Shumë muslimanë në mbarë botën u tronditën kur dëgjuan lajmin më 19 qershor se një vend me shumicë muslimane si Taxhikistani e ka ndaluar hixhabin islamik (mbulesën islame).
Ata që e njohin rajonin, megjithatë, nuk u befasuan kur mësuan se regjimi i Emomali Rahmonov ndërmori këtë hap anti-islamik.
Të gjitha vendet e Azisë Qendrore drejtohen nga mbetjet e burokracisë sovjetike, të njohura në fjalorin politik rus si nomenklatura.
Këto regjime, përveç Kirgistanit, i cili përjetoi tre revolta që nga viti 2005, janë shumë armiqësorë ndaj manifestimeve publike të Islamit, e lëre më ndaj muslimanëve aktivë politik.
Megjithatë, ndalimi i shpallur së fundmi në Taxhikistan nuk është thjesht një çështje e brendshme, ai ka pasoja më të gjera përtej kufijve të Taxhikistanit.
Rusia dhe regjimet perëndimore janë të kyçur në një luftë gjeopolitike globale, një manifestim i së cilës është lufta e vazhdueshme në Ukrainë.
Për të kuptuar plotësisht situatën, duhet pasur parasysh se regjimet e Azisë Qendrore janë jolegjitime dhe autokratike.
Ata mund të mbijetojnë vetëm me mbështetjen ruse.
Prandaj, rajoni i Azisë Qendrore vazhdon të jetë nënbarku i butë i Rusisë, siç ishte i Bashkimit Sovjetik të dikurshëm.
Pikërisht këtu regjimet e NATO-s do të përpiqen të minojnë Rusinë në nivelin gjeopolitik.
Politikat anti-islamike të regjimit të Rahmonov ofrojnë një justifikim të fortë politik për regjimet perëndimore për të nxitur destabilitet në Taxhikistan dhe për ta kamufluar atë nën rubrikën e ankesave lokale.
Nëse një formë e trazirave shpërthen në Taxhikistan të shkaktuar nga politika e fundit anti-islamike e regjimit, Rusia do të detyrohet të reagojë ndaj ngjarjeve pa përgatitjen e duhur politike dhe sociale.
Nëse është vërtet e interesuar të eliminojë kokëçarjet e panevojshme gjeopolitike për veten e saj, do të ishte në interesin kombëtar të Rusisë të mbretërojë me marionetwn e saj rajonal si Rahmonov.
Aktualisht, qasja ruse ndaj zhvillimeve në Azinë Qendrore është e vjetëruar: nëse nuk është prishur, mos e rregulloni.
Ndërsa kjo qasje mund të ketë qenë e përshtatshme në periudhën para luftës në Ukrainë, konflikti ka krijuar një situatë ku regjimet perëndimore po kërkojnë rënien e Rusisë në tërësinë e saj dhe me çdo mjet të mundshëm.
Përvoja e kryengritjes masive në Kazakistan që ndodhi në janar 2022, ku kasta sunduese arriti të mbijetojë vetëm për shkak të ndërhyrjes së drejtpërdrejtë ruse, tregon se diktatorët e Azisë Qendrore janë jashtëzakonisht të cenueshëm.
Duke qenë se lufta e stërzgjatur në Ukrainë nuk ka gjasa të qetësohet së shpejti, është vetëm çështje kohe përpara se regjimet perëndimore të përpiqen ta zgjerojnë Rusinë duke shfrytëzuar paqëndrueshmërinë në Azinë Qendrore.
Ironikisht, ndihma më e madhe e paqëllimshme kundër kësaj mund të jepet nga diktatorët për të cilët Moska ka investuar kaq shumë, duke i mbajtur ata në pushtet.
Rusia aktualisht po ristrukturon peizazhin e saj të brendshëm politik për t’i bërë ballë presionit të jashtëm të rëndësishëm.
A do të riorganizojë Kremlini strukturën e tij tradicionale të jashtme në Azinë Qendrore?
Vetëm koha do ta tregojë./GazetaImpakt/crescent/
