Nga: Bill Van Auken
Mes stuhisë së denoncimeve që shtrihet nga republikanët e krahut të djathtë në Partinë Demokratike, “New York Times” dhe pseudo revistës “Jacobin” për vendimin e tij për të tërhequr trupat amerikane nga Siria, Presidenti Donald Trump publikoi të mërkurën një mesazh të jashtëzakonshëm në twitter në mbrojtje të politikës së tij:
“Shtetet e Bashkuara kanë shpenzuar tetë trilion dollarë duke luftuar dhe policiuar në Lindjen e Mesme. Mijëra ushtarë tanë të mëdhenj kanë vdekur ose janë plagosur rëndë. Miliona njerëz kanë vdekur nga ana tjetër. Shkuarja në Lindjen e Mesme është venidmi më i madh i keq… në historinë e vendit tonë. Ne shkuam në luftë me një qëllim të pavërtetë dhe tani ëtë mposhtur me një qëllim tjetër, armët e shkatërrimit të masave”.
Llogaria në Twitter e Trump ka mbizotëruar në ciklin e lajmeve në Sh.B.A që kur ai mori detyrën. Publikimet në twitter kanë prezantuar politika të reja fashiste mbi imigracionin, njoftuan zjarrvitjet e shpeshta të personelit dhe anëtarëve të kabinetit të Shtëpisë së Bardhë dhe sinjalizuan ndryshime në politikën e jashtme të SHBA.
Muajin e kaluar, në mes të ngritjes së një hetimi për fajësim, të cilin udhëheqja demokratike në Kongres e ka përqëndruar ekskluzivisht shqetësimet e “sigurisë kombëtare” që rrjedhin nga thirrja telefonike e Trump në 25 korrik me Presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky, presidenti amerikan vendosi një rekord të ri personal, duke publikuar në twitter plot 800 herë.
Megjithatë, mediat e korporatave kanë zgjedhur të injorojnë cicërimin e Trump mbi ndërhyrjen e zgjatur ushtarake amerikane në Lindjen e Mesme.
Nga ky këndvështrimi i hidhur i luftës vdekjeprurëse që po shpaloset brenda shtetit kapitalist amerikan, publikimi në twitter shpreh ndarjet e mprehta mbi strategjinë globale të SHBA. Ndërsa ata rreth Trump dëshirojnë të përqendrohen plotësisht në përgatitjen për konfrontim me Kinën, shtresa brenda vendosjes politike dhe aparati ushtarak dhe i inteligjencës shohin vazhdimin e ndërhyrjes amerikane për të pohuar hegjemoninë e saj mbi Lindjen e Mesme dhe kundërshtimin e Rusisë si kritike për nxitjen e imperializmit Amerikan për të imponuar mbizotërimin e saj mbi tokën euro- aziatike.
Por përveç këtyre mosmarrëveshjeve për politikën gjeo-strategjike, pranimi nga një president i SHBA-së që Uashingtoni filloi një luftë nën një qëllim “të rremë” dhe “të mposhtur” që përfundoi duke vrarë “miliona”, ka implikime të drejtpërdrejta politike, cilido qoftë qëllimi i Trump.
Kjo arrin në një pranim zyrtar nga qeveria amerikane që administratat e njëpasnjëshme të SHBA janë përgjegjëse për krimet e luftës që rezultojnë me vrasje masive.
Trump pranon se Uashingtoni nisi pushtimin e Irakut në 2003 mbi “qëllime të rreme” të “armëve të shkatërrimit në masë”. Me fjalë të tjera, administrata e George W. Bush gënjeu njerëzit e Shteteve të Bashkuara dhe të gjithë planetin në mënyrë që të lehtësojnë një luftë agresioni.
Sipas ligjit ndërkombëtar, kjo luftë ishte një veprim kriminal dhe një shkelje e pajustifikuar e sovranitetit të Irakut. Tribunali i Nurembergut, i mbledhur në vazhdim të Luftës së Dytë Botërore, shpalli planifikimin dhe fillimin e një lufte agresioni krimi suprem të nazistëve, nga i cili rrodhën të gjitha mizoritë e tyre të tmerrshme, duke përfshirë Holokaustin. Mbi bazën e këtij parimi ligjor, Bush, zëvendëspresidenti Cheney dhe zyrtarë të tjerë të lartë amerikanë, si dhe pasardhësit e tyre në administratat e Obamës dhe Trump të cilët vazhduan ndërhyrjen e SHBA në Lindjen e Mesme, duke e zgjeruar atë në Siri dhe Libi, ndërsa kërcënuan një luftë e re kundër Iranit, të gjithë duhet të përballen me ndjekjen penale si kriminelë lufte.
Baza e vërtetë për luftën ishte konceptimi grabitqar i mbajtur prej kohësh që duke pushtuar ushtarak Irakun Uashingtoni mund të merrte kontrollin e burimeve të mëdha të energjisë të Lindjes së Mesme duke i dhënë një kapje për fyti kalimit të naftës ndaj rivalëve të tij kryesorë në Azi dhe Evropë, dhe në këtë mënyrë kompensohet rënia e hegjemonisë globale të imperializmit amerikan.
Uebfaqja Socialiste Botërore i përshkroi pasojat e sulmit amerikan mbi Irakun dhe njerëzit e tij si “sociocid”, shkatërrimin e qëllimshëm të asaj që kishte qenë ndër shoqëritë më të përparuara, për sa i përket arsimit, kujdesit shëndetësor dhe infrastrukturës, në Lindjen e Mesme (shiko: “SH.B.A. lufta dhe okupimi i Irakut – vrasja e një shoqërie ”).
Viktimat e shkaktuara nga kjo luftë ishin befasuese. Sipas një studimi gjithëpërfshirës të vitit 2006 të bërë nga Shkolla e Shëndetit Publik Johns Hopkins Bloomberg dhe botuar në revistën prestigjioze mjekësore “The Lancet”, numri i të vdekurve si rezultat i pushtimit amerikan u rrit në mbi 655,000 vetëm në 40 muajt e parë të luftës në SHBA.
Masakrimi i vazhdueshëm që vjen si rezultat i ndërhyrjes amerikane dhe luftës së përgjakshme sektare qytetare të provokuar nga taktikat e ndarjes dhe rregullit të Uashingtonit pretenduan më shumë viktima, ndërsa shkatërrimi i infrastrukturës bazë të ujit, energjisë, kujdesit shëndetësor dhe kanalizimeve vrau edhe më shumë. Masakrimi masiv vazhdoi nën administrimin e Obamës me fillimin në vitin 2014 të asaj që u faturua si një luftë e SHBA kundër ISIS. Kjo luftë, e cila pa fushatën më të dendur të bombardimeve që nga Vietnami dhe solli rrënojat e Mosulit, Ramadi, Fallujah dhe qytete të tjera të Irakut, shkatërroi dhjetëra nëse jo qindra mijëra jetë të tjera.
Vlerësimet e fundit të numrit të vdekjeve si rezultat i 16 viteve të ndërhyrjes ushtarake amerikane në Irak shkojnë deri në 2.4 milion njerëz.
Lufta në Irak ka pasur pasojat e veta katastrofike edhe për shoqërinë amerikane. Përveç pretendimit të jetës së më shumë se 4500 trupave amerikane dhe afro 4,000 kontraktuesve amerikanë, lufta la dhjetëra mijëra trupa amerikane të plagosur dhe qindra mijëra që vuanin nga çrregullimi i stresit post-traumatik dhe dëmtimet traumatike të trurit.
Po të gjitha familjet në Shtetet e Bashkuara që humbën fëmijë, motrat ose prindërit në një luftë që Trump pranon tani u bazua në gënjeshtra? Së bashku me veteranët që vuajnë nga plagët e kësaj lufte, ata duhet të kishin të drejtë të padisin qeverinë amerikane për rezultatet e sjelljes së saj kriminale.
Kostoja e luftërave amerikane të nisura që nga viti 2001 është rritur në afro 6 trilion dollarë, pjesa më e madhe e saj buron nga Iraku, ndërsa kostoja e interesit për paratë e huazuara për të paguar për këto luftëra përfundimisht do të arrijë në 8 trilion dollarë.
Këto kosto të rënda për shoqërinë amerikane janë të ndërlikuara nga ndikimi social dhe politik i fillimit të një lufte të paligjshme, duke rezultuar në copëtimin e të drejtave demokratike dhe korrupsionin me shumicë të një sistemi politik, i cili dominohet gjithnjë e më shumë nga aparati ushtarak dhe i inteligjencës.
Heshtja e mediave për pranimin e Trump ndaj krimeve të luftës të kryera nga imperializmi amerikan në Irak, Siri dhe kudo në Lindjen e Mesme është vetë-inkriminuese. Ai pasqyron bashkëpunimin e mediave të korporatave në këto krime, me shitjen e gënjeshtrave të përdorura për të promovuar agresionin kundër Irakut dhe përpjekjen e tij për të shtypur ndjenjën e luftës kundër luftës.
Askund nuk u zhvillua kjo propagandë lufte më qëllimshme sesa në New York Times që përmbyti publikun amerikan me raporte gënjeshtare për “armët e shkatërrimit në masë” të Judith Miller dhe pjesët e mendimit të dëmshëm nga komentatori kryesor i çështjeve të jashtme Thomas Friedman “Unë nuk kam problem me një lufte për naftë”.
Me të gjitha të drejtat, redaktorët e mediave dhe ekspertët përgjegjës për promovimin e një lufte kriminale agresioni meritojnë të ulen në bankën e të akuzuarve, krahas kriminelëve të luftës që e nisën atë.
Mediat e korporatave gjithashtu kanë injoruar padinë e Trump për luftërat e SHBA në Lindjen e Mesme sepse flet për ato pjesë të institucionit qeverisës amerikan që duan që ata të vazhdojnë.
Retorika cinike nacionaliste dhe populiste e Trump në lidhje me përfundimin e luftërave amerikane në Lindjen e Mesme ka për qëllim kurorëzimin e mbështetjes me një popullsi amerikane që është jashtëzakonisht armiqësore ndaj këtyre luftërave, edhe pse administrata e tij, e mbështetur nga demokratët, ka siguruar një rekord ushtarak prej 738 miliardë dollarë në përgatitje për luftëra shumë më katastrofike, përfshirë kundër Kinës dhe Rusisë me armë bërthamore.
Nëse okupatori fashist i Shtëpisë së Bardhë është në gjendje të përvetësojë qëndrimin farz i një kundërshtari të luftës imperialiste, është plotësisht falë demokratëve, kundërshtimi i të cilëve me Trump është i lidhur me shqetësimet e agjencive të inteligjencës amerikane dhe Pentagonit mbi sjelljen e tij në politikën e jashtme.
Ndërsa kishte kundërshtim masiv ndaj pushtimit të Irakut, pseudo-majtistët në Shtetet e Bashkuara, së bashku me median, punuan fuqimisht për ta kanalizuar atë pas Partisë Demokratike, e cila siguroi mbështetje dhe financim të pandërprerë për luftën. Sot, ajo është partia më pro luftës, e përafruar me kundërshtimin ndaj Trump nga të ngjashmit e John Bolton, Lindsey Graham dhe Bush.
Pranimi i Trump në lidhje me kriminalitetin e luftës në Irak konfirmon vetëm atë që deklaroi Uebfaqja Botërore e Socialistëve që nga fillimi i saj. Lufta që ajo ka zhvilluar për ndërtimin e një lëvizjeje masive anti-luftë të bazuar në klasën punëtore dhe të armatosur me një program socialist dhe ndërkombëtarist për të bashkuar punëtorët e Shteteve të Bashkuara, Lindjes së Mesme dhe të gjithë planetit kundër sistemit kapitalist siguron të vetmen rrugë përpara në luftën kundër luftës./Gazetaimpakt/wsws