksionit të ADN-së së sëmurë – edhe të pjesëve të tjera të kodit gjenetik të shëndetshëm, tani ajo që quhet “evoCas9” do të eliminojë këto “ngjarje të papritura” dhe do të përfaqësojë një “korrektor të përsosur”.

RNA gjithashtu mund të gabojë në identifikimin e gjenit – shpjegon Anna Cereseto del Cibio, autore kryesore e studimit. Ajo mund të fiksohet në një fragment të ngjashëm të ADN-së, por jo saktësisht të njëjtë me atë të gjenit të synuar për sa kohë që ka pak nukleotide (dmth. njësitë që përbëjnë gjenomin) dhe ARN është e hutuar. Por ndërkohë enzima Cas9 hyn në veprim dhe ul ADN-në në pikat e padëshiruara.

Studiuesit kanë zhvilluar në fakt një Cas9, të quajtur “evoCas9”, e cila mund të shkojë në veprim për të prerë fragmentin e ADN-së (dmth. gjenin) vetëm kur RNA e identifikon atë saktësisht.

“Tani për tani “evoCas9” jonë është makina më e mirë molekulare në botë për redaktimin e gjenomit”, u shpreh Anna duke shtuar se kjo do të jetë një teknikë revolucionare në dispozicion për të trajtuar shumë sëmundje gjenetike, kancer, madje edhe verbëri.

Por për zbatimin e kësaj teknike, thonë studuesit, do të shërbejë jo më shumë se dy vjet, por nuk është gjithçka dhe mund të aplikohet edhe në sektorë të tjerë si në bujqësi dhe në bagëti. Avantazhi? Asnjë element i jashtëm nuk do të futet, siç është rasti i OMGJ-ve.

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne