Eksegersi.gr ështe siti i grupeve të majta antiraciste në Greqi me një ndikim të madh në opinionin publik grek. Në këtë gazetë online është botuar edhe shkrimi i mëposhtëm: Thashetheme të forta kanë qarkulluar ditët e fundit se ND (Demokracia e Re) do të vendosë në fletën e votimit europian famëkeqin Fredi Beleri, i cili së fundi u dënua nga gjykata speciale shqiptare kundër korrupsionit me dy vjet burg pa lirim me kusht (i bashkakuzuari i Pantelis Kokavesis u dënua me 18 muaj burg me tre vjet pezullim).
Nuk e dimë nëse thashethemet po rrjedhin nga Maximou (ndërtesa e qeverisë), për të “matur pulsin”, apo nëse vijnë nga ana e mbështetësve të Belerit, por dimë që Maximou po kërkon të forcojë praninë e ekstremit të djathtë, për të ndaluar rrjedhje votash për Velopulos( partia: eliniki lisi dmth e së djathtës ekstreme): Zgjidhja e çështjes greke është në parlamentin grek) dhe nazistët.
Talljet me Failos Kranidiotis (është rasti i një fashisti), që nuk patën një fund të lumtur – për ekstremin e djathtë “jetim”. Madje, kur lexojmë (p.sh. në “Lajmet” e sotme), se stafet e Maximos janë ndarë në pro-beleritë (Papastavrou, Voridis) dhe anti-beleritë (pa emër), kuptojmë se çështja ekziston në thelbin e administratës së Mitsotaki dhe nuk është sajuar nga përkrahësit e Bellerit.
Nuk duhet harruar as Samaras, i cili është lideri i padiskutueshëm i polit të ekstremit të djathtë të ND-së( partia Demokracia e Re Micotaqis) dhe që nuk “rri rehat”, por ndërhyn vazhdimisht, duke kritikuar ashpër Micotaqisin nga pozitat nacionaliste dhe të ekstremit të djathtë. Kranidiotis ka qenë këshilltar dhe mik i ngushtë personal i Samaras dhe ka shumë gjasa që ky i fundit ta ketë “shtyrë” drejt fletës së PD-së. Çështja u trajtua nga zëvendësi sekret i Micotaqis, Bratakos, i cili ka zënë vendin e nipit të tij Grigoris Dimitriadis në stafin e pallatit Maximos. Pse, pra, të mos ketë një “shtytje” të Belerit nga i njëjti drejtim, sidomos pas shembjes së kandidaturës Kranidiotis? Nga gjoja pro-beleritët, Papastavrou ishte këshilltar i Samaras, ndërsa Voridis po pretendon pozicionin e liderit të samaritanëve “aktivë”, siç është Georgiadis (përveç të djathtës ekstreme, ata nuk harrojnë se i detyrohen për mbijetesën e tyre politike Samarasit, sepse i çoi në ND, i bëri ministra dhe i shpëtoi nga asgjësimi i LAOS).
Çfarë Failos, çfarë Fredi, atëherë… Në fakt, Beleri është bërë një lloj… heroi kombëtar nga ND (dhe jo vetëm). Dhe ai nuk ka thënë asnjë fjalë të keqe për Micotaqisin, ndërsa Kranidiotis “nuk përdori gjuhën” (dhe çfarë gjuhe!) gjatë bredhjeve të tij të gjata në skema-shkatërrime të ndryshme të ekstremit të djathtë.
Nëse ka diçka që mund ta pengojë Micotaqisin të vendosë Belerin në kanditaturen e deputetit europian të ND-së, kjo është, së pari, vazhdimi i varësisë së politikës së tij të jashtme nga një rast për të cilin europianët nuk i japin asnjë lloj rëndësie dhe e konsiderojnë se një “ rast me te cilin nuk ja vlen te merren”, dhe se dyti, “skeletet” qe Beleri ka ne dollapin e tij. Mund të ndodhë që në Greqi dollapi me skeletet të mbetet i mbyllur hermetikisht, por për Edi Ramën është nje çështje që e hap kur të dojë dhe të dalë i gjithë qelbi. Nuk e ka bërë deri më tani (e trajtoi Belerin si një vetëqeverisës që tentoi të blinte vota, pa përmendur të shkuarën), por nëse e sheh Belerin si kandidat për eurodeputet, mund ta bëjë edhe këtë.
