Urdher ekzekutiv: Duterte i thotë CIA-s ‘ose më vrisni ose dilni jashtë vendit tim’

Presidenti Filipinas Rodrigo Duterte ka akuzuar agjencinë qendrore të inteligjencës amerikane CIA për komplot me qellim vrasjen e tij madje jo një herë të vetme. Megjithëse pretendimet e tij mund të mos kenë peshën e duhur, organizata spiune ka luajtur dukshëm një rol në vrasjet e udhëheqësve të shumtë botërorë.

Presidenti i Filipineve, Rodrigo Duterte tha më 12 tetor se Agjencia Qendrore e Inteligjencës (CIA) duhet të fajësohet në rast të vdekjes së tij të parakohshme.

“Sa për mua, po u them filipinasve: nëse vdes, është Amerika [prapa]. Është CIA, CIA, mos u krruaj! Një ditë, kam per të të nxjerrë jashtë. Ose do të të duhet të më vrasësh këtu ose ndryshe duhet të dalësh nga vendi im. Zgjidh, “tha Presidenti.

Nuk është hera e parë që Duterte ka drejtuar retoriken e tij ndaj CIA-s. Në shtator 2016, ai deklaroi se kishte marrë raportime se agjencia e donte atë të vdekur.

Për më tepër, në muajin gusht, Fronti Kombëtar Demokratik i Filipineve pretendoi se CIA kishte komplotuar për rrëzimin e presidentit me qëllim për të larguar Rusinë dhe Kinën në çështjet botërore.

Ai vazhdoi me sugjerimin se kundërshtarët e tij të brendshëm politikë duhet të bashkojnë forcat në “një komandë”.

“Unë do të isha vërtet i lumtur në qoftë se do të fillonin të bashkohen. Këta komunistët dhe anëtarët e Partisë Liberale. Këta të tjerët që më duan jashtë zyrës, duhet të bashkohen në një grup. Mendoj se ndani të njëjtën ideologji aq sa gjërat nuk duhen të ndahen dhe mund të përqendrohemi të gjithë së bashku. Ky nuk është kërcënim. Thashë se është detyra ime e mandatuar që ta mbaj këtë vend të sigurt dhe të shëndoshë, “përfundoi ai.

Pa marrë parasysh të vërtetën e çështjes, nuk diskutohet që Filipinet kanë kohë që kanë pasur një prani të fortë të CIA-s brenda kufijve të saj gati për sa kohë që agjencia ka ekzistuar. Bazat ushtarake amerikane vazhdojnë të jenë në vend, pavarësisht marrëdhënieve gjithnjë e më të këqia midis Manilas dhe Uashingtonit nën sundimin e Duterte-s.

Për më tepër, përfshirja e Shteteve të Bashkuara (shpesh përmes përfaqësimit me CIA-n) në vrasjen e udhëheqësve botërorë që nga Lufta e Dytë Botërore është e dokumentuar mirë.

Për shembull, Komiteti i Kishës i vitit 1975 konkludoi se kishte “prova të forta” të një komploti për të vrarë në vitin 1961 Patrice Lumumba, kryeministren e parë të zgjedhur të Republikës së Kongos. Armiqësia e fortë ndaj Lumumbas, e shprehur në nivelet më të larta të qeverisë kanë qenë e destinuar për të filluar një operacion për ta vrarë, dhe më e pakta ishte se u krijua një operacion i tillë.

Presidenti Dwight Eisenhower shprehu shqetësim të fortë rreth Lumumbas në një takim të Këshillit të Sigurisë Kombëtare të vitit 1960, i cili mbahej nga drejtori i atëhershëm i Inteligjencës Qendrore Allen Dulles si autoriteti i nënkuptuar për vrasjen e Lumumba.

Në vitin 1984, u bë publik një manual i CIA-s për trajnimin e Contras Nikaraguane në operacionet psikologjike dhe luftimet e pazakonta – “Operacionet psikologjike në luftën e guerrilasve”. Manuali rekomandoi “përdorimin selektiv të dhunës për të neutralizuar” zyrtarët qeveritarë.

Ndoshta më i njohuri, udhëheqësi kuban Fidel Castro ishte objektivi më i shpeshte për tu vrarë (përfundimisht të dështuara) – ndoshta deri në 638 tentativa.

Fabian Escalante, shefi i dalë në pension i kundërzbulimit kubanez, vlerësoi numrin e skemave të vrasjeve apo përpjekjeve aktuale nga ana e CIA-s mes administratave amerikane të jenë, 38 nën Eisenhowerin, 42 nën John F. Kennedy, 72 nën Lyndon B. Johnson, 184 nën Richard Nixon, 64 nën Jimmy Carter, 197 nën Ronald Reagan, 16 nën George HW Bush dhe 21 nën Bill Clintonin.

Në vitin 2006, Kongresmenija e SHBA, Ileana Ros-Lehtinen, një republikane nga Majami, e cila u diskutua si republikanja e ardhshme e lartë në Komitetin e Marrëdhënieve Ndërkombëtare, deklaroi se e “mirëpriti mundësinë që dikush të vrasë Kastron”.

Ka pasur akuza të shpeshta në drejtim të CIA-s, për përfshirje, financimin, vrasje të shumta edhe pse me prova të forta në shumicën e rasteve u provuan të pakapshme. Sidoqoftë, Komiteti i Kishës konkludoi se CIA përdorte gjerësisht të ashtuquajturën taktikat e “mohueshme bindshëm” gjatë vendimmarrjes në lidhje me vrasjet dhe veprimet e tjera të fshehta.

Nën këtë politikë, vartësit do të mbrojnë qëllimisht zyrtarët e rangut të lartë nga çdo përgjegjësi duke mbajtur informacion të plotë rreth vrasjeve të planifikuara dhe punonjësit e CIA-s do të merrnin miratimin në heshtje për veprimet vrastare përmes eufemizmave dhe formulimit dinak në komunikimet./ Gazeta Impakt

burimi:sputnik

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne