Koronavirusi i jep mundësinë e vetme kryeministrit shqiptar Edi Rama për të kontrolluar MEK

Nga: Anne Khodabandeh

Peticion drejtuar kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama ka arritur mbi dhjetë mijë nënshkrime. Peticioni u nënshkrua nga familiarë që kanë nevojë për ndihmë për të kontaktuar të dashurit e tyre të bllokuar në kampin e mbyllur të kultit Muxhahedinëve Khalq (MEK) “Ashraf 3” në Shqipëri. Familjet po kërkojnë që kryeministri Rama të sigurojë që ata ta marrin këtë kontakt. Tani me pandeminë globale të koronavirusit që preku Shqipërinë si në cdo vend, ata shqetësohen edhe më shumë që të kenë lajme për fatin e të dashurve të tyre.

Familjet kanë provuar me dekada të gjejnë mënyra për të pasur lajme për të afërmit e tyre duke përfshirë udhëtimin e rrezikshëm në portat kryesore të Kampit Ashraf të MEK në Irak pas humbjes të Saddam Hussein në vitin 2003. Politika e MEK për divorcin e detyruar dhe ndarjen e familjeve ka bërë që takimi i tyre të jetë i pamundur. Shpresohej që kalimi në një vend më të hapur perëndimor, si Shqipëria mund t’u jepte familjeve një shans më të mirë për të vizituar të dashurit e tyre. Fatkeqësisht, pas vitit 2016, administrata Trump i lejoi MEK të fusë në kurth anëtarët e zakonshëm përsëri brenda një kampi të mbyllur dhe të izoluar në Manez, qarku Durrës, ku ata mbahen të izoluar.

Përveç mbështetjes së administratës Trump për MEK, qeveria e Shqipërisë gjithashtu kapitulloi përapa kërkesave të drejtuesve të MEK, duke e bërë një sy të verbër për kushtet e skllavërisë moderne që e karakterizojnë këtë grup. Në të vërtetë, megjithëse thuhet se janë refugjatë, as qeveria e Shqipërisë dhe as UNHCR nuk marrin asnjë përgjegjësi për anëtarët e MEK. Ish-anëtarët që bëjnë thirrje për ndihmë u thuhet nga UNHCR dhe Ministria e Brendshme që ekzistenca e tyre në Shqipëri rregullohet nga një marrëveshje që lejon MEK të marrë përgjegjësinë për të gjithë personat e transferuar nga Iraku; ata plotësisht mbështeten në përkrahjen nga vetë MEK. Kjo i përshtatet shumë mirë udhëheqëses Maryam Rajavi. Eshtë e domosdoshme që ajo të ushtrojë kontroll të plotë mbi anëtarët pasi që ajo ka ri-destinuar qëllimin mbi ish-luftëtarët e saj në Irak për luftëtarët e tastierës në Shqipëri, ku MEK tani drejton një organizatë famëkeqe të klikimeve. Rajavi bën gjithçka që mundet për të parandaluar anëtarët të largohen, pa marrë parasysh gjendjen e tyre shëndetësore ose gatishmërinë për të punuar.

Në peticion, familjet, prindërit e moshuar, motrat, kushërirët dhe fëmijët e anëtarëve i kanë bërë thirrje Edi Ramës që të pajisen me viza për të udhëtuar në Shqipëri për të kërkuar të dashurit e tyre. Këto deri më tani janë refuzuar. Por parandalimi i anëtarëve nga kontakti me familjet e tyre është vetëm një element në një panoramë të taktikave të krijuara për të parandaluar defektet. Anëtarëve të MEK-së u janë mohuar dokumentet e identitetit, dokumentet e udhëtimit dhe lejet e punës, të cilat do t’u mundësonin atyre të jetonin në mënyrë të pavarur. Kjo do të thotë që ata që kanë arritur të largohen nga MEK nuk mund të punojnë, nuk mund të marrin një patentë shoferi dhe madje nuk mund të hapin një llogari bankare për t’u lejuar familjeve të tyre të transferojnë fonde për të mbuluar nevojat e tyre bazike. Këto kushte të varësisë së detyruar janë të gjitha pjesë e një skeme të qëllimshme për të mbyllur çdo derë të mundshme për të ndihmuar nga jashtë MEK.

Por implikimet e ashpra të të drejtave të njeriut dhe drejtësisë për të pritur një kamp skllevërish në territorin e tij që është përhapur kryesisht nën tapet nga politikanë dhe media të korruptuara në Shqipëri, tani është bërë një çështje urgjente për shkak të pandemisë koronavirus. Anëtarët e MEK nuk zgjodhën të jetojnë në Shqipëri, por u sollën masivisht në bazë të një marrëveshje midis MEK, Sh.B.A., Shqipërisë dhe UNHCR. Dikur në Shqipëri ata u futën në kamp dhe u mbajtën izolimin atje. Në Shqipëri, ekziston një refuzim në nivelin qeveritar dhe lokal për t’i njohur ata si njerëz individualë dhe për t’u dhënë atyre të drejta pasi ata trajtohen vetëm si një grup.

Sipas gazetarit investigativ Gjergji Thanasi, i cili raporton nga qarku i Durrësit ku është me bazë MEK, dhe ku është regjistruar vatra më e madhe e shpërthimit të koronavirusit, Ministria e Shëndetësisë “merret me Kampin Ashraf 3 sikur të mos ekzistojë. Nuk ka asnjë linjë të vetme në dokumentet e zyrtarëve shëndetësor të Bashkisë Durrës të shkruara për kampin dhe banorët e tij. Asnjë zyrtar shqiptar i shëndetësisë nuk ka hyrë ndonjëherë në kamp”. Prandaj, grupi është i paarritshëm dhe i pashpjegueshëm. Kjo do të thotë se pa marrë parasysh sa e vështirë është për epidemiologët që punojnë për të gjurmuar kontaktet e rasteve pozitive në të gjithë vendin, MEK nuk do të paraqesë për të lejuar personelin e Ministrisë së Shëndetësisë brenda kampit të testojë ose trajtojë individët atje. Bazuar në sjelljen e saj të kaluar, MEK nuk ka mundësi të regjistrojë vdekjet brenda kampit që lidhen me COVID-19 pasi kjo vetë do të detyronte përfshirjen e autoriteteve lokale shëndetësore. Kjo e bën grupin një entitet të pasigurt për shtetësinë e përgjithshme të Shqipërisë dhe në veçanti banorët e Manezës dhe qarkut më të madh të Durrësit, epiqendrën për virusin në atë vend.

Kjo është një çështje e mprehtë për kryeministrin Rama. Nga njëra anë ai duhet të përkulet ndaj kërkesave të administratës Trump, e cila vazhdon të mbështesë MEK. Presidenti Trump dhe Sekretari i Shtetit Pompeo kanë qenë të lumtur që përdorin dezinformimin dhe propagandën e MEK që buron nga qendra në kampin Ashraf për të forcuar axhendat e tyre anti-iraniane. Nga ana tjetër, aspiratat e Shqipërisë për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian pengohen pjesërisht nga prania e MEK atje. Toleranca e BE-së ndaj MEK doli në skenë në vitin 2018 kur një komplot i supozuar bombe solli konfliktin e MEK me Iranin në zemër të Evropës, duke detyruar Francën, Belgjikën, Danimarkën dhe Gjermaninë të shikojnë me skepticizëm në implikimet e sigurisë duke i lejuar MEK-ut një frenim të lirë në vendet e tyre. Si rezultat, udhëheqësja e MEK, Maryam Rajavi ishte i detyruar të zhvendosej në një seli të re në Shqipëri, dhe aktivitetet e MEK në BE u kufizuan rëndë, veçanërisht demonstratat publike dhe tubimet. Për sa kohë që MEK mbetet në Shqipëri, BE nuk do t’i pranojë ata të kthehen përmes derës së pasme duke lejuar që Shqipëria të anëtarësohet në union.

Në një mënyrë të çuditshme, atëherë, pandemia ofron një mundësi për kryeministrin Rama të adresojë këtë çështje një herë e përgjithmonë. Për t’u marrë me MEK jo si një problem politik apo terrorist por përkundrazi si një problem shoqëror. Peticioni i familjeve tregon për një zgjidhje të qartë të këtij problemi: lejoni familjet e anëtarëve të MEK të kontaktojnë me ta dhe t’i ndihmojnë ata individualisht. Por kjo mbështetet në njohjen e qeverisë që MEK paraqet një kërcënim për shoqërinë shqiptare, së bashku me gatishmërinë për t’u marrë me vendosmëri me ta. Kjo është e mundur. Por a do të ketë kryeministri Rama guximin dhe mençurinë të shfrytëzojë këtë mundësi?

Fotografia e kopertinës: Kryeministri shqiptar Edi Rama

/Gazetaimpakt/iranian.com/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne