Lajmet që, pavarësisht vështirësive të paraqitura nga pandemia COVID-19, bisedimet e pranimit të Komisionit Evropian po shkojnë përpara janë të mirëpritura. Në veçanti, Shqipëria ka shumë çështje serioze për të adresuar nëse do të përparojë dhe vendi do të përfitojë nga presioni për të përmbushur pritjet e BE për luftimin e krimit dhe korrupsionit, si dhe të përfundojë reformën gjyqësore dhe politike.
Arrestimi i fundit i 5 zyrtarëve të lartë të Drejtorisë Rajonale të Kufirit dhe Migracionit në Shqipëri me akuzën e kontrabandimit të njerëzve dhe ndihmë të paligjshme për të kaluar kufijtë, pas një hetimi për trafikim të paligjshëm dhe abuzim me dokumentacionin e migrantëve, ilustron thellësinë e problemeve të Shqipërisë. Koordinimi me CIA në këto arrestime nga Drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit, Ardi Veliu gjithashtu na kujton se një nga vështirësitë e Shqipërisë ka qenë që shfaqet në çfarëdo mënyre domethënëse nën kontrollin e SHBA dhe jo si një shtet i NATO-s.
Këto arrestime kanë ekspozuar pa dashje një aspekt tjetër domethënës, por lehtësisht të injoruar ndaj ndikimit të SH.B.A., praninë e Muxhahedinëve-e Khalq (MEK, kulti Rajavi), një grup terrorist iranian që vepron si kult i kontrollit të mendjes. MEK në Shqipëri mbrohet nga administrata Trump dhe pretendon lidhje me CIA. Qeveria shqiptare ka lejuar MEK-un të ketë një liri të paparë; liri që ish-bamirësi Sadam Hussein nuk e dha kurrë. Në të vërtetë, toleranca dhe bashkëpunimi me sjelljen kriminale të MEK-ut, shpesh sjellja kriminale vepron si një provë lakmusi për sa të korruptuar janë institucionet e ndryshme shqiptare.
Në rastin e arrestimeve të policisë, disa ish-anëtarë të MEK që jetojnë në Tiranë thanë se ishin të befasuar dhe të çliruar sepse “Këta pesë janë e njëjta polici që na kanë ngacmuar, duke refuzuar të na japin leje qëndrimi dhe mohojnë të drejtat tona themelore. Ata kanë arrestuar njërin prej nesh dhe e kanë arrestuar pa akuzë për gati një vit. Policia e ka bërë këtë në emër të drejtuesve të MEK”. Ajo që vë në dukje është se MEK gëzon ndikim të padrejtë me shërbimet e policisë, dhe që anëtarët e MEK nuk kanë asnjë status juridik në vend; nuk ka dokumente identifikimi, leje pune ose dokumente udhëtimi. Ata nuk janë refugjatë, ata janë njerëz pa shtet dhe të pa llogaritur që jetojnë jashtë ligjit.
Që nga mbërritja në Shqipëri në vitin 2016, prania e MEK ka qenë problematike, MEK ka ndërhyrë në punët e brendshme dhe të jashtme të vendit dhe në rastin më të keq paraqet një rrezik serioz sigurie. Një ekzaminim i sjelljes së MEK zbulon korrupsion të thellë në çdo institucion të Shqipërisë.
Shembulli i mëposhtëm i lojrave të veprimtarive të MEK në Shqipëri tregon një model jo të një mosrespektimi të thjeshtë të ligjeve dhe normave të komunitetit pritës, por një shfrytëzim të qëllimshëm të dobësive në çdo aspekt të shtetit shqiptar nga niveli lokal në atë kombëtar.
MEK:
Zëvendës-Koordinatorja e Anti-Trafikimit, Dr Elona Gjebrea për të mbështetur Maryam Rajavi edhe pse skllavëria moderne e MEK është e qartë për të gjithë.
Uji i pijshëm i devijuar nga një zonë turistike për kampin e tyre.
