Nga Savash Veliu
Erdogan: Turqia nuk do të lejojë një moçal terrori fill pas kufijve të saj!
Filluan “rend të ri botëror” kundër Turqisë, por Erdogani po bënë rend të ri pro Turqisë, pro drejtësisë!
…Turqia edhe përkundër shtypjeve dhe rrethekimeve të gjithanshme ekonomiko-ushtarake dhe atë të grushtetit të dollarit virtual ata nuk ia arrijnë ti imponojnë largimin nga bindja politike sovrane por ajo vazhdon me guxim të madh vazhdon të rruaj politikën e pavarur përball fuqive të mëdha ushtarake…
Edhepse SHBA, Evropa, Franca dhe Rusia e kanë rrethekuar me pretekse të dryshme Turqinë nga katër anët e kufijve të saj shtetërore si me sanksione ashtu edhe me goditjet ushtarake përmes terroristëve dhe me anë të Dollarit, por në anën tjetër Allahu fuqiplotë ata shtete i ka marrë nën shtetrrethim nga të gjitha anët duke i mbytur në borxhe kollapsuese ekonomike dhe atë ushtarake të pafuqishëm të përballen para qëndresës së Turqisë në të gjitha fushatë diplomatiko-ushatarake dhe atë ekonomike…
Turqia edhepse e rrethekuar nga të gjitha anët arriti të qëndroj e të zhvillohet ekonomikisht duke i thyer ato rrethekime satanike me një kërcim përtej vijave ushtarake të shteteve sioniste e të formoj vijën e frontit të vet pas tyre me shtete garnizone të largëta si në Irak, Siri, Somali, Katar, Mesdheun Lindor, Libi, Ballkan dhe së fundi edhe në Azerbejxhan ku tregoj se është e pamposhtur para intrigave të sionistëve faqezinjë…
… Turqia gjegjëssishtI MIT’i TURK lajmëroj ORGANET E SIGURIMIT të MALIT të KONFISKOJ ARINË SHTETË
ROR të popullit të varfër në momentin e fundit kur ajo duhej të fluturonte dreht Francës nga njerëzitë e Macronit një akt që zemëroj Francën e cila vjell vnerë e mallkim ndaj Erdoganit dhe muslimanëve.
Franca e udhëhequr nga politika destruktive e Macronit është në kollaps ekonomik dhe bankrot politik e tronditur nga protestat e brendshme dhe separatizmi territorial dhe kur asaj do tia bashkosh edhe shpalljen e luftës ndaj muslimanëve në këto momente dramatike Franca shkon drejtë fundit të saj.
Kështu Turqia ua ka zënë zap rrugën imperialistëve të azdisur duke i lënë pa asnjë cent në xhep!….
Poashtu Presidenti Erdogan bëri të ditur se kohët e fundit në kufirin e Sirisë në anën e Irakut janë përshpejtuar aktivitetet për krijimin e një organizate të re terroriste dhe zhvillohen përpjekje për krijimin e një shteti terrorist atje përmes PKK-së të cilën suksesshëm e sakatoj nga themeli me 4 operacione fatale në veri të Sirisë!.
Poashtu Erdogan potencoj se; Nuk do të lejojmë kurrë një moçal, një shtet terrori fill pas kufijve të Turqisë. Do ta bëjmë atë që është e nevojshme dhe do t’i thajmë kënetat e terrorit. Kjo çështje nuk ka asnjë lidhje me aleatët, miqtë tanë. Sepse nëse përballë kemi aleatët tanë presim që ata ta vlerësojnë çështjen nga aspekti i tyre dhe si rezultat të sillen me respekt. Po kështu, në vend që t’u dorëzohen përkëdheljeve të Greqisë dhe greko-qipriotëve në Mesdheun Lindor, të zënë vend pranë drejtësisë. Madje të shikosh edhe me bisht të syrin hartën e Mesdheut do të duket qartë e drejta e Turqisë”. Edhe këtu Turqia i ka vëndu në sëklet tërë imperialistët duke shpallur orë e ças NAVTEX’e me preteks tua tregoj se deri ku shtrihen kufijtë detar të Turqisë që nnuk do të lejoj më asnjë marrëveshje të re të Lozanës të cilën e kishin planifikuar këta zotruca.
Në anën tjetër Vladimir Putin ka kohë që ka kërkuar të portretizojë veten e tij si burrë i fortë shteti dhe garantues i stabilitetit, brenda dhe jashtë vendit.
Tani presidenti rus po përballet me kriza të njëpasnjëshme midis fqinjëve të vendit të tij. Është një provë e padëshiruar e rolit të Moskës si “polic rajonal”.
Nga Bjellorusia në Kaukaz, Kremlini nuk mund t’i lërë rezultatet e këtyre konfliktve në mëshirën e fatit.
Fuqia ekonomike e Rusisë vazhdon të pakësohet. Duket se ka pak oreks për veprim ushtarak.
Gjithashtu nuk është më fuqia e vetme në qytet pasi Turqia dhe të tjerët luajnë një rol më të madh.
Luftrat e brendshme politike kanë kontribuar më shumë në trazira. Kjo e bën rolin e Moskës, ose mungesën e tij, gjithnjë e më domethënës.
Turqia e ka provuar këtë zgjidhje duke mbështetur Azerbajxhanin dhe duke e lidhur krizën me pushtimin e Krimesë nga Rusia, e portretizuar si nxitje e paqëndrueshmërisë.
Pas viteve të torporit dhe izolimit të shtuar të Rusisë, oborri i shtëpisë së Moskës nuk është ai që ishte. Një botë multi-polare po shfaqet, por jo ajo që Putin ka kërkuar.
Kina është gjithnjë e më e pranishme si një partner kryesor tregtar dhe përbën pjesën më të madhe të investimeve të huaja direkte në Azinë Qendrore. Pastaj është Turqia në Kaukaz dhe Irani.
Është edhe më e vështirë për Putinin të projektojë forcën jashtë vendit me një ekonomi me probleme dhe shenja të pakënaqësisë popullore në vend, si me protestat në rrugë në Lindjen e Largët./gazetaimpakt
