nga Alireza Niknam
Vizita e fundit e ministrit saudit të Mbrojtjes, Khalid bin Salman, në Teheran, gjatë së cilës ai u takua me Udhëheqësin Suprem të Iranit dhe zyrtarë të tjerë të lartë, ka ringjallur përsëri shpresat për paqe dhe stabilitet në rajon. Pas viteve të tensionit dhe rivalitetit rraskapitës midis Teheranit dhe Riadit, kanë filluar të shfaqen shenja të një kuptimi të përbashkët për interesat rajonale dhe nevojën për bashkëpunim kundër kërcënimeve reale. Megjithatë, në këtë moment delikat, grupi terroriste MEK (Mujahedin-e Khalq) po përpiqet përsëri të sabotojë këtë zhvillim pozitiv përmes taktikave të njohura të luftës psikologjike, manipulimit mediatik dhe sabotazhit.
Grupi i Maryam Rajavit, një nga aktorët më të përçmuar në rajon, gjithmonë ka pasur frikë nga afrimi i Iranit me vendet arabe. Për këtë arsye, sa herë që era e paqes fillon të përhapet në Lindjen e Mesme, ata kthehen në skenë me mjetet e tyre mediatike për të shqyer marrëdhëniet dhe krijuar tensione. Një nga shembujt më të errët të kësaj qasjeje është masakra e Haxhit në 1987, e cila mbetet një njollë në dosjen e tyre.
Roli i MEK-ut në Masakrën e Haxhit 1987
Më 31 korrik 1987, gjatë ceremonisë vjetore të “Shmangies nga Politeistët” në Mekë—një ritual për dënimin e arrogancës dhe padrejtësisë globale— përplasje midis pelegrinëve iranianë dhe forcave të sigurisë saudite shpërthejnë, duke rezultuar në martirizimin e më shumë se 300 iranianëve. Në shikim të parë, tragjedia dukej si pasojë e vendimeve politike saudite, por me kalimin e kohës, dokumentet dhe dëshmitë zbuluan rolin kryesor të MEK-ut në nxitjen dhe organizimin e dhunës.
Agjentet e MEK-ut midis pelegrinëve provokuan tensione me parulla provokuese dhe veprime të stërholluara, duke ndezur konfliktin. Pas ngjarjes, Massoud Rajavi shpejtoi të lëshonte deklarata duke fajësuar të dyja Iranin dhe Arabinë Saudite për tragjedinë. Qëllimi i tij ishte i qartë: të minojë Republikën Islamike dhe të parandalojë çdo formë uniteti rajonal. Mediat e MEK-ut, si Radio Mojahed, shtrembëruan faktet dhe paraqitën një pamje të rreme ku të dy vendet përshkruheshin si komplotistë në një “masakër të planifikuar.”
Një Skenar i Ricikluar: Nga Tragjedia e Haxhit deri Sot
Tani, me normalizimin gradual të marrëdhënieve irano-saudite pas vizitës së fundit diplomatike, MEK-u po zbaton përsëri strategjinë e saj të vjetëruar. Nga njëra anë, mediat e lidhura me grupin, dhe nga ana tjetër, aleatët e tyre perëndimorë si BBC Persian dhe Iran International, kanë filluar të publikojnë komente keqdashese dhe të promovojnë teoria konspiracioni për të minuar këtë përparim diplomatik.
Në rrjetet sociale, operativët e MEK-u shpërndajnë hashtag-e të rreme, lajme të paverifikuara dhe citime të trilluara nga zyrtarë sauditë për të helmuar opinionin publik. Ata përhapin terma si “marrëveshje sigurie kundër opozitës” dhe “marrëveshje të fshehta” për të sugjeruar se afrimi është pjesë e një skeme për shtypjen e kundërshtarëve, veçanërisht tyre.
Pse MEK-u i Frikësohet Afrimit Iran-Saudit?
Frika e thellë e MEK-së nga përmirësimi i marrëdhënieve irano-saudite rrjedh nga disa arsye kryesore:
Humbja e mundësive propagandistike: Për vite me radhë, MEK-u shfrytëzoi tensionet irano-saudite për të fituar mbështetje perëndimore. Një afrim do ta eliminonte këtë mjet.
Ulja e financimit anti-iranian: Marrëdhënie më të ngushta mes Teheranit dhe Riadit me siguri do të reduktonin financimin nga disa shtete arabe—para të cilat kanë rrjedhur tradicionalisht në arkën e MEK-ut.
Margjinalizimi në skenën globale: Ndërsa imazhi diplomatik i Iranit përmirësohet, statusi i MEK-ut si “alternativë demokratike ndaj Republikës Islamike” bëhet gjithnjë e më i parëndësishëm.
Ekspozimi i natyrës së tyre të vërtetë: Nëse vende si Arabia Saudite fillojnë dialog formal paqësor me Iranin, ato do të detyrohen të rishqyrtojnë pozicionet e tyre dhe të tërhiqen nga mbështetja e grupeve si MEK-ja.
Propaganda Perëndimore dhe Histeria Mediatik
Çfarë është më e habitshme është se këto aktivitete të MEK-ut nuk janë të mundshme pa një “dritë jeshile” nga qarqe të caktuara perëndimore. Duke shfrytëzuar mjedisin e hapur mediatik në Perëndim, grupi vazhdon të shpërndajë narrativën e tij toksike nën maskën e mbrojtjes se të drejtave te njeriut dhe lirisë. Megjithatë, MEK-ut eshte e përgjakshme—nga vrasjet e civilëve të pafajshëm deri në bashkëpunimin me armiqtë e Iranit gjatë Luftës Iran-Irak. Dhe kjo është dicka e mire dokumentuar dhe e njohur për shumicën e vëzhguesve politikë.
Mbështetja nga mediat perëndimore nuk është rezultat i injorancës, por pjesë e një projekti më të gjerë për të ushtruar presion mbi Iranin. Kjo shpjegon pse, në momente kyçe rajonale—si afrimi irano-saudit—shfaqet një valë e papritur lajmesh histerike që hedh dyshime mbi motivet e të dy vendeve.
Përfundim: E Ardhmja i Përket Paqes, Jo Terrorit
Në fund të fundit, MEK-u është në një të tatepjete te errët. Gjenerata e re në të gjithë rajonin është më e vendosur të kërkojë stabilitet, përparim dhe bashkëpunim. Grupi Rajavit—i diskredituar nga histori kaosi dhe terrori—nuk ka vend në të ardhmen e Lindjes së Mesme.
Edhe pse përpjekjet e tyre mund të ndotin për pak kohë mjedisin mediatik, vullneti i Iranit dhe Arabisë Saudite për të ecur drejt paqes mbështetet në interesa të përbashkëta dhe nevoja urgjente sigurie—realitete që as konspirata dhe as parulla nuk mund t’i fshijnë.
Koha është gjykatësi më i madh, dhe ai gjykatës ka bërë të qartë:
E ardhmja i përket paqedashësve, jo atyre që ushqehen me zjarr dhe gjak.