Al-Kuds është emri arab i Jeruzalemit, qyteti i tretë më i shenjtë i Islamit pas Mekës dhe Medinës. Dita Ndërkombëtare e Kudsit është e rëndësishme për palestinezët dhe mbarë botën, pasi Jeruzalemi është një qytet i shenjtë, një qytet i tre besimeve hyjnore.
Dita Ndërkombëtare e Kudsit mbahet të premten e fundit të çdo Ramazani. Është një ditë kur njerëzit në mbarë botën, muslimanët dhe jo-muslimanët, bashkohen për të treguar mbështetjen e tyre për të shtypurit në botë, në veçanti për palestinezët e shtypur që kanë jetuar nën okupimin izraelit për më shumë se 60 vjet. Kanë kaluar pikërisht 38 vjet që nga shpallja e Ditës Ndërkombëtare të Kudsit. Kjo ditë, përveç simbolizimit të mbështetjes së botës për lirinë e Palestinës, gjithashtu përmban mesazhe të rëndësishme të unitetit islam, solidaritetit ndërkombëtar dhe anti-imperializmit global.
Roli i Imam Khomeinit
Më 16 gusht 1979, në Ramazanin e parë pas fitores së Revolucionit Islamik, Imam Khomeini deklaroi të premten e fundit të muajit të shenjtë si Ditën e Kudsit, një ditë për solidaritet me të shtypurit, veçanërisht me të shtypurit në Palestinë. Në një intervistë më 1 dhjetor 1978, dy muaj para fitores së Revolucionit Islamik, një gazetar amerikan e pyeti Imam Khomeinin për mbështetjen e tij për palestinezët. Imam Khomeini u përgjigj: “Ne mbështesim të shtypurit, mbështesim këdo që është i shtypur kudo që të jetë, dhe palestinezët janë të shtypur, izraelitët i shtypin ata dhe për këtë ne i mbështesim ata”.
Parimi i Ditës së Kudsit nuk është që të mbështesë palestinezët sepse ata janë muslimanë, të krishterë, hebrenj apo diçka tjetër. Principi është të mbështesë ata që janë të shtypur. Duke sugjeruar Ditën e Kudsit, Imam Khomeini zgjoi ndërgjegjen e njerëzimit në çështjen e Palestinës dhe i bëri njerëzit të protestonin kundër shtypjes izraelite. Prandaj çdo vit, e premtja e fundit e Ramazanit dëshmon pjesëmarrjen e miliona individëve anembanë botës në mitingje masive.
Muaji i shenjtë i Ramazanit ngjall frymën e unitetit dhe vëllazërisë midis muslimanëve; sigurisht nuk ishte një rastësi që Imam Khomeini zgjodhi një të premte gjatë këtij muaji për t’iu kushtuar këtij qëllimi fisnik të bashkimit të duarve tona, pa marrë parasysh se çfarë shkolle mendimi i përkasim apo prej cilit komb jemi. Kur bota muslimane ka shijuar vuajtjet e të varfërve dhe nevojtarëve duke agjëruar nga ushqimi dhe uji gjatë gjithë këtij muaji të shenjtë, muslimanët natyrisht bëhen më empatikë dhe të bashkuar për kauzën e të shtypurve.
Prandaj, kulmi i arritjes shpirtërore në këtë aspekt bëhet më i dukshëm në drejtim të pjesës së fundit të Ramazanit, gjë që e bën kohën e përshtatshme për t’u kushtuar si Dita e Kudsit. Të gjithë kemi të njëjtin shqetësim për Kudsin dhe Bejtul Mukadesin, dhe për këtë arsye, protesta jonë kolektive në këtë ditë të caktuar, veçanërisht pasi bota është shumë e vetëdijshme për respektimin e muajit të shenjtë të agjërimit nga muslimanët, krijon një efekt më të madh dhe ka një zë më të zhurmshëm për kauzën e qëndrimit kundër shtypjes.
Dilema e Kudsit
Kudsi, ose Jeruzalemi i ditëve tona, është një qytet ku muslimanët duhet të kalojnë nëpër pikat e kontrollit të ushtarëve të armatosur izraelitë nëse dëshirojnë të vizitojnë al-Aksan ose xhami të tjera dhe vende të shenjta. Është një qytet ku vit pas viti, ushtria izraelite vret civilë palestinezë, qoftë femra, pleq dhe fëmijë.
