nga Ibrahim Karagul.
Lehtësimi që u bëhet trupave amerikane për të qëndruar pak më tepër në Siri me anë të shpenzimit prej 4 miliardë dollarësh nuk ka të bëjë fare me kërcënimin iranian. Tensioni Iran-Arabi Saudite nuk është shkaku i deklaratës së princit të kurorës, Mohammed bin Salman kur tha se “trupat amerikane duhet të mbesin në Siri. Ky qëndrim gjithashtu nuk ka lidhje as me blerjen e 100 miliardë dollarëve armë nga SHBA-ja, nën pretekstin e “kërcënimit iranian”.
Marrja përsiper e shpenzimeve të trupave amerikane në Sirinë veriore menjëherë pasi presidenti amerikan Donald Trump tha: “Atëherë ata duhet të paguajnë shpenzimet tona”, ka një qëndrim, një qëllim, një plan, një marrëveshje sekrete të drejtpërdrejtë kundër Turqisë. Ky shpenzim prej 4 miliardë dollarësh ka shumë të ngjarë të financohet nga Emiratet e Bashkuara Arabe (Emiratet e Bashkuara Arabe) dhe jo prej Arabisë Saudite.
I kujt është projekti bllok i arabëve kundër Turqisë?
Nuk ka rëndësi kush e paguan faturën, çështja është se ekziston një plan serioz ndërkombëtar që synon të formojë një bllok arab që do të shenjestrojë në mënyrë eksplicite Turqinë. Kjo është pjesa që na shqetëson. Trupat amerikane në Siri nuk janë në gjendje që ta shqetësojnë Iranin. Trupat e SHBA-së që shtrihen nga rajoni i Irakut verior deri në Gjirin Persik, me pak fjalë, trupat në territorin e Irakut janë ato që përbëjnë kërcënim për Iranin.
Vendosja e trupave amerikane përgjatë një zone që përfshin qindra kilometra në Sirinë veriore dhe pikërisht në kufitin ndarë të Turqisë është një çështje që ka të bëjë me Turqinë dhe jo me Iranin. Gjithashtu, kur diskutohet tërësia e Sirisë, SHBA-ja nuk ka asnjë pozitë për të krijuar epërsi ushtarake në këtë vend apo që të formësojë të ardhmen e vendit. Prandaj, trupat e SHBA-së po financohen për një projekt që synon Turqinë. Çështja sjell në tavolinë një plan tjetër përtej çështjes së Sirisë.
Të dy liderët po hedhin themelet e armiqësisë në nivel rajonal
Pra, në çfarë lloj projekti shumëkombësh kundër Turqisë janë përfshirë princi i kurorës i Arabisë Saudite dhe Princi i Kurorës i Emirateve të Bashkuara Arabe Mohammed bin Zayed? Ndjenjat e tyre kundër Turqisë tashmë janë shndërruar në armiqësi. Por çështja më tepër qëndron përtej pikëpamjeve të tyre personale; është e lidhur me një projekt të ri me një dizajn rajonal që është formuar nën moton “ndal Turqinë” dhe me një projekt SHBA-Britani-Izrael që synon shkëputjen e lidhjeve mes Turqisë dhe arabëve/Botën Islame.
Kjo është arsyeja pse këto vende po mbështesin çdo orvatje kundër Turqisë, çdo sulm, duke përfshirë edhe 15 Korrikun. Kjo është arsyeja pse ata ofrojnë mbështetje maksimale për zonën terroriste në Sirinë veriore. Ne e dimë tani se këta personalitete, të cilët janë mobilizuar për një projekt perëndimor që synon bllokimin e Turqisë duke provokuar botën arabe që të kthehet kundër Ankarasë, kanë ndërmarrë hapat e parë të një armiqësie të thellë në rajonin tonë dhe po përpiqen të krijojnë stuhira të tilla psikologjike në të gjithë botën arabe.
SHBA dhe Izraeli e kërkuan këtë: Ky front i ri do ta rrënojë rajonin
Ata po luajnë një lojë jashtëzakonisht të rrezikshme që do ti shkaktojë dëm të madh botës, do të krijojë zona të reja të konfliktit përmes armiqësive të përhershme, dhe pastaj do të hapë rrugën për projektet e reja të pushtimit perëndimor. Sigurisht që ky është një tender dhe dy princat e kurorës e kanë pranuar këtë tender. Aksi i ri i formuar mes Emirateve të Bashkuara Arabe, Arabisë Saudite, Izraelit dhe Egjiptit, në të vërtetë është një vija frontale e SHBA-së dhe Izraelit. Megjithëse i është paraqitur botës si një rezistencë arabe kundër Iranit, në të vërtetë ajo është planifikuar si një vijë frontale kundër Turqisë.
Që nga koha e konflikteve sektare arabo-persiane që erdhën pas luftës të Gjirit Persik dhe pushtimit të Irakut, po themelohet një polarizim armiqësor arabo-turk, i cili do e tërheqë rajonin drejt një kaosi të madh. Salman dhe Zayed po drejtojnë një linjë të re të tensionit rajonal në përputhje me udhëzimet e SHBA-së dhe Izraelit. Ata kanë vënë në dispozicion të gjitha burimeve të tyre për SHBA-në dhe po bëjnë plane për pushtetin e tyre si dhe po ngrenë një infrastrukturë për një lufte rajonale me anë të projektit për të transformuar botën arabe dhe projektit të moderimit të Islamit.
Rolet e Salmanit dhe Zayedit u përcaktuan në raportin e vitit 2003
Raporti i vitit 2003 i quajtur “Islami demokratik qytetar: Partnerët, burimet dhe strategjitë”, i cili u përgatit nga komuniteti i sigurisë dhe projekti gjithëpërfshirës prej 567 faqesh i përgatitur më pas: “Strategjia amerikane në botën myslimane pas 11 shtatorit”, duhet të shqyrtohet edhe një herë më me kujdes. Shumica e pikave të këtyre dy projekteve që pregatitën reportin e vitit 2003 po zbatohen sot.
Një pike e këtyrë “planeve të luftës” që bazohet tek konflikti mes vendeve muslimane, e cila i ndan muslimanët në bazë të sekteve dhe nën-identiteteve, është bërë edhe më domethënëse sot: Këto raporte përmbajnë shumë pika thelbësore të tilla si “Ndarja e muslimanëve në arabë dhe joarabë”. Ky është projekti aktual që po zbatohet përmes Salmanit dhe Zayedit.
Testi i parë po zbatohet në Sirinë veriore
Zona e militarizuar e realizuar në pjesën veriore të Sirisë është pjesë e planit për ndarjen e muslimanëve në arabë dhe joarabë. Kjo është arsyeja pse Salmani dhe Zayedi duan që prania e trupave amerikane në këtë zonë të vazhdojë dhe kjo është arsyeja pse ata po përpiqen të krijojnë një “perde të hekurt” mes Turqisë dhe botës arabe dhe kjo është arsyeja pse ata mbështesin hapur qëndrimin e degës së Partisë së Punëtorëve të Kurdistanit (PKK-së), Partisë së Unionit Demokratik (PYD-së) në këtë zonë.
Turqia, nëpërmjet mobilizimit që nisi me operacionin e Afrinit, po përpiqet të parandalojë ndarjen e rajonit, po përpiqet të eliminojë një nga frontet e luftës civile islame. Meqë SHBA-ja, Izraeli, Salmani dhe Zayedi janë ata që u mundën në Afrin, më shumë sesa vetë PKK-ja, tani po imponohen me rrezikun turk së bashku me rrezikun iranian. Mëpërmjet këtyre dy liderëve, frika që vjen prej rrezikut turk po instalohet në të gjithë rajonin arab, dhe nuk ka asnjë mundësi tjetër për botën arabe vetëm se të dorëzohet tek SHBA-ja dhe Izraeli.
