Yoav Galant, ministri i luftës i regjimit sionist, njoftoi se do të zgjerojmë operacionet në frontin verior dhe do të sulmojmë çdo vend në Bejrut dhe Damask ku vepron Hezbollahu libanez.
Ky koment i ministrit të luftës të regjimit sionist nënkupton dëshirën për të përhapur luftën në frontin verior dhe për t’i shpallur luftë Hezbollahut të Libanit. Pse Tel Avivi ndjek këtë politikë dhe a do të zbatohet një politikë e tillë? Arsyeja e parë për këtë janë kushtet e brendshme të territoreve të pushtuara. Benjamin Netanyahu, kryeministri i regjimit sionist, vazhdimin e mbijetesës së tij në pushtet e sheh si të varur nga vazhdimi i aventurave luftarake. Netanyahu është nën presion të ashpër nga protestuesit dhe kritikët në territoret e pushtuara, të cilët kërkojnë largimin e tij nga pushteti.
Një arsye tjetër lidhet me kabinetin ekstremist që sundon në territoret e pushtuara. Kabineti aktual është jashtëzakonisht ekstrem, i cili kryesisht nuk beson në rrugët diplomatike dhe favorizon luftën dhe konfliktin. Ky kabinet ekstrem ka një grindje të fortë edhe me rivalët e brendshëm dhe këtë sherr për armiqtë e huaj e sheh në nivel lufte, konflikti dhe dhunë të gjerë. Një arsye tjetër është për shkak të keqkuptimit të Netanyahut rreth situatës aktuale. Përshtypja e Netanyahut është se duke shkatërruar Gazën, ai i ka dhënë një goditje të rëndë lëvizjes Hamas. Netanyahu është i mendimit se duke shkatërruar Gazën dhe veçanërisht duke shkatërruar tunelet që përfundojnë në Egjipt, Hamasi për vite me radhë nuk do të jetë në gjendje të jetë një kërcënim për Izraelin.
Prandaj, Izraeli tani që ka hyrë në këtë luftë të madhe dhe të përgjakshme në rajon, mund t’i japë goditje të rënda edhe Hezbollahut të Libanit dhe të dobësojë edhe Hezbollahun. Megjithatë, shumë kritikë dhe intelektualë brenda territoreve të pushtuara besojnë se nocioni i Netanyahut dhe ministrave të tij ekstremistë në këtë drejtim është i gabuar, sepse fuqia ushtarake e Hezbollahut të Libanit nuk është e krahasueshme me Hamasin. Nga ana tjetër, ndryshe nga Gaza, e cila është një tokë e mbyllur dhe e rrethuar nga armiku izraelit, fronti libanez është i lidhur me Sirinë dhe territoret e tij perëndimor. Me bombardimet e njëpasnjëshme në Siri, si ajo që bëri në dy ditët e fundit, Izraeli po përpiqet të prishë dhe të dëmtojë objektet e furnizimit të Hezbollahut.
Një arsye tjetër është se regjimi sionist beson se komuniteti botëror në thelb nuk ka aftësi për të parandaluar luftën. Me fjalë të tjera, lufta në Gaza dhe gjenocidi i regjimit sionist kundër popullit të shtypur të Rripit të Gazës, i cili u përball me mbështetjen e hapur të Perëndimit, veçanërisht të Shteteve të Bashkuara dhe me e Bashkuaraqë ishin të pafuqishme për të ndalur luftën, i dha idenë regjimit që sionist që të mendojë për përhapjen e konfliktit dhe luftës. Lufta e Gazës ishte një dështim i madh i komunitetit ndërkombëtar, veçanërisht i Këshillit të Sigurimit të OKB-së. Me gjithë komentin e Gallant dhe arsyet e përmendura në këtë drejtim, duket se kabineti i Netanyahut në kushtet aktuale nuk ka aftësinë për të zgjeruar luftën në frontin verior./parstoday
