Nga Zafar Bangash
Më 23 qershor, kanali NDTV i Indisë transmetoi një video që tregon linjen e një muslimani 24 vjeçar, Tabrez Ansari, në Seraikela në shtetin indian të Jharkhand. I lidhur me një pol, terroristët hindu vazhdimisht e rrahën atë me shkopinj për 12 orë. Me kocka të thyer dhe gjakderdhje, në vend që ta çonin në spital, policia e tërhoqi atë në një stacion policor për marrjen në pyetje dhe e mbajti atë për disa orë. Më vonë, ai u dërgua në spital ku vdiq më 22 qershor. Ai do të martohej së shpejti.
Linçimi i muslimanëve është bërë shumë i zakonshëm në të gjithë Indinë. Vigjilentët e lopëve vetë-krijim kanë marrë atë mbi veten e tyre për të parandaluar therjen e lopëve që ata konsiderojnë të jetë nëna e tyre (te shejte) për të cilat ata vrasin muslimanët. Njëmbëdhjetë qeveri shtetërore në Indi kanë ndaluar therjen e lopëve, por kjo nuk i ka penguar biznesmenët hindu të drejtojnë thertore. India prodhon 4 miliardë dollarë në vit në eksportet e mishit, kryesisht në Lindjen Muslimane. Vigjilentët e lopës nuk shkojnë pas biznesmenëve hindu, zemërimi i tyre është i rezervuar vetëm për muslimanët e pambrojtur. Edhe policia bashkohet me linçimin musliman, ose nuk bën asgjë kur turma hinduse të shkojnë në një tërbim.
India ka qenë gjithmonë një shoqëri thellësisht e ndarë përgjatë linjave fetare, etnike dhe kastë. Pakicat fetare – muslimanët, sikët dhe të krishterët janë përballur me diskriminim sistematik pavarësisht pozicioneve në qeveri për të mashtruar pjesën tjetër të botës rreth sekularizmit indian. Sistemi i kastës hindu, një njollë në ndërgjegjen e botës, ka dërguar qindra miliona njerëz për të ulur kështjellat që vuajnë poshtërimin dhe degradimin.
Në shkallën më të ulët të piramidës së kastës, Dalitët përbëjnë më shumë se 200 milionë njerëz. Ata janë të ndaluar të hanë në të njëjtën pjatë, të pijnë nga e njejta xhami , ose madje edhe të nxjerrin ujë nga i njëjta pus si hindut e kastës së sipërme. Sistemi i kastes është sistemi sanksionuar fetar, por një racizëm i tillë ka ikur nga vëmendja dhe përndjekja e botës. Kjo është e qëllimshme. India shihet si një treg potencial i 300 milionë njerëzve të klasës së mesme.
Politikat e tilla anakronike u shënuan nën rubrikën e sekularizmit indian. Por maskë më në fund ka dalë nga fytyra e shëmtuar e Indisë që nga ngritja në pushtet e Partisë Bharatiya Janata (BJP) në vitin 2014. Udhëhequr nga Narendra Modi, një fashist Hindu i fortë i cili kryesoi masakrën e më shumë se 2,000 muslimanëve në vitin 2002 kur ai ishte shefi i shtetit të shtetit Gujarat, turma hinduse kanë lëshuar terrorin për myslimanët e pambrojtur.
Megjithëse në Indi ka 190 milionë myslimanë, që përfaqësojnë 16% të popullsisë së përgjithshme prej 1.2 miliardë, BJP-ja në pushtet nuk ka një anëtar të vetëm mysliman të parlamentit. Kjo është e pashembullt në historinë indiane. Përfaqësimi musliman në parlament ka rënë në vetëm 3.7%. Ata tashmë ishin të diskriminuar në burokracinë, policinë, ushtrinë dhe shërbimet e tjera qeveritare. Tani ata as nuk kanë zë në parlament.
India ka kultivuar me kujdes imazhin e saj si “demokracia më e madhe” e botës. Në terma teknike, kjo mund të jetë e vërtetë. Në zgjedhjet e përgjithshme të prillit-maj 2019, nga 900 milionë votues me të drejtë vote, gati 600 milionë votime të hedhura, por a e bëjnë India një demokraci?
Militantët kryesorë të BJP në pushtet përfshirë Modi kanë dalë nga radhët e RashtriyaSwayamsevak Sangh (RSS), një organizatë Hiterlite që haptazi promovon fashizmin hindu. Ka më shumë se gjashtë milionë anëtarë që marrin trajnim ushtarak. Presidenti i BJP-së, Amit Shah, ka quajtur “termitë” të muslimanëve.
Pavarësisht nga kryesimi i një shteti që nxit racizmin dhe diskriminon hapur pakicat fetare, Modi është i mirëpritur dhe i mbushur me njerëz në kryeqytetet perëndimore. Kishte një pushim nga kjo politikë e zbutur e zbutjes së fashizmit hinduist kur Departamenti i Shtetit i SHBA-së në Raportin e saj të vitit 2018 mbi lirinë fetare ndërkombëtare u detyrua të ndriçonte dritën mbi keqtrajtimin e tmerrshëm të pakicave të Indisë. Duke cituar raporte nga organizatat joqeveritare (OJQ), raporti i SHBA bën lexim të zymtë. Ajo tha, “Qeveria ndonjëherë [sic] dështoi të veprojë ndaj sulmeve të turmave mbi pakicat fetare, komunitetet e margjinalizuara dhe kritikët e qeverisë”.
Pa i përmendur ata, raporti tha më tej, “Disa zyrtarë të lartë të Partisë Bharatiya Janata shumicë të Hinduve (BJP) bënë fjalime nxitëse kundër komuniteteve pakicë. Sulmet nga grupet ekstremiste hindu të dhunshme kundër komuniteteve pakicë, sidomos myslimanë, vazhduan gjatë gjithë vitit, mes thashethemeve që viktimat kishin tregtuar ose vranë lopët për viçin. Sipas disa OJQ-ve, autoritetet shpesh i mbronin autorët nga ndjekja penale. Që nga nëntori, pati 18 sulme të tilla dhe tetë vetë u vranë gjatë këtij viti.
Më 22 qershor, dy oficerë policie të Uttar Pradesh u akuzuan për vrasje të fajëshme pasi një tregtari musliman i bagëtisë vdiq nga plagët e pësuara ndërsa “u morën në pyetje në paraburgim policor …”
Kur më shumë se 40% e 543 anëtarëve në parlamentin e Indisë përballen me akuza penale – disa po aq serioze sa vrasja dhe përdhunimi – paligjshmëria është e detyruar të përhapet në të gjithë vendin. Muslimanët janë viktimat e saj më të mëdha, siç tregoi linçimi i tmerrshëm i Tabrez Ansarit.
India nuk është një demokraci, është një vend i sunduar nga gangsterët, përdhunuesit dhe vrasësit në masë.
Zafar Bangash është drejtor i Institutit të Mendimit Islamik Bashkëkohor (ICIT)./gazetaimpakt/crescent/
