Nga: Mira Kamdar
Dhuna e bërë kundër muslimanëve në Delhi nga turmat indiane të armatosura gjatë vizitës së Presidentit Donald Trump në Indi është një paralajmërim dhe mësim. Ndërsa Trump u ul për të darkuar me kryeministrin e Indisë, Narendra Modi, Hindusët në të njëjtin qytet po rrahnin dhe qëllonin muslimanët, dhe muslimanët po luftonin përsëri, duke u përpjekur të mbronin shtëpitë dhe bizneset e tyre nga grabitësit dhe zjarrvënësit. Më shumë se 40 njerëz u vranë duke përfshirë një grua 85-vjeçare, shumë e dobët për të ikur nga shtëpia e saj e djegur dhe më shumë se 200 njerëz, kryesisht myslimanë, u plagosën.
Policia e Delhi, e cila raporton drejtpërdrejt te Ministri i Brendshëm Amit Shah, ose qëndroi duarkryq ose i shoqëroi turmat. Videot e policisë duke thyer kamerat CCTV dhe gjakderdhjet që u filmuan nga muslimanët me telefonat e tyre inteligjentë qarkulluan në mediat sociale. Dhuna bëri të njëjtën jehonë si në atë të vitit 2002, kur Modi ishte kryeministër i Gujarat dhe autoritetet atje nuk bënë asgjë për të ndaluar masakrën shkatërrimtare që vrau rreth 1.000 njerëz, shumica e tyre myslimanë. Ajo solli përsëri kujtime për vrasjet hakmarrëse të të paktën 3,000 Sikëve në Delhi pas vrasjes së ish-kryeministres Indira Gandhi nga dy truprojat e saj Sikh në 1984.
Në të gjitha këto raste, turmat që synonin një grup të vetëm fetar u lejuan të kryenin rebelime, të pakontrolluara nga policia. Ky është përkufizimi i një masakre.
Më shumë se një jehonë e së kaluarës, dhuna e fundit në Delhi është një mësim që synon qytetarët indiane të cilët, që nga dhjetori, kanë guxuar t’i rezistojnë shndërrimit të Republikës laike të Indisë në një shtet hindu, një transformim i përshpejtuar nga rizgjedhja e Modit majin e kaluar.
Në gusht, qeveria e Modi revokoi statusin e veçantë të shtetit Jammu dhe Kashmir që i lejoi shtetit të bënte ligjet e veta, ndaloi udhëheqësit e zgjedhur dhe mijëra qytetarë, dhe i futi në paraburgim, ku vuajnë ende. Kashmiri u vu nën një bllokim në internet që u hoq vetëm pjesërisht pesë muaj më vonë për të lejuar hyrjen në një grup të kuruar me kujdes të hartuar nga qeveria. Gjithashtu në gusht, përfundimi i një Regjistri Kombëtar të Qytetarëve (NRC) në shtetin verilindor të Assam rezultoi me rreth 2 milion njerëz, kryesisht muslimanë, duke u privuar nga shtetësia indiane pasi nuk arritën të prodhojnë dokumente të mjaftueshme për të provuar kombësinë e tyre. Ajo që solli këto zhvillime gjeografikisht të largëta për indianët në Delhi ishte premtimi i Shahut, në Nëntor, për të zbatuar NRC në mbarë vendin, i ndjekur nga ratifikimi i Dhjetorit nga të dyja dhomat e Parlamentit të Indisë, të një Akti të Ndryshimit të Qytetarisë që gjurmon shpejtësinë e shtetësisë indiane për jo-muslimanët nga Pakistani, Bangladeshi dhe Afganistani. Ligji i ri hap derën e diskriminimit ligjor ndaj muslimanëve.
Këto kërcënime ekzistenciale për barazinë e garantuar me kushtetutë të qytetarëve indianë, pavarësisht fesë, dhe spektri i legjioneve të personave të sapodalë, të privuar nga nënshtetësia e tyre, bëri që shumë indianë – myslimanë, por edhe studentë dhe qytetarë të tjerë të alarmuar, të angazhohen në protesta paqësore. Ata tundnin flamurin trengjyrësh Indian, kënduan himnin kombëtar dhe cituan kushtetutën e vendit.
Për një moment dukej që qeveria Modi kishte shkuar shumë larg. Më 8 shkurt, pasi zhvilloi një fushatë të urryer që përfshinte një tubim në të cilin njerëzit thërrisnin “goditje tradhtarëve”, duke iu referuar protestuesve, Partia Bharatiya Janata, ose BJP, pësuan humbje në zgjedhjet e asamblesë legjislative në Delhi. Shah pranoi se retorika e urrejtjes kishte ndikuar negativisht sesa e ndihmoi. Por ilaçi, siç duket, ishte të merrte urrejtje në një nivel të ri.
Të Dielën, 23 Shkurt, Kapil Mishra i BJP, i cili humbi vendin e tij në zgjedhjet e fundit në Delhi, e përqëndroi fushatën e tij në një ulje të grave muslimane në veri të Delhi që po bllokonte një rrugë. Nëse autoritetet nuk do të pastronin rrugën e demonstruesve përpara se Trump të largohej nga India, paralajmëroi Mishra, mbështetësit e tij do ta pastronin atë pas largimit të presidentit amerikan. Krejt papritur, turma u vendos të funksionojë brenda disa minutash, duke lëvizur shpejt në lagjet ngjitur, duke rrahur dhe vrarë muslimanët dhe duke plaçkitur dhe djegur pronat e tyre. Shumë pak me rëndësi ishte që presidenti amerikan ishte akoma në qytet: Trump përcolli mbështetjen e tij për mbrojtjen e Modit për “lirinë fetare” që ai ose nuk e dinte ose nuk e kishte parë me kujdes atë që po ndodhte në vend.
