Në qytetin historik të Kosovës, në Prizren muaji i shenjtë i Ramazanit vazhdon të ruajë traditën e tij ndërsa atmosfera që sjell ky muaj është më ndryshe se në qytetet e tjera të Kosovës.
Që nga orët e mëngjesit qyteti është tejet i qetë, restorantet e kafenetë janë të zbrazëta. Qetësia vazhdon deri në iftar, ku pothuajse koha e vetme kur lëvizja e qytetarëve është e madhe është koha e “pitajkave” (ndonjëherë edhe pitalkave) apo “pitajkave me vezë”. Ky ushqim tradicional për Prizrenin, i cili zakonisht përgatitet vetëm gjatë këtij
Para ardhjes së kohës së iftarit qytetarët përgatisin “harxhin” që do të çojnë në furrë për ta përgatitur ushqimin e tyre të domosdoshëm në tryezën e iftarit, pitajkën me vezë.
Pitajka përgatitet nga brumi i përgatitur në furra, pra mund të jetë e thatë, ose me farë të zezë sipër, ndërkaq qytetarët sipas dëshirës së tyre i dërgojnë nëpër furra pjesën që do të shtrohet sipër pitajkës, e cila zakonisht përbëhet nga gjiza dhe vezët, yndyra, e ndonjëherë sipas dëshirës edhe ndonjë lloj mishi, barishte, djathë etj.
Qytetarët zakonisht disa orë para iftarit, për shkak të kërkesës së madhe, e çojnë në furrë harxhin e përgatitur, ku shihet që në afërsi të furrave qytetarët formojnë radhë të gjata duke pritur pitajkën e Ramazanit me tepsia në duar.
Edhe pse shumica e qytetarëve agjërojnë me orë të tëra, dashuria për pitajkat nuk i kthen ata nga rruga e pritjes ndonjëherë edhe disa orëshe që t’iu vije radha e pitajkës së tyre.
Me çmimin e volitshëm prej 30 centësh pitajka i përshtatet çdo kategorie të shoqërisë. (AA)