Nëse vazhdoni të ndiqni lajmet tragjike që vijnë nga Palestina në baza ditore, ju mund të shihni se sa e zymtë dhe e pashpresë është gjendja. Palestinezët të cilët portretizohen nga mediat masive si militantë dhe agresorë vetëm sa pretendojnë të drejtat e tyre mbi tokën që kanë humbur, duke humbur dhjetëra mijëra njerëz në përleshjet e përgjakshme me një nga ushtritë më të përparuara në Lindjen e Mesme. Në të njëjtën kohë, qindra mijëra palestinezë që humbasin shtëpitë e tyre për shkak të urdhrave të paligjshëm të gjykatave izraelite, detyrohen të bëhen refugjatë të shpërndarë në mbarë botën. Sa i përket izraelitëve, ata vazhdojnë të shtyjnë pretendimet e tyre të paligjshme duke krijuar trillime arkeologjike. Ato ndihmohen nga mediat pro-perëndimore që përpiqen të zhdukin veprimet e tmerrshme të udhëheqjes izraelite ndaj palestinezëve, vendeve të tyre të shenjta dhe lagjeve të tyre.
Prandaj, tubimet masive vjetore në përkujtimin e Ditës Ndërkombëtare të Kudsit janë një mundësi e shkëlqyer për të shkatërruar paragjykimet dhe për të ndarë perspektivat e njëri-tjetrit. Është gjithashtu një mundësi për socialistët dhe aktivistët e paqes që të angazhohen me muslimanët, në veçanti me muslimanët që ata mund ta shohin si ‘fondamentalistë’, për të sqaruar keqkuptimet që mund të çojnë lehtësisht në islamofobi.
Rëndësia e tubimeve të Ditës së Kudsit
Këtë vit, ashtu si çdo vit, tubimet e Ditës së Kudsit janë planifikuar për shumicën e qyteteve më të mëdha në botë. Vështirë se kalon një ditë pa një inkursion të izraelitëve që kalojnë pa leje në mënyrë të paligjshme në ndarjen e shenjtë të Kudsit. Gjatë dekadës së fundit, inkursionet agresive izraelite janë përshkallëzuar. Plani izraelit është thjesht aneksimi i al-Haram al-Sharif (Mali i Tempullit), me synimin për ta marrë atë tërësisht. Prandaj, përgjegjësia për çlirimin e Palestinës që simbolizohet së pari nga çlirimi i Kudsit bie mbi supet e muslimanëve në mbarë botën, si dhe mbi jo-myslimanët me mendje të ndershme që kërkojnë drejtësi.
Për këtë arsye, tubimet e Ditës së Kudsit kanë një rëndësi të madhe në mobilizimin e opinionit publik botëror për këtë fatkeqësi të vazhdueshme që pajtohet me një tallje mizore të “drejtësisë për të zgjedhurit”. Mbajtja gjallë e çështjes së pushtimit të vazhdueshëm izraelit të Kudsit dhe Palestinës është një detyrë fetare e të gjithë muslimanëve në mbarë botën dhe një detyrë e aktivistëve të të drejtave të njeriut dhe të paqes gjithashtu.
Dita e Kudsit nuk është më vetëm për unitetin e muslimanëve; Ajo gjithashtu përfshin unitetin e të gjithë atyre që kundërshtojnë shtypjen dhe përpiqen për drejtësi. Dhe drejtësia nënkupton refuzimin e të ashtuquajturave zgjidhje të cilat janë në thelb të padrejta; Që shpërblejnë shtypësit për krimet e tyre dhe u japin atyre legjitimitet për kthimin e disa thërrimeve të asaj që kanë vjedhur. Dita e Kudsit do të thotë Liria përpara Paqes, siç tha dikur Malcolm X: “Ju nuk mund ta ndani paqen nga liria, sepse askush nuk mund të jetë në paqe, nëse ai nuk e ka lirinë e tij”.
Marwa Osman
/ © Gazeta Imapkt