Arvind Kejriwal, kryeministri i ri i ri i zgjedhur në Delhi, u tregua i pafuqishëm për të mbajtur dhunën në qytetin e tij. Shumë i dobët për ta vendosur veten fizikisht në linjë, që Mahatma Gandhi ose Jawaharlal Nehru nuk nguruan ta bënin kur Hindusët dhe Myslimanët u përplasën gjatë viteve para pavarësisë së Indisë, thirrja e tij për të sjellë ushtrinë për të siguruar sigurinë publike u refuzua nga qeveria e Modi. Të Martën, 25 Shkurt, Drejtësia S. Muralidhar nga gjykata e lartë e Delhi thirri policinë për t’i rrahur ata për dështimin e ngritjes së një ankese kundër Mishra dhe dy politikanëve të tjerë të BJP, fjalët e urrejtjes së të cilëve kishin ngritur turmën. Të nesërmen, Muralidhari u transferua nga Delhi në një gjykatë në shtetin Indian të Punjab. Në të njëjtën ditë, Gjykata Supreme e Indisë shtyu kërkesat e dëgjimit për dhunën që goditi kryeqytetin e Indisë në gjykatën e lartë të Delhi, tani pa Muralidhar.
Mesazhi nga BJP është i qartë: Zgjedhni këdo që ju pëlqen. Ne jemi akoma në pushtet. Thirrni policinë; ata punojnë për ne. Apeli në gjykata; ne do të neutralizojmë gjyqtarët që nuk janë drejtpërdrejtë në linjën tonë. Vazhdoni të kundërshtoni, dhe ne do të vendosim turmën mbi ju.
Fitorja elektorale e Modi-t në vitin 2014 fillimisht u përshëndet si triumfi i një reformatori të tregut të lire, i cili mund të ketë gabuar gjatë trazirave të vitit 2002 por që bërë këtë e kishte pasi në Gujarat ishte me një rekord të dëshmuar ekonomik. Imazh i Modit mbeti kryesisht i paprekur gjatë mandatit të tij të parë në detyrë, përkundër shenjave ogurzeza për të kundërtën, duke përfshirë linçime të shumta të muslimanëve nga Hindusët e stërholluar nën dyshimin për të ngrënë mish viçi dhe persekutimet, madje edhe vrasjen, e gazetarëve dhe mendimtarëve të lirë nga ekstremistët Hindu që qëndrruan të pandëshkuar. Më ogurzi nga të gjitha këto ishte emërimi nga BJP i klerikut të tërbuar anti-musliman hindu, Yogi Adityanath si kryeministër i shtetit më të populluar të Indisë, Uttar Pradesh, pasi partia fitoi zgjedhjet legjislative atje në 2017. I veshur me rroba shafrani, Adityanath kishte ngritur në piedestal nocionin se burrat muslimanë po bënin komplote për të vjedhur gratë Hinduiste me anë të “xhihadit të dashurisë”, kishte krijuar një ushtri private me militantë të quajtur Hindu Yuva Vahini, dhe kishte kërcënuar se do të mbyste në det këdo që refuzonte të kryente një përshëndetje të jogas në dielli. Që nga emërimi i tij si kryeministër i Uttar Pradesh, Adityanath ka udhëhequr një sundim të terrorit kundër muslimanëve në shtetin e tij. Politikanët ambiciozë të BJP si Kapil Mishra thjesht janë duke ndjekur shembullin e Adityanath që reputacioni i tyre të rritet brenda radhëve të partisë së tyre.
Imazhi i Modi si një udhëheqës pragmatik, i orientuar nga biznesi që ka shpëtuar nga ekstremizmi hindu tani qëndron nbi copëza. Ekonomia e Indisë pritet të rritet me një normë prej vetëm 5 përqind këtë vit, shkalla e saj më e ulët në 11 vjet. Shkalla e varfërisë në Indi po rritet përsëri. Më shumë se një e treta e më shumë se 1.3 miliardë njerëzve në Indi janë nga moshat 15-24 vjeç. Ata kanë shumë shpresë për të gjetur një vend pune. Raporti i seksit në Indi mbetet i mprehtë në favor të djemve; vajzat konsiderohen të parëndësishme në burimet e një familjeje. Një grup i madh i të rinjve të irrituar në Indi dëshiron të ndjehen të fuqizuar, të kenë qëllim në jetën e tyre, të marrin hak për ëndrrat e tyre të prishura. Shumë të rinj hindu janë radikalizuar. Rashtriya Swayamsevak Sangh, një organizatë paramilitare e lidhur me BJP që është modeluar në mënyrë të qartë nga nazistët, dhe në të cilën Modi ka qenë anëtar që në moshën 8-vjeçare, ka indoktrinuar dhe trajnuar mijëra të tillë.
E gjitha që i duhet një turme në Indinë e Modi për të marshuar, siç demonstroi Kapil Mishra këtë javë në Delhi, është vetëm një fjalë. Dhe gjithçka që duhet për ta shndërruar marshimin e turmës në një tërbim kundër një pakice fetare është bashkëpunimi i policisë dhe autoriteteve shtetërore. Megjithatë, në të gjithë Indinë, qytetarët e guximshëm vazhdojnë të pushtojnë hapësirat publike në protestë paqësore. Ata e dinë që gjithçka që kanë për të shpëtuar republikën e tyre demokratike është njëri-tjetri. Ata e dinë që, çdo ditë, turma mund të shkojë edhe për ata./Gazetaimpakt/theatlantic/