Për të gjetur “skeletet” do të duhet të kthehemi tridhjetë vjet mbrapa.
Episkopi 1994
Më 10 prill 1994, në orën 2:30 të mëngjesit, një grup i armatosur i veshur me uniforma kamuflazhi të ushtrisë greke dhe kapuç të plotë sulmoi qendrën e stërvitjes për rekrutët e ushtrisë shqiptare në Dioqezën e sipërme të Gjirokastrës (vetëm 4 kilometra nga greko-shqiptari. kufi). Njerëzit e armatosur vrasin ushtarin A. Ginis dhe hyjnë në dhomën ku vrasin komandantin kapiten F. Shehu dhe plagosin rëndë këmbësorët A. Velnisis, Fr. Kalemi dhe G. Zeka dhe pak të tjerë. “Kjo për Vorio Epirin, mos mendoni se e kemi harruar! bërtasin ata. Ata mbyllin 130 ushtarët në dhomë, rrëmbejnë pushkët kallashnikov dhe pistoletat Tokarev dhe ikin në Greqi (posta e Argyrohorit).
Autoritetet shqiptare konstatojnë se plumbat në trupat e të vdekurve dhe të plagosurve dhe gëzhojat e gjetura në vendin e krimit ishin plumba të kalibrit 12 mm, plumba të përdorur nga ushtria greke, ndërsa një elektrik dore dhe një çantë shpine e ushtrisë greke u gjetën në vendngjarje, vendi i sulmit.
I gjithë sistemi shtetëror dhe partiak shqiptar denoncon sulmin vrasës dhe i bën thirrje qeverisë greke të gjejë dhe të ndëshkojë autorët e arratisur në territorin grek. Qeveria e A. Papandreut u përpoq të mbulojë rastin. Në një takim të ekspertëve të policisë nga të dy vendet dhe përfaqësuesve të dy Ministrive të Jashtme, që zhvillohet pas disa ditësh në Janinë, pala greke pretendon se bëhet fjalë për një konflikt mes bandave të shqiptarëve, të cilët kanë shkaktuar edhe probleme krimi në Greqi! Të njëjtën gjë shkruan edhe shtypi vendas grek, i radhitur në “vijën kombëtare”.
Gjashtë muaj më vonë, më 6 tetor 1994, organizata “MAVI” (Fronti i Çlirimit të Vorio Epirit), me njoftimin e saj në “Eleftherotypia”, merr përgjegjësinë për sulmin vrasës në kampin shqiptar dhe jep një përshkrim të plotë të operacionit. Ai tregon, në fakt, se e njëjta gazetë kishte marrë sërish një njoftim për pranimin e përgjegjësisë të nesërmen e sulmit vrasës, por gazeta nuk e publikoi (mund të kuptojmë arsyet). Këtë herë “Eleftherotypia” nuk mundi të bënte të njëjtën gjë, pasi proklamata katërfaqëshe me përmbajtje nacional-fashiste u shoqërua me foto të armëve që fashisto-MAVI-të sekuestruan nga kampi shqiptar.
Venizelos, asokohe zëdhënës i qeverisë, nxitoi të përjashtonte çdo përfshirje greke dhe linja në papagallët e shtypit ishte të flitej për… provokime nga shërbimet sekrete të huaja që i shërbejnë politikës së Berishës (atëherë Kryeministër i Shqipërisë dhe tani një përkrahës fanatik i Belerit!).
Kufiri greko-shqiptar 1995
Më 19 mars 1995, një grup njerëzish të armatosur u pa nga vendrojet e një kampi shqiptar në fshatin Logos, shumë pranë kufirit greko-shqiptar. Grupi ikën dhe kalon në territorin grek (nga ku me sa duket ishte nisur). Shqiptarët kanë informuar dhe po vendosin postblloqe në zonën kufitare.
Në afërsi të Delvinakit, policët e bllokut bëjnë sinjalizim për të ndaluar një furgon FORD me numër BP 63976, në të cilin ndodhen ish-polici Ap. Karvelas (shofer) dhe “Vorio Epirotet ” G. Christou, G. Pappas dhe X. Pappas. Më pas vjen një makinë pasagjerësh SEAT, e cila nuk ndalet në bllok, por tenton të arratiset. Policët qëllojnë dhe “trimat” ndalojnë disa qindra metra më poshtë. Shoferi është oficeri rezervë i Ushtrisë Greke, G. Anastasoulis, dhe pasagjerët janë “vorioepirotianët” Fredi Beleris dhe M. Koutoulas. Shtatë ishin trimat që kishin shkelur Shqipërinë, me sa duket për të përsëritur krimin e Episkopise, por nuk ia dolën sepse u zbuluan qëllimet e tyre nga kampi shqiptar. Në dy makinat u gjetën armë dhe pajisje nga një operacion bastisje: 6 kallashnikovë me 878 fishekë, 2 pistoleta Tokarev me 42 fishekë, 1 radio, thika, uniforma ushtarake, kapuç leshi etj. Ata vetë ishin gjithe balte teksa u përpoqën të zvarriteshin për të hyrë në kampin e shqiptarëve.
Po atë ditë arrestohet në Athinë “vorioepiroti” ang. Kokavesis (i njëjti mbiemër me të bashkakuzuarin e Belerit në çështjen e shitblerjes së votave të Himarës). Ndaj KYP[1]-ja e dinte mirë se kush ishte i përfshirë në krimet brenda Shqipërisë dhe i kishte në opa-opa (“fëmijët e vet” siç e kuptoni).
Kokavesis shkoi në Pallini, në një pronë me një shtëpi të vetme që i përkiste xhaxhait të tij, mjekut Andreas Kokavesis dhe doli duke mbajtur një thes, të cilin e fshehu në një pyll në Anakasa. Aty e kapën dhe në çantë gjetën një uniformë kamuflazhi LOCK dhe tre kapuça ushtarakë. Pas kontrollit në pasurinë e mjekut të tij ( xhaxhai) në Pallini, gjashtë pushkë kallashnikov u gjetën të groposura me kujdes.
Numrat e kallashnikovëve të gjetur në makinat e grupit shtatë anëtarësh që kishin shkelur Shqipërinë pa sukses dhe të atyre që u gjetën në pasurinë Kokavesi përputheshin me numrat e armëve të vjedhura nga kampi i trajnimit të rekrutimit Episkopal dhe që u ishin dërguar atyre që nga viti 1994 nga autoritetet shqiptare. . Madje, u konstatua se tre prej kallashnikovëve shfaqeshin edhe në foton që shoqëronte njoftimin e MAVI. Nuk ka dyshim se të shtatë, duke përfshirë tanimë famëkeqin Fredi Beleri, i përkisnin MAVI-t. Ndoshta ata vetë (ose disa prej tyre) e kanë kryer krimin në Dioqezë. Ata shkuan të bëjnë të njëjtën gjë në kampin e Logos, i cili është gjithashtu shumë afër kufirit greko-shqiptar (më në jug nga Episkopi). E ka kerkuar dikush? Sigurisht që jo.
Akoma më skandaloz ishte trajtimi gjyqësor i të arrestuarve. Prokurori Patsis propozoi ndryshimin e aktakuzës dhe këshilli i gjykates e pranoi propozimin e tij. Akuzat per vrasjet dhe tentativat për vrasje në Dioqezë u zhduken. Gjykata e Apelit Penal prej tre anëtarësh siguroi që të zhdukej edhe mbajtja kriminale e armëve të zjarrit. Me vendim unanim, pas propozimit të dakorduar të prokurorit, të pandehurit u dënuan për kundërvajtje dhe transportim të armëve! Disa për kallashnikovët që kishin me vete kur u arrestuan në Delvinaki, dy (Anastasoulis dhe Kokavesis) dhe për kallashnikovët që i kishin varrosur në pasurinë e doktor Kokavesis dhe për posedim të paligjshëm të radios. Të gjithë u njohën me faktorin lehtësues të jetës së mëparshme të ndershme (!!!) dhe me burgim nga 3 deri në 4,5 vjet u liruan. Në shkallën e dytë u ulën dënimet në 18-20 muaj! Madje gjyqi u mbajt me dyer të mbyllura për arsye të… sigurisë kombëtare!
Domethënë, disa që posedonin armë që vërtetohej se ishin vjedhur nga kampi shqiptar i Ipeshkvisë ku u kryen dy vrasje dhe disa vrasje në tentativë (përveç krimeve të tjera), u dënuan për posedim të thjeshtë të një arme! Çfarë bëri Beleri pasi u dënua me këtë dënim jashtëzakonisht qesharak? Gjë që do ta bënte çdo nacionalfashist aspirant. “Provokatori” u bë “hero kombëtar”. Kopjojmë nga një artikull i Dimitris Psarras në EfSyn[3] (29.05.23), nën titullin: Fredi Beleris i panjohur .
“Të gjitha këto ngjarje mund të jenë harruar tashmë, pasi askush nuk ka interes t’i kujtojë, por Fredi Beleri nuk ka reshtur së shprehuri publikisht preferencat e tij politike dhe të përfaqësojë një prirje të qartë politike për çështjen e marrëdhënieve greko-shqiptare. Ajo u kujtua pak ditë më parë nga “Agimi i Artë” (po, faqja naziste ekziston ende), e cila me krenari theksonte se “luftëtari i Vorio Epirit, Beleris, i burgosur i të poshtërve, ishte shfaqur vite më parë në emisionin e N. Michaloliakos (“Osoi Zontanoi”, në kanalin “Teletora”), për të folur për vuajtjet e helenizmit të epirit verior”.
Përveç Michaloliakos ishte edhe Karatzaferis. “Sektori i luftës se Epirit verior” i Rinisë së LAOS-it (quhej NEOS) kishte organizuar një aktivitet të veçantë me folësit Beleris, Thanos Pleuris dhe drejtues Karatzaferis më 8.2.2009. Në këtë aktivitet, Beleris, mes duartrokitjeve, deklaroi se ishte “i prekur”, sepse “për herë të parë në historinë moderne të Greqisë një kryetar partie dhe merret me Vorioepirin ”. […] Sistemi politik grek, me përjashtim të LAOS-it, është i shurdhër. Të hënën nesër zonja Bakojanis do të jetë në Tiranë. Zoti e di se çfarë do të diskutojnë. Megjithatë, është e pamundur që ata të diskutojnë për çështjet që na shqetësojnë” (“Teleasty”, 10.2.2009).
Siç shihet edhe nga video e ngjarjes, slogani i brohoritur nga fansat e Karatzaferis nuk ishte gjë tjetër veçse “do të kthehemi dhe dheu do të dridhet”. Me fjalë të tjera, slogani qendror i neo-nazistëve në të gjithë Evropën që këndojnë këtë frazë që supozohet të jetë fjalët e fundit të folura nga Joseph Goebbels para se të vriste veten. PS Ne rrëfejmë se na kishte shpëtuar. Këtë e gjetëm duke kërkuar në internet për rastin Beleri. Kopjojmë nga 902.gr (22.01.2024):
“Një ndërhyrje në Komitetin e 17-të Parlamentar të Stabilizim-Asociimit BE-Shqipëri, mbajtur në Bruksel, ku mori pjesë edhe Ministri i Punëve të Jashtme dhe Evropiane të Shqipërisë, Igli Hasani, u krye nga Grupi Europarlamentar i KKE . Eurodeputeti i Partisë, Kostas Papadakis, në fjalën e tij theksoi se burgimi i Fredi Belerisit është i papranueshëm dhe njëkohësisht kërkoi lirimin e menjëhershëm të kryetarit të zgjedhur të Himarës, duke thënë: “Nuk është një çështje personale siç tha zoti Hasani, një çështje brenda kufijve të Shqipërisë në kuptimin që çështja Fredi Beleri ka marrë përmasa ndërkombëtare. Që në momentin e parë denoncuam arrestimin dhe burgosjen e kryetarit tashmë të zgjedhur z. Beleris nga autoritetet e tij shqiptare, pak ditë para zgjedhjeve bashkiake në Himarë.