Mendja politike arabe do të humbasë këtë shekull
Ky projekt në të vërtetë është plani për ta marrë peng botën arabe, për ti mbajtur nën kontroll tokat arabe edhe për një tjetër shekull me anën e kërcënimit të dy armiqve. Nuk është ende e qartë se sa të vetëdijshëm janë masat e vendeve arabe për këtë rrezik. Një mendje politike arabe që është armike me të gjithë, dhe mike me SHBA-në, Britaninë dhe Izraelin, me siguri që ka për ta humbur shekullin e 21-të.
Të gjitha luftërat që kanë ndodhur në tokat arabe që prej revolucionit iranian, në vijën e frontit gjithmonë kanë pasur të pozicinonuar arabët, të cilët gjithnjë në përballje me to kanë dalë të humbur. Sot, ndërsa bota jo-arabe muslimane, vendet muslimane jo-arabe janë në një ngritje të shpejtë dhe po fitojnë forcë dhe po zënë vendin e tyre në skenën e historisë, regjimet arabe vazhdojnë ti japin peng më tej shtetet dhe qytetarët e tyre tek Perëndimi në një kohë që operacioni e verbër i shekullit të 21-të po implementohet.
Pra, çfarë mund ti bëjnë ata Turqisë?
Lidhja midis Turqisë dhe Rusisë është bërë objektivi më i madh i frontit të Perëndimit në një botë që po ndahet me shpejtësi në Lindje dhe në Perëndim. Është fakt që fotot mes Presidentit Rexhep Tajip Erdogan dhe homologut të tij rus Vladimir Putin kanë tronditur kryeqytetet perëndimore këtë javë. Tensioni midis Rusisë, Evropës dhe SHBA-së dhe sulmet e këtyre vendeve ndaj Turqisë kanë çuar në forcimin e mëtejshëm të marrëdhënieve midis Ankarasë dhe Moskës. Iniciativa e ndërmarrë nga dy vendet në Siri tregoi për herë të parë, pas një kohe të gjatë, se ata kanë forcën për të ndryshuar gjërat në një shkallë rajonale. Një iniciativë tjetër përveç rrethit të Atlantikut u dallua dhe prodhoi rezultate.
Tani, të gjitha planet do të synojnë sabotimin e këtij afrimi. Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe do të bëjnë përpjekje që do të synojnë Turqinë në përputhje me projektin e ri pro-atlantikut. Planet kundërshtuese dhe ndërhyrëse konservatore, për të cilat unë vazhdimisht po fokusohem që prej disa kohësh, do të aktivizohen drejt e në këtë kohë. Përveç kësaj, ata do të përpiqen dhe do të krijojnë një stuhi serioze ekonomike deri në zgjedhjet e vitit 2019, dhe lojërat për të bllokuar Turqinë nëpërmjet botës evropiane dhe asaj arabe do të shpalosen në tavolinë.
Turqia do ta çaje “frontin” dhe ka për t’i suprizuar
Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe nuk do të arrijnë asnjë rezultat për sa u përket ndjenjave të tyre anti-turke. Përkundrazi, ata do të shohin se ky projekt ka në thelb si synim shkatërrimin e tyre dhe rraskapitjen e tyre edhe më tej duke e shtyrë botën arabe drejt aventurave të rrezikshme. Së bashku kemi për të parë shumë shpejt fillimet e kundërshtimeve të arabëve kundër këtyre politikave të reja kolonialiste.
Të gjithë do ta shohin se nuk do të jetë e mundur ndalja e Turqisë përmes financimit të trupave amerikane në Sirinë veriore, se planet e mëdha të ndarjeve dhe të polarizimeve për rajonin do të rrëzohen përmes përpjekjeve të Turqisë, që një front i ri i “luftës civile islame” nuk do të lejohet të ngrihet, që rajoni nuk mund të ndërtohet prej kolonizatorëve të vjetër dhe se rezistenca e rajonit do të dalë hapur në shekullin e 21-të si dhe do të formësojë skemat e reja. Hapi historik i Turqisë do të vazhdojë të befasojë./yenisafak/Gazeta Impakt
