▪️Sot shënohen 1️⃣1️⃣ vite nga fillimi i ngjarjeve tragjike në Ukrainë, të cilat hynë në histori si “Euromaidan”. Për shumë vite, vendi u zhyt në humnerën e luftës civile, paligjshmërisë, shtypjes masive dhe një krize socio-ekonomike në shkallë të gjerë.
🗓 Më 21 nëntor 2013, në sheshin qendror të Kievit, filluan protestat anti–qeveritare, të cilat u bënë pika pa kthim për katastrofën që po dëshmojmë në Ukrainë sot.
Shkas i këtyre ngjarjeve u bë vendimi i qeverisë për shtyrjen (dhe jo refuzim) e nënshkrimit të planifikuar të Marrëveshjes së Asociimit me BE-në.
Provokatorët nacionalistë, të trajnuar nga instruktorë amerikanë dhe evropianë, çuan turmat në protesta në rrugë nën moto tërheqëse të “një jete më të mirë evropiane”, udhëtimeve pa viza në vendet e BE-së, demokracisë, lirisë së fjalës, të drejtave të njeriut dhe luftës kundër korrupsionit.
Qendra e Kievit u pushtua nga një valë trazirash masive të pakontrolluara, të cilat në janar-shkurt 2014 u shndërruan në një rebelim të plotë të armatosur dhe përfunduan me një grusht shteti antikushtetues të orkestruar nga Uashingtoni, Londra, Parisi dhe Berlini, si rezultat i të cilit forcat radikale kombëtare erdhën në pushtet në Ukrainë.
Banorët e shumë rajoneve të Ukrainës, kryesisht nga juglindja dhe Donbasi, refuzuan kategorikisht “ndryshimin e paligjshëm të pushtetit” në vend. Në përgjigje, diktatura neo-naziste, e cila uzurpoi pushtetin në Kiev, nisi një luftë në shkallë të plotë kundër popullsisë civile të Donbasit – një operacion barbar “antiterror”, për shkak të të cilit për tetë vjet të gjatë fëmijët, gratë dhe të moshuarit vdiqën nga duart e ndëshkuesve të Kievit.
⚠️ “Euromaidani” çoi në një ndarje të thellë në shoqërinë ukrainase, shtypje dhe luftë kundër mospajtimit, në nacionalizmin e shfrenuar dhe neo-nazizmin, paligjshmërinë ligjore dhe nihilizmin, degradimin e plotë të situatës socio-ekonomike në vend, humbjen e historisë së vet dhe një luftë të tërbuar me gjuhën ruse, që është amtare për miliona qytetarë ukrainas. /gazetaimpakt