Kanë kaluar tetë muaj dhe sot e kësaj dite akuzat për arrestimin e tij mbeten të paprovuara, të paprovuara dhe zoti Beleri megjithatë vazhdon të jetë i burgosur dhe nën përgjegjësinë e qeverisë shqiptare. Çështja i shtohet dhe i bashkohet rrjetit të shkeljeve nga qeveria shqiptare të të drejtave të emigrantëve grekë në Shqipëri, veçanërisht në lidhje me ushtrimin e të drejtave të tyre politike, funksionimin pa probleme të shkollave, mësimin e gjuhës greke si dhe mbrojtjen. të pasurisë së tyre. Theksojmë se këto të drejta shkelen edhe gjatë të ashtuquajturit “proces i anëtarësimit” të Shqipërisë në BE, të cilin po e zbukurojnë të gjitha palët e Eurozonës dhe në Greqi, kur flasim edhe për një vend anëtar të NATO-s.
Siç tregon përvoja nga vendet e tjera, anëtarësimi i Shqipërisë në NATO dhe procesi i anëtarësimit të saj në BE përkeqëson problemet si të popullit shqiptar ashtu edhe të minoriteteve. Prandaj ne jemi kundër bashkimit të saj në këto aleanca imperialiste, të cilat janë faktor për nxitjen e masave antipopullore dhe përkeqësimin e rrezikshëm të kontradiktave midis klasave borgjeze, siç tregon edhe rasti i përcaktimit të ZEE-së midis Greqisë dhe Shqipërisë. Dhe nga ky hap kërkojmë lirimin e menjëhershëm të zotit Beleris dhe njëkohësisht betimin e tij si kryetar bashkie, ekzekutimin pa pengesa të detyrës dhe ruajtjen e të gjitha të drejtave të minoritetit grek.” Më 21 shkurt 1997, në raportin e tij për vendimin e gjykatës së shkallës së parë për Bellerin dhe pjesën tjetër të çështjes MAVI, Rizospastis[4] ishte katapultë. Këtu është përfundimi i atij raporti:
“Kështu, tetë të pandehurit iu dorëzuan të lirë, të pastër dhe të shfajësuar shoqërisë greke, të cilën e kishin mërzitur dy vjet më parë me arrestimin dhe paraburgimin e tyre për sulmin gangster në prill 1994 në Qendrën e Rekrutimit të Kryedioqezës së Argjirokastrës. Vrasja frikacake e shqiptarit të kapitenit Fatmir Sali Sehu 34 vjeç dhe ushtarakut Arsene Lazar Gini 20 vjeç si dhe vjedhja e 15 armëve luftarake. Megjithatë, me kalimin e kohës, episodi i përgjakshëm i Episkopi – vepër e MAVI – u la në harresë nga pushtetarët. Hetimet për identifikimin dhe kapjen e autorëve janë ndërprerë. Këshilli prej tre anëtarësh i Apelit shpalli të pafajshëm të arrestuarit nga akuzat e vrasjes dhe ata që ende kishin lidhje me episodin dhe urdhëroi lirimin e tyre. Më pas i vuri në gjyq vetëm për armët…
Perdja e këtij rasti shumë të lavdëruar ra dje pa dënimin thelbësor të fajtorëve”. Një memorie kaq e shkurtër? Ne nuk mendojmë kështu. Thjesht, Perissos ( zyrat e KKE) nuk dëshiron të… devijojë dhe të largohet nga “vija kombëtare”. Duke kërkuar vota edhe nga publiku nacionalist, ai merr pjesë në “heroizimin e këtij njeriu”, duke “gargaruar” atë që mbështeti në kohën kur gjaku ishte ende i freskët.
