Një gazetar i njohur britanik e ka përshkruar princin e kurorës së Arabisë Saudite, Muhamed bin Salman si njeriu i vitit i Lindjes së Mesme për shkak të dështimeve të tij në rajon, duke thënë se mbretëria saudite sot është një humbës në rrugën e izolimit.
Patrick Cockburn, në një artikull për gazetën britanike The Independent shkroi se bin Salman ka “ndërmarrë sipërmarrje jashtë vendit që rezultuan në të kundërtën e saktë të asaj që ai synonte.” Princi i ri u caktua i pari në radhë për fronin saudit nga i ati i tij, Salman bin Abdulaziz Al Saud, në qershor. Që atëherë, ai është angazhuar në një varg projektesh radikale ekonomike dhe shoqërore në një orvatje për ta portretizuar veten si “reformist”. Por këto projekte janë parë gjerësisht si përpjekje për të konsoliduar fuqinë e tij personale dhe më pak për të sjellë ndryshime reale në Arabinë Saudite. Princi Muhamed ka qenë i përfshirë në një shtytje agresive për të spastruar princat dhe biznesmenët kritik ndaj politikave të tij nën flamurin e një “fushate kundër korrupsionit”. Muhamed bin Salman “është njeriu i padiskutueshëm i vitit i Lindjes së Mesme, por ndikimi i tij i madh rrjedh më shumë nga dështimet e tij, sesa nga sukseset e tij”, thuhet në artikull. “Ai është akuzuar se është Makiavelian në pastrimin e rrugës së tij drejt fronit duke eliminuar kundërshtarët brenda dhe jashtë familjes mbretërore. Por kur është fjala për pozitën e Arabisë Saudite në botë, gabimet e tij të kujtojnë një nga manovrat më dinake të Makiavelit “,shton artikulli. Ai vuri në dukje se mbështetja e bin Salman për militantët në Siri dhe lufta e zgjatur ndaj Jemenit kanë pasur efekte negative, duke çuar në fitoren e presidentit sirian Bashar Asad dhe duke sjellë së paku shtatë milionë jemenas afër urisë. Ndërkohë, “kundërshtimi agresiv” i princit trashëgimtar saudit ndaj Iranit ka rritur ndikimin e Republikës Islamike të Iranit dhe konfrontimi i Mbretërisë saudite me Katarin e ka shtyrë vendin e Gjirit Persik më tej në “përqafimin iranian”, shton artikulli i gazetarit britanik. Sa për Libanin, presioni i mbretërisë ndaj kryeministrit Saad Hariri për të dhënë dorëheqjen duket se kishte për qëllim të dobësonte lëvizjen e rezistencës së Hezbollahut dhe Iranin në Liban, por në praktikë i ka fuqizuar të dy ata, shkruhet në artikull. “Ajo që të gjitha këto veprime saudite kanë të përbashkët është se ato janë të bazuara në një supozim naiv se” skenari më i mirë “do të arrihet në mënyrë të pashmangshme. Riadi nuk ka ” Plan B “dhe aq më pak “Plan A”: Arabia Saudite thjesht është mbyllur në konflikte dhe konfrontime, dhe nuk e ka idenë se si mund të jetë fundi”, sipas artikullit. Më tej, Patrick Cockburn shton: “”Është Arabia Saudite dhe jo rivalët e saj që po bëhet e izoluar. Bilanci politik i pushtetit në rajon ndryshoi në disavantazh të Riadit gjatë dy viteve të fundit”. Artikulli më tej thekson se princi trashëgimtar dhe këshilltarët e tij mund të imagjinojnë se Presidenti i SHBA Donald Trump dhe dhëndri i tij Jared Kushner janë në mënyrë të vendosur nga ana e tyre, por “Arabia Saudite po mëson se mbështetja nga Shtëpia e Bardhë këto ditë sjell më pak përparësi, sesa në të kaluarën . ” “Hapësira e vëmendjes e Donald Trump është shumë e shkurtër, dhe preokupimi i tij është në politikën e brendshme amerikane”. Cockburn gjithashtu ceku politikat e aventurierëve të rinj të regjimit të Arabisë Saudite dhe faktin se “marrëdhëniet e Riadit me vendet e tjera ishin të kujdesshme, konservatore dhe kishin për qëllim ruajtjen e status quos”. “Por sot sjellja e Arabisë Saudite është e çuditshme, e paparashikueshme dhe shpesh kundërproduktive, ndërsa shtetet e tjera në Lindjen e Mesme po e kuptojnë se loja në Lindjen e Mesme ka fitues dhe humbës dhe nuk kanë dëshirë të jenë në anën e humbur”.