Ka marrë përparësi për furnizimin me energji elektrike në kampin e tyre mbi banorët vendas.
Vendasit të hidhëruar duke varrosur një nga të vdekurit e tyre në një varrezë tashmë të mbipopulluar.
Shmangte ekzaminimin pas vdekjes së një anëtari që vdiq në rrethana të dyshimta.
Sikur intervistat në media të hiqeshin pasi Anne Khodabandeh zbuluan se MEK po rekrutonte të rinjtë shqiptarë.
Akuzoi pa fakte dy akademikë iranianë si terroristë dhe e përdori këtë si provë që stafi diplomatik nga ambasada iraniane të dëbohej pasi MEK i etiketonte ata si terroristë.
Krijoi një kamp të lashtëligjshëm për të mbajtur anëtarët në një gjendje skllavërie moderne.
Përdoren skllevër për të drejtuar një kamp kundër interesave kombëtare të Shqipërisë.
Ndërhynë në lirinë e mediave për të botuar artikuj të favorshëm dhe shtypur artikuj kritikë.
I mohuan hyrjen dhe sulmuan fizikisht gazetarët perëndimorë që erdhën për të raportuar mbi aktivitetet në kampin e mbyllur në Manez.
Politikanë dhe personalitete të paguar për të marrë pjesë në takimet e tyre dhe për të promovuar axhendën e tyre anti-Iran duke përdorur Shqipërinë si një platformë për të bërë thirrje për ndryshime të dhunshme kundër regjimit të Iranit.
Si përgjigje ndaj zbulimeve të veprimtarive të saj, MEK akuzon kritikët se janë “agjentë të shërbimeve të inteligjencës së Iranit” zhargoni i kultit kishte për qëllim të frikësonte anëtarët dhe të vinte në dyshim integritetin e kritikëve dhe të largonte vëmendjen nga aktivitetet e paligjshme të MEK.
Edhe qytetarët shqiptarë të respektuar dhe të njohur nuk janë të përjashtuar nga fushata e pakontrolluar e shpifjes dhe frikësimit të MEK-ut. Gazetari shqiptar Gjergji Thanasi është ende duke kërkuar drejtësi kundër anëtarit kryesor MEK Behzad Safari ndërsa seanca gjyqësore shtyhet pasi ngrihen justifikime marramendëse. Aktivisti për të drejtat civile dhe historiani Dr. Olsi Jazexhi dhe avokatja Migena Balla janë kërcënuar me dhunë nga MEK për hetimin dhe kritikimin e kultit.
Cfarë duhet të bëhet?
Eshtë e qartë, nëse Bashkimi Evropian do të mirëpresë Shqipërinë si një shtet anëtar, diçka duhet të bëhet për të crrënjosur ndikimin e MEK në atë vend. Në dy vitet e kaluara, vendet anëtare të Bashkimit Evropian kanë kufizuar ashpër aktivitetet e MEK në Evropë. Kreu i MEK, Marjam Rajavi ka qenë i detyruar të braktisë Francën dhe të krijojë selinë e saj të re në Shqipëri. Nuk mund të ketë dyshim se BE nuk do të tolerojë grupin që do të ri-hynte në mënyrë të paracaktuar nëse Shqipëria do të bashkohej përfundimisht me Bashkimin Europian. Nëse Shqipëria i lëshon ato me dokumente identifikimi, këta ‘refugjatë’ do të kenë qasje të drejtpërdrejtë kudo në BE pas pranimit.
Eshtë koha për të shkatërruar grupin.
Në vitin 2003 kur Sadam Huseini u hoq nga pushteti, familjet e anëtarëve të MEK që nuk i kishin parë të dashurit e tyre për dy dekada bënë udhëtimin e rrezikshëm në Kampin Ashraf për të patur kontakte me ata. Këto familje u bashkuan së bashku si një OJQ e quajtur Nejat Society (Shoqëria e Shpëtimit) dhe Fondacioni Sahar Family u krijua për të ndihmuar anëtarët e larguar në Irak. Që atëherë, ata kanë ndihmuar qindra individë që kanë lënë MEK të ribashkohen me familjet e tyre, të de-radikalizohen dhe të kthehen në një jetë normale. Në atë kohë, MEK është transferuar nga Iraku në Shqipëri, por prapë në vitin 2020, shumë anëtarë mbeten të bllokuar, jokomunikues dhe pa njohuri se si mund të ndihmohen.
Në gusht 2017, një zyrtar nga Ministria e Punëve të Brendshme në Tiranë u takua me përfaqësuesit e këtyre familjeve dhe u zotua t’i ndihmojë. Duke vizituar Tiranën, përfaqësuesja e Iranit Interlink, Anne Khodabandeh shpjegoi se sa të rëndësishme janë familjet për të ndihmuar de-radikalizimin e anëtarëve të MEK pasi të largohen nga grupi, dhe duke u ofruar atyre mbështetje për t’u rikthyer në jetën normale.
Që nga ajo kohë MEK ka zhvilluar një fushatë për të demonizuar familjet e anëtarëve të MEK që udhëtuan, ose duan të udhëtojnë, në Shqipëri për të pasur kontakte me të dashurit e tyre të dëbuar prej shumë kohësh, duke i etiketuar ata si terroristë dhe duke i akuzuar ata se duan të vrisnin të afërmit e tyre, duke u siguruar që ata nuk mund të fitojnë vizat.
Peticionet e familjeve drejtuar Kryeministrit të Shqipërisë
Në maj të këtij viti, një peticion nga familjet drejtuar kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama arriti mbi njëmbëdhjetë mijë nënshkrime. Ka shumë simpati për gjendjen e rëndë të këtyre familjeve, shumë prej të cilave janë të moshuar dhe janë të dëshpëruar të pajtohen me të dashurit e tyre para se të jetë vonë. Peticioni i kërkon kryeministrit të Shqipërisë të lejojë familjet të kontaktojnë të dashurit e tyre në kampin MEK. Dhjetëra familje shtuan thirrje personale dhe shkruan letra individuale. Ende Rama nuk u është përgjigjur.
Udhëheqësi i MEK, Marjam Rajavi krenohet se ajo mund të organizojë një konferencë me kamera nga Shqipëria në 17 korrik për të bashkuar fondet e paguara që ajo zakonisht do t’i ftonte në tubimin e saj vjetor, një ngjarje të çmimeve të shkurtuara. Më 16 korrik, familjet nga çdo krahinë në Iran u lidhën nga kamera për të biseduar dhe pyetur ‘nëse Rajavi ka aq frikë se ne do të vijmë në kamp me bomba, pse nuk mund t’i lejojë të dashurit tanë të bëjnë thirrje të mbikëqyrura me kamer me ne nga larg? ”
Nëse Bashkimi Evropian është serioz në lidhje me lejimin e Shqipërisë të anëtarësohet në Bashkimin Europian, negociatorët nga të gjitha palët duhet ta marrin seriozisht këtë çështje. Pandemia e koronavirusit ofron një mundësi të çuditshme por të vërtetë për ta trajtuar këtë si një çështje humanitare dhe jo si një problem politik apo terrorizëm. MEK mund të shpërbëhet, anëtarët të shpëtohen, familjet e tyre janë të gatshëm të ndihmojnë. Edi Rama duhet të mbështetet në ndërmarrjen e këtij hapi të guximshëm dhe përcaktues për të siguruar të ardhmen e vendit të tij, anëtarësimin në Bashkimin Europian.
Për:
Oliver Varhelyi – Fqinjësia dhe Zgjerimi i Komisionerit Evropian
Genoveva Ruiz Calavera – Drejtore e Ballkanit Perëndimor në Komisionin Evropian
Isabel Santos – Raportues i Përhershëm i PE për Shqipërinë
Zef Mazi – Kryeministri negociator për integrimin në BE
David McAllister – Kryetar i Komisionit për Punë të Jashtme EUP
***
/Gazetaimpakt/Iranian.com/
