Faji i viktimës së agresionit

Nga: Finian Cunningham

Humbja tragjike e një avioni ushtarak rus me 15 persona në bord, jashtë bregut sirian, duhet të shihet në kontekstin e sulmit të vendit arab.
Sulmuar nga forcat ajrore izraelite dhe përballur me një ndërtesë të pashembullt të anijeve të NATO-s.

Megjithatë, Siria, viktima e agresionit është ajo që fajësohet.
Për më tepër, mediat perëndimore të lajmeve janë duke heshtur përballë këtij agresioni. Heshtja e tyre po mbulon dhunën e mëtejshme.

Çfarë ndodhi saktësisht me avionin e rindërtuar Ilyushin IL-20, të hënën natën, ende po hetohet. Duket se është qëlluar aksidentalisht nga mbrojtjet ajrore siriane pasi iu afrua bazës ruse në Hmeimim në Sirinë veriperëndimore.
Ministria e mbrojtjes e Rusisë fajësoi forcat izraelite për vënien e IL-20 në rrezik. A ishte ky një veprim i qëllimshëm nga izraelitët?

Por këtu është gjëja e zjarrtë. Izraeli është duke thënë se “regjimi i Asadit” është plotësisht i fajësuar për rrëzimin e avionit rus, duke shtuar se ai “e përkeqëson” humbjen e jetës ruse.
Mbajeni një moment. Sa fyese është kjo? Izraeli dhe forcat e tjera ushtarake të NATO-s po sulmojnë Sirinë në shkelje flagrante të së drejtës ndërkombëtare. Siria është duke u përballur me agresionin e intensifikuar dhe megjithatë agresorët po zhvendosin fajin e tyre për të kapërcyer disi Damaskun.

Në kohën kur aeroplani rus u zhduk nga ekranet e radarëve, sulmet ajrore u zhvilluan në qytetin veriperëndimor të Latakisë, si dhe në qytetin port të Tartousit, sipas raporteve të medias siriane. Nuk është e qartë se kush po gjuante raketat.
Avionët luftarakë izraelitë ishin aktivë, por mund të kishin qenë edhe forcat amerikane dhe të tjera të NATO-s.
Ministria e mbrojtjes e Rusisë pohon se një fregatë franceze e flamurit ishte duke gjuajtur raketa në atë kohë. Duket e sigurt se, të paktën, SHBA-të do të kishin miratuar sulmet ajrore nga izraelitët, nëse do t’i kishin kryer ato. Sugjerimi është një ofensivë e përbashkët NATO-Izrael.

Më parë, gjatë fundjavës, izraelitët kryen sulme ajrore në aeroportin ndërkombëtar të Sirisë në kryeqytetin, Damask. Këto sulme ndjekin qindra sulme të ngjashme nga forcat ajrore izraelite në territorin sirian gjatë dy viteve të fundit.
Javën e kaluar, anijet luftarake të NATO-s janë konverguar në Mesdheun Lindor brenda distancës së goditur nga Siria. Këto anije përfshijnë shkatërruesit udhëzues të raketave amerikane, nëndetëse bërthamore britanike, si dhe anije luftarake nga Franca, Kanadaja dhe Greqia.

Anëtari i NATO-s, Turqia po mbledh tanke dhe trupa përgjatë kufirit verior të Sirisë.
Presidenti i Rusisë Vladimir Putin ra dakord këtë javë në një marrëveshje deeskalimi me homologun e tij turk Rexhep Tajip Erdogan mbi situatën në provincën veriperëndimore të Sirisë, Idlibit, i cili është bastioni i fundit për militantët anti-qeveritarë.
Por mbetet për t’u parë se sa e suksesshme apo e besueshme do të jetë marrëveshja turke.

Shenjat nuk janë të mira kur forcat e NATO-s po ndërtojnë vazhdimisht terror në territorin sirian. Për më tepër, agresioni i NATO-s po kryhet pa u ndëshkuar. Ku janë shifrat e larta të Kombeve të Bashkuara që denoncojnë këtë agresion?
Preteksti i përdorur nga SHBA dhe partnerët e saj të NATO-s për “mbrojtjen e civilëve” në Idlib nga një ofensivë ose nga “përdorimi i armëve kimike nga Ushtria Siriane” është një zbukurim i dukshëm. Agresioni i NATO-s kundër Sirisë është të përfundojë detyrën kriminale të ndryshimit të regjimit kundër qeverisë së Asadit, të cilën përkrahësit e terrorizmit të mbështetur nga NATO nuk arritën të arrijnë pas gati tetë vjet luftë në vend.

Në jug të Sirisë, forcat tokësore të SHBA po kryejnë stërvitje të drejtpërdrejta me xhihadistët nën kontrollin e tyre, pranë al Tanf. Në Sirinë verilindore, militantët sirianë kurdë të mbështetur nga SHBA kanë bërë kohët e fundit sulme vrasëse ndaj ushtrisë siriane. Prania amerikane në Siri është krejtësisht e paligjshme, pasi është vendosur pa asnjë mandat.

Në ditët e ardhshme do të jetë e qartë nëse agresioni me intensitet të ulët në Siri nga forcat e NATO-s dhe bashkëpunëtori i tyre izraelit rritet në një luftë të plotë në vend.
Por duket qartë se një luftë e hapur e udhëhequr nga Shtetet e Bashkuara në Siri është duke u zhvilluar me agresion nga drejtime të ndryshme.

Duke pasur parasysh konfigurimin e ndezur të forcave në Siri me NATO-n, Izraelin dhe Arabinë Saudite potencialisht kundërshtuese kundër Rusisë dhe Iranit, dinamika e rrezikshme mund të shpërthejë në një luftë tërësore rajonale, nëse jo një luftë botërore.
Heshtja e OKB-së dhe mediave të lajmeve perëndimore është e turpshme. Agresioni që po zhvillohet kundër Sirisë është transparent dhe krejtësisht i papranueshëm. Ajo që është veçanërisht e papranueshme është mënyra si po fajësohet Siria dhe e drejta e saj sovrane për të mbrojtur territorin e saj. Viktima po hetohet.
Në këtë situatë të paqëndrueshme, të pamatur, çdo incident mund të ndezë një shpërthim. Shuarja e aeroplanit rus të rikonstruksionit IL-20 tregon rrezikun shumë real për atë që po ndodh.

Megjithatë, përgjegjësia për këtë situatë kriminale dhe potencialisht katastrofike qëndron në SHBA, NATO dhe partnerët e saj rajonalë, të cilët hedhin karburant në zjarr. Një zjarr, duhet të thuhet, se ata tashmë e ndezën duke nxitur një luftë të paligjshme për ndryshimin e regjimit në Siri.

Burimi: Sputnik/ Gazeta impakt

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne