Hipokrizia të lë pa frymë

Nga Evelyn Hecht-Galinski

3 maj 2022

Ironikisht, Sekretari amerikan i Shtetit Blinken dëshiron të na ndriçojë për të drejtat e njeriut, lideri i Partisë së Gjelbër, Nouripur llafet se “do të mbetet gjithmonë një parti paqeje”, por në të njëjtën frymë bën thirrje për dërgimin e armëve të rënda në Ukrainë. Ministrja e Jashtme Baerbock i jep liri urrejtjes së saj të shfrenuar ndaj Rusisë dhe është për një embargoje të naftës në BE, në mënyrë që vendi të mos mund të ngrihet në këmbë ekonomikisht “për vitet në vijim”. Falë mbështetjes së tyre aktive, Gjermania është zhvilluar dukshëm në një forcë shtytëse dhe kur vjen puna për të ardhur me paketa të reja sanksionesh, “ne” jemi liderët në paktin me SHBA-në. Kancelari i SPD-së, Scholz, “përjetësisht buzëqeshur” bërtiti gjithashtu në mbrojtje të dërgesave të armëve të rënda të Gjermanisë në mitingun e Ditës së 1 Majit në Dyseldorf. Ai e përshkroi pacifizmin radikal si të vjetëruar, madje edhe si cinik. Nga ana tjetër, mund të shpreh solidaritetin tim me protestuesit me zë të lartë që me të drejtë e quajtën “luftëtar”. “Kancelar i luftënxitës” si simbol i “kthesës së epokës”, që me koalacionin e tij luftarak duan të bëjnë luftën e 3 botërore.

Gjermania e përfshirë në armiqësi kundër Rusisë

Duke marrë pjesë në stërvitjen amerikane të ushtarëve ukrainas mbi armët perëndimore në tokën gjermane, ne jemi të përfshirë në akte lufte sipas ligjit ndërkombëtar. Pse të mos sillemi në mënyrë neutrale ndaj një Rusie që Wehrmacht-i gjerman i shkaktoi kaq shumë vuajtje më parë. Jo, zoti Scholz, liria jonë nuk po mbrohet në Ukrainë! Si mund të flitet për lirinë dhe demokracinë, për një Ukrainë, presidenti hebre i së cilës nuk turpërohet të luftojë përkrah batalioneve neo-naziste Azov, në të cilat pa gjyq me dekret, përmes bashkëpunimit të Zelenskyy dhe Këshillit të Sigurisë Kombëtare dhe Mbrojtjes, tre televizione ruse dhe partitë e ndryshme opozitare u ndaluan. Ukraina nuk është aspak një demokraci, politikat e së cilës duhet të mbështeten, dhe sigurisht jo me armë! Ish-ministrja e Drejtësisë e FDP-së, Sabine Leutheusser-Schnarrenberger dhe kolegu i saj partiak, ish-ministri i Brendshëm Gerhart Baum, madje ndihen të detyruar të raportojnë Vladimir Putinin dhe ushtarët e tij në Prokurorinë e Përgjithshme Publike Federale për “krime të së drejtës ndërkombëtare”. Me argumentin “autorët nuk duhet të ikin”, ata argumentojnë të ndëshkojnë krimet kundër njerëzimit. Të dy politikanët janë të verbër ndaj kësaj, si të gjithë hipokritët në dekadat e krimeve kundër ligjit ndërkombëtar në “shtetin hebre”. Të dy politikanët janë të verbër ndaj kësaj, si të gjithë hipokritët në dekadat e krimeve kundër ligjit ndërkombëtar në “shtetin hebre”. Ketu kta frikacak uljin kryt poshtë dhe mshehen!

Një shembull tjetër është hipokrizia e Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së Antonio Guterres, i cili, gjatë vizitës së tij në Ukrainë, kënaqet me propagandën e patolerueshme të Ukrainës për të ekspozuar krimet e supozuara të luftës ruse kundër civilëve dhe për të kërkuar një hetim të plotë të krimeve. Kjo është sigurisht ndodh por duhet bërë në mënyrë të pavarur!

Kur bëhet fjalë për hipokrizinë, ankesa e tij nuk mund të tejkalohet: “Unë e imagjinoj familjen time në një nga këto shtëpi që tani janë të shkatërruara dhe të zeza. Unë shoh nipërit e mi që ikin në panik”. Prandaj pyes: Z. Guterres, ku jeni në Palestinë dhe ku ishit kur ndodhi gjenocidi në Gaza? Edhe sot, shkatërrimi i madh i infrastrukturës civile mund të shihet pothuajse i pandryshuar. Ndërsa në Ukrainë, njerëzit, fëmijët dhe civilët të paktën mund të kërkojnë mbrojtje në bunkerë, fëmijët, gratë, të moshuarit dhe civilët palestinezë ishin të pambrojtur në mëshirën e tiranisë dhe shkatërrimit sionist. Por ata “nuk na ngjajnë, apo jo, zoti Guterres”.

Të verbër ndaj palestinezëve si viktima të barbarizmit nazist

Regjimet sioniste, ndryshe nga ai rus, në asnjë mënyrë nuk iu shmangën viktimave civile, përkundrazi e quajnë “kositje bari”, ndërkohë që populli ishte i ekspozuar pa mëshirë dhe pa mbrojtje ndaj bombardimeve. Dhe pas orgjisë së shfarosjes, partitë gjermane nga e majta në të djathtë ia kaluan njëra-tjetrës në deklaratat e solidaritetit për “shtetin hebre”.

Për palestinezët, të cilët janë angazhuar në rezistencën legjitime ndaj pushtimit sionist, grabitjes së tokave dhe shtypjes për më shumë se 74 vjet, nuk ka pasur as dërgesa armësh dhe as shprehje solidariteti në vetëmbrojtje të tyre. Në vend të kësaj, pushtuesit e tyre merrnin gjithnjë e më shumë dërgesa armësh “për vetëmbrojtje”. Duke vepruar kështu, Gjermania mbështet spastrimin etnik dhe judaizimin e Palestinës, duke kryer një tjetër krim në histori.

Media gjermane, si zgjatim i qeverisë, ka kohë që e ka braktisur raportimin faktik, veçanërisht për temën e Palestinës dhe së fundmi në raportimin për demonstratën e Al-Kuds dhe ndalimin e demonstratës “Palestina flet” më 1 maj në Berlin. Kjo demonstratë në mbështetje të palestinezëve ishte dashur të zhvillohej në Berlin me moton “Protesta kundër agresionit izraelit në Jerusalem”, por u anulua nga policia për shkak të “antisemitizmit të papranueshëm”. Fakti që autoritetet në Berlin kanë ndaluar të gjitha protestat pro-palestineze deri më 2 maj, më habit nga kjo politikë kriminalizuese dhe arbitrariteti. Kjo politikë frikësimi godet veçanërisht punëtorët arabë/palestinezë (media) që bëjnë deklarata pro-palestineze, marrin pjesë në protesta apo edhe guxojnë të postojnë në mediat sociale duke kritikuar aparteidin izraelit. Është kjo urrejtje e thellë ndaj palestinezëve dhe myslimanëve që është kaq e frikshme. Është paragjykimi me të cilin duhet të përballen grupet palestineze apo myslimane kur demonstrojnë për lirinë e Palestinës. Me të vërtetë po pres me padurim reagimin ndaj demonstratës së ardhshme të Ditës Nakba. 74 vjet përkujtimore e Nakba është një datë e rëndësishme, sepse palestinezët janë viktima të heshtura të barbarizmit nazist dhe më në fund duhet të festohen me dinjitet.

Propagandë gënjeshtare

Kryetari i SPD-së i Bundestagut, Bärbel Bas, ka udhëtuar drejt “shtetit hebre” për Ditën e Përkujtimit të Holokaustit, pa harruar shprehjen “luftoni fillimet”. Dhe është kaq hipokrite që të lë pa frymë, saqë ajo nuk thotë asnjë fjalë për pushtimin e paligjshëm, aparteidin apo krimet sioniste. “Rezistoni fillimet” është po aq mashtruese dhe e rraskapitur sa “politika e të drejtave të njeriut” e njëanshme gjermane. Ajo sheh urrejtje ndaj hebrenjve në Gjermani, por urrejtja ndaj myslimanëve ose urrejtja ndaj Rusisë që është e shfrenuar aktualisht, tolerohet.

Fëmija shpirtëror i të cilit është Gjermania tregohet edhe nga fakti se djegia e flamurit izraelit të Yllit të Davidit konsiderohet krim, por vrasja e palestinezëve jo. Flamuri i shtetit pushtues Ylli i Davidit po ngrihet mbi jetën palestineze dhe po digjet flamuj kombëtarë mbi shtëpitë e djegura dhe po fshihet familje të tëra palestineze. Nëse e krahasoj mbulimin e Ukrainës, shkatërrimin, vdekjet dhe lëndimet, me një pjesë të atyre në Gaza, atëherë kjo është po aq e rreme sa gjithë propaganda.

Le të krahasojmë politikën hipokrite të ballafaqimit me “shtetin hebre” dhe me Rusinë. Për dekada, Izraeli ka shkelur ligjin ndërkombëtar, ligjin ndërkombëtar dhe të drejtat e njeriut, çdo parim demokratik. Çdo krim i kryer nga “shteti hebre” mbulohet me “të drejtën e vetëmbrojtjes”, e cila, megjithatë, nuk zbatohet kurrë për një shtet okupues.

Krimet më brutale të Izraelit shpërfillen

Për sa kohë që vrasja në shënjestër dhe arrestimi i fëmijëve palestinezë është një politikë e vazhdueshme sioniste, demonstruesve nuk mund t’u mohohet aftësia për të shprehur trishtimin dhe zemërimin e tyre për këtë. Edhe klithmat e “vrasësi i fëmijëve “Izrael” janë vetëm realiteti i tmerrshëm! E fëmijët që pushkatohen thuajse çdo ditë nuk përmenden në mediat gjermane.

Ishte si një lloj i veçantë deja vu kur “zëdhënësi i shtypit të Merkelit” Steffen Seibert injoroi vrasjen e 14 fëmijëve gjatë luftës së fundit të Gazës. Në vend të kësaj, ai mbrojti “aeroplanët luftarakë” izraelitë “Ylli i Davidit” që bombarduan pamëshirshëm Rripin e bllokuar të Gazës dhe ai injoroi tanket izraelite. Ai denigroi rezistencën legjitime palestineze si “sulme terroriste” që duhen ndalur menjëherë, dhe mbështeti Izraelin dhe “të drejtën e tij për vetëmbrojtje” duke injoruar faktin se një shtet pushtues nuk ka absolutisht të drejtë “vetëmbrojtjeje” kundër popullit të tij. Ky fakt nuk mund të përsëritet aq shpesh sa të mos harrohet.

Kjo mbështetje gjermane për brutalitetin dhe agresionin sionist kundër palestinezëve është normale në Gjermani dhe festohet nga politikanët dhe mediat. Protestat paqësore me flamuj palestinezë dhe slogane legjitime anti-izraelite shndërrohen në antisemitizëm, ndërkohë që Izraeli as që mbahet përgjegjës për shkeljet dhe krimet e tij, por denoncohet si “gjuhë urrejtjeje”. Steffen Seibert në veçanti ishte një nga agjitatorët më të zellshëm kundër demonstratave palestineze, të cilat ai i shpifi si “mitingje antisemite” që “demokracia jonë nuk do t’i tolerojë”. Kjo besnikëri ndaj shtetit pushtues tani u shpërblye: Steffen Seibert u emërua ambasador i Republikës Federale të Gjermanisë në “shtetin hebre”.

Qytetarët ukrainas të keqpërdorur si ushqim topash të SHBAs.
Çfarë na tregon lufta e Ukrainës në krahasim me Palestinën? Ndërsa palestinezët kanë luftuar kundër shtypësve të tyre për dekada dhe kërkojnë një Palestinë të lirë, rezistenca e tyre është demonizuar si terrorizëm. Në të kundërt, ukrainasit festohen si heronj në luftën e tyre “heroike” kundër Rusisë. Ndërkohë që palestinezëve po zhvesheshin tokat e tyre, Zelenskyy ka vënë në shënjestër dhe ka përdorur qëllimisht shokët e tij ukrainas si ushqim për topin e SHBA-së në luftën e “vlerave” perëndimore për të shkatërruar Rusinë. Nga rruga, më 3 maj, filloi stuhia ruse në fabrikën e çelikut Azov dhe “batalione neo-naziste Azov” u ngulitën atje. “Denazifikimi” po vazhdon.

Për sa kohë që nuk ka kushte të barabarta për të drejtat e njeriut, sovranitetin dhe lirinë, palestinezët kanë të drejtë të pyesin pse liderët perëndimorë të udhëhequr nga SHBA, NATO, BE dhe vasalët perëndimorë vendosin sanksione gjymtuese ndaj Rusisë dhe kërcënojnë vazhdimisht masa të reja hakmarrëse, por marrin asnjë veprim i ngjashëm kundër kolonializmit sionist. Janë të njëjtët politikanë që duan të shkatërrojnë Rusinë, por mbyllin një sy ndaj vjedhjes së vazhdueshme të tokës palestineze nga Izraeli dhe ofensivave të tij ushtarake kundër Rripit të Gazës të rrethuar. Asnjë fjalë për ngjarjet vrasëse në Haram-al-Sharif.

Kur regjimi sionist shpalli, edhe pa asnjë shenjë ironie, “se Izraeli mbështet integritetin territorial dhe sovranitetin”, ai ishte jashtëzakonisht hipokrit. Perëndimit nuk i intereson as “vlerat” që Batalioni Azov neo-nazist i Ukrainës ishte i armatosur deri në dhëmbë me armë izraelite në luftën e tij kundër separatistëve pro-rusë.

Rusia u detyrua në një operacion ushtarak,
Rusia me të drejtë kërkon garanci sigurie për vendin e saj dhe jo zgjerim të mëtejshëm drejt lindjes përmes aleancës luftarake të NATO-s dhe është vërtetuar se ka qenë gjithmonë e gatshme të gjejë një zgjidhje paqësore. Megjithatë, kjo nuk i përshtatej planit strategjik të SHBA-së dhe e refuzoi atë në aleancë me vasalët e saj evropianë dhe gjermanë. Rusia u detyrua të kryente një operacion ushtarak për shkak të rrezikut ekzistencial, sepse qeveria ukrainase, e cila ishte vënë në pushtet nga SHBA, ishte gati të fillonte një sulm ushtarak ndaj republikave të Donbasit.

Rusia nuk do të angazhohen në pastrimin etnik dhe nuk duan të zënë Ukrainën, ndërsa Izraeli është një hiper-ekspansioniste kolonizuar shtet aparteidi që ka pushtuar Palestinën për dekada të tëra. Izraeli është i interesuar në përdorimin e konfliktit Ukrainë dhe “mbledhjen” hebrenjtë e Ukrainës për të konsoliduar avantazhin e saj demografike dhe të bëjë ku Palestinen do e zhduk. Rusia nuk e bën këtë në Ukrainë apo kudo tjetër.

(1)Ukrainas “Zio-nazist” Presidenti Zelenskyy hapur kërcënon sulme kundër Rusisë, dhe shpresojmë se ne nuk do të shihni se vetëm 77 vjet pas përfundimit të luftës dhe vrasjen e 27 milionë qytetarë sovjetikë nga duart gjermane, ku rusët përsëri po vrarën me armë Gjermane.

Pra, le të përkujtuar çlirimin nga fashizmi gjerman në fund të Luftës së Dytë Botërore në 8 maj!

Fusnotat:
(1) https://www.palestinechronicle.com/ukraine-is-not-palestine-russia-is-not-israel/

Botuar në Rheinische Zeitung Neue e (NRhZ) në numrin 790 nga 4 maj, 2022 në http://www.nrhz.de/flyer/beitrag.php?id=28049

Evelyn Hecht-Galinski, bija e ish-Këshillit Qendror të hebrenjve në Gjermani, Heinz Galinski, është një publicist dhe autor. Ajo shkruan rregullisht komentet e saj për NRhZ nga “Hochblauen”, e 1165 m të lartë “mal lokale” në Baden, ku ajo jeton me burrin e saj Benjamin Hecht. (Http://sicht-vom-hochblauen.de/) Në vitin 2012 librin e saj “njëmbëdhjetë Urdhërimi: Izraeli i lejohet të bëjë gjithçka” u botua. Publikuar nga TZ-Verlag, ISBN 978-3940456-51-9 (print), çmimi 17.89 euro. Më 28 shtator 2014 ajo u nderua me “Çmimin Karls Këln për letërsinë dedikuar dhe gazetarisë” e katërt nga NRhZ.

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne