Nga Ivan Kesic
Ish-ministrja e Jashtme e Gjermanisë, Annalena Baerbock, një përkrahëse e njohur e sionizmit dhe nxitëse e luftës, është zgjedhur presidente e re e Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara (OKB), duke shkaktuar reagime të forta në mbarë botën. Aktivistët për të drejtat e njeriut dhe mbështetësit e kauzës palestineze e shohin këtë si një fyerje ndaj viktimave palestineze të luftës gjenocidale izraelito-amerikane që ka marrë mbi 54,000 jetë që nga tetori 2023, shumica prej tyre fëmijë dhe gra.
Craig Mokhiber, avokat për të drejtat e njeriut dhe ish-zyrtar i Kombeve të Bashkuara, në një postim në X (ish-Twitter), dënoi emërimin e Baerbock nga OKB-ja si një akt që “mbikëqyr rënien e përshpejtuar të saj”. “Organizata e Kombeve të Bashkuara lindi si kundërpërgjigje ndaj kriminelëve të luftës gjermanë. Sot, ajo ka zgjedhur një kriminele lufte gjermane për të mbikëqyrur rënien e saj të përshpejtuar,” shkroi ai.
“80 vjet më vonë, Rajhu merr hak me Annalena Baerbock si Presidente të Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së, në mes të një gjenocidi që ajo e ka mbështetur me entuziazëm.” Ai i referohej krimeve të tmerrshme të luftës të Gjermanisë naziste gjatë Luftës së Dytë Botërore, që çuan në krijimin e Organizatës së Kombeve të Bashkuara si përgjigje ndaj atyre mizorive. OKB-ja u themelua në vitin 1945 me nënshkrimin e Kartës së OKB-së nga 51 vende, duke zëvendësuar Lidhjen e Kombeve, dhe si një akt i drejtpërdrejtë kundër kriminelëve të luftës gjermanë.
Annalena Baerbock, politikane e njohur e Partisë së Gjelbër në Gjermani, do të shërbejë si presidente e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së për sesionin e saj të 80-të, që fillon në shtator 2025. Zgjedhjet u mbajtën më 2 qershor 2025, ku ajo garoi pa kundërshtar dhe fitoi postin me një shumicë të thjeshtë prej 167 votash. Inaugurimi i saj është caktuar për 9 shtator 2025, pak përpara debatit të përgjithshëm të Asamblesë së Përgjithshme.
Roli i saj, i cili zgjat një vit, është kryesisht ceremonial dhe përfshin organizimin dhe drejtimin e seancave plenare të 193 shteteve anëtare, sigurimin që çdo zë të dëgjohet dhe lehtësimin e konsensusit diplomatik. Emërimi i Baerbock nga qeveria gjermane, e udhëhequr nga kancelari Olaf Scholz, erdhi pasi Partia e Gjelbër u përjashtua nga koalicioni i ri qeverisës gjerman pas zgjedhjeve të shkurtit 2025.
Vendimi shkakton polemika
Vendimi shkaktoi polemika, pasi Gjermania fillimisht kishte propozuar diplomaten Helga Schmid për këtë post. Schmid, ish-Sekretare e Përgjithshme e OSBE-së, ishte përgatitur për këtë rol për gati një vit, duke u takuar me mbi 100 ambasadorë të OKB-së. Emërimi në minutën e fundit i Baerbock u kritikua nga shumëkush, përfshirë ish-ambasadorin gjerman në OKB, Christoph Heusgen, i cili e quajti atë një lëvizje “vetë-shërbyese” që minon besueshmërinë e Gjermanisë.
Sondazhet treguan se 57% e gjermanëve e panë negativisht emërimin e saj, gjë që u pasqyrua edhe në postime të shumta në rrjetet sociale, ku ajo u quajt “ministrja më e paaftë ndonjëherë”. “Një grua gjermane si Annalena Baerbock, që nuk di as të flasë gjermanisht siç duhet, e lëre më anglisht, që ishte ministrja më e paaftë ndonjëherë dhe madje edhe diploma e saj universitare është e rreme, tani merr postin më të lartë në OKB — duke vërtetuar se Perëndimi është në rënie,” shkroi gazetarja Sonja Van Den Ende.
Përkrahëse e sionizmit
Përveç vendit të saj, emërimi dhe zgjedhja e Baerbock kanë nxitur kritika në mbarë botën, veçanërisht për qëndrimet e saj pro regjimit sionist dhe mbështetjen ndaj luftës së tij gjenocidale pa kufij kundër palestinezëve në Gaza. Si Ministre e Jashtme e Gjermanisë nga dhjetori 2021 deri në fillim të vitit 2025, ajo u përball me dënime të forta për deklaratat dhe pozicionet e saj nga aktivistë, akademikë dhe komentues politikë. Mbështetja e vendosur e Baerbock për regjimin izraelit, e mbështetur në politikën pas Luftës së Dytë Botërore të Gjermanisë ndaj sionizmit dhe konceptin e Staatsräson (siguria e Izraelit si interes kombëtar gjerman), u kritikua ashpër përanshmëri dhe shpërfillje të të drejtave palestineze.
Deklaratat e saj shpesh theksonin të ashtuquajturin “të drejtë për vetëmbrojtje” të Izraelit, duke ofruar pak ose aspak kritikë për veprimet gjenocidale të këtij shteti, sidomos pas ngjarjeve të 7 tetorit 2023. Ajo legjitimoi sulmet izraelite ndaj civilëve, dhe më 10 tetor 2024 deklaroi në Bundestag se “objektet civile në Gaza mund të humbasin statusin e mbrojtur nëse përdoren nga Hamasi”, një deklaratë që ngjalli reagime të ashpra. Një letër nga 300 akademikë, e organizuar nga Grupi Akademik për Palestinën, e akuzoi atë për “përsëritje të narrativës së vjetër të Izraelit për mburojat njerëzore,” një pretendim sionist që është hedhur poshtë vazhdimisht si justifikim për të sulmuar civilët në Gaza.
Ata argumentuan se Baerbock shpërfilli ligjin ndërkombëtar, sipas të cilit regjimi izraelit, si pushtues, nuk ka të drejtë të pretendojë “vetëmbrojtje”, dhe kërkuan që ajo të tërhiqte deklaratën dhe të kërkonte falje ndaj civilëve palestinezë. Protestat në Berlin më 21 tetor 2024 pasqyruan këtë ndjenjë, ku protestuesit brohoritën: “Annalena Baerbock, qëllimi i grave shtatzëna në bark nuk është vetëmbrojtje,” duke e akuzuar atë për justifikimin e sulmeve gjenocidale izraelite ndaj infrastrukturës civile si spitalet dhe shkollat.
Francesca Albanese, Raportuesja Speciale e OKB-së për territoret palestineze të okupuara, kritikoi fjalimin e Baerbock të tetorit 2024, duke theksuar se, ndonëse sipas së drejtës ndërkombëtare objektet civile mund të humbasin mbrojtjen nëse përdoren për qëllime ushtarake, dëmi joproporcional ndaj civilëve mbetet ilegal — një dallim kyç që deklaratat e Baerbock e injoruan. Gazetari Afshin Rattansi deklaroi se ajo “mbështeti me entuziazëm bombardimet e Izraelit ndaj shkollave dhe civilëve të pafajshëm në Gaza, duke i justifikuar si sulme ndaj Hamasit.”
“Fakti që kjo kriminele lufte lejohet të marrë titullin Presidente e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së, në vend që të kalojë pjesën tjetër të jetës në burg në Hagë, është dëshmi se ‘rendit i bazuar në rregulla’ ka qenë gjithmonë një shprehje për barbarinë kolonialiste,” shkroi ai në X. Aktivistja britanike Sarah Wilkinson gjithashtu reagoi në rrjetet sociale kundër emërimit të saj: “Një katastrofë për OKB-në dhe të drejtën ndërkombëtare, nëse Annalena Baerbock, e cila financoi, armatosi dhe mbështeti #GjenocidinNëGaza, do të jetë Presidente e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së,” shkroi Wilkinson.
Mbështetëse e gjenocidit në Gaza
Aktivistë nga mbarë bota kanë denoncuar hipokrizinë e Baerbock, e cila mbështeti veprimet gjenocidale të Izraelit, ndërsa ofronte ndihmë humanitare minimale për palestinezët në Gaza. Protestues në Berlin e akuzuan Gjermaninë se “ushqen Izraelin me armë dhe para”, ndërsa i dërgon ndihma Palestinës “për të larë duart me gjak”.
Baerbock u kritikua ashpër për dështimin për të balancuar mbështetjen e Gjermanisë ndaj regjimit izraelit me një shqetësim të barabartë për vuajtjet palestineze. Shumë e quajtën “tifoze sioniste” që udhëhoqi Partinë e Gjelbër drejt politikave reaksionare. Mediat raportuan se gjashtë vizitat e saj të solidaritetit në territoret palestineze të okupuara u kontrastuan me kritikat e saj minimale ndaj veprimeve gjenocidale të Izraelit, duke injoruar etikën diplomatike dhe të drejtën ndërkombëtare — fusha për të cilën ajo supozohet të ketë një diplomë akademike. Partitë politike MERA25 dhe DiEM25 në Gjermani nisën një peticion më 22 tetor 2024, duke kërkuar dorëheqjen e Baerbock dhe duke e akuzuar atë për bashkëpërgjegjësi në “gjenocid dhe aparteid” përmes mbështetjes diplomatike dhe ushtarake që Gjermania i ka dhënë krimeve izraelite.
Kritikët theksuan se Baerbock dështoi të adresonte gjetjet e Institutit Lemkin dhe të ekspertëve të OKB-së mbi veprimet gjenocidale të Izraelit në Gaza, ku deri në tetor 2024 ishin vrarë mbi 42,600 njerëz, shumica gra dhe fëmijë. Politika e saj e jashtme e vetëquajtur “feministe” u konsiderua një tallje, pasi ajo çnjerëzoi viktimat palestineze, duke dëmtuar rëndë reputacionin ndërkombëtar të Gjermanisë.
Në mars 2024, Fondacioni Carnegie me bazë në SHBA vërejti se mbështetja e pakushtëzuar e Gjermanisë ndaj regjimit izraelit nën drejtimin e Baerbock e kishte izoluar vendin në skenën globale, në kundërshtim me angazhimet e deklaruara për të drejtën ndërkombëtare dhe demokracinë. Kritikët e akuzuan gjithashtu për një “Täter-Opfer-Umkehr” – një përmbysje e rolit mes viktimës dhe agresorit – duke treguar pak kuptim për sigurinë ndërkombëtare dhe duke injoruar tërësisht të drejtat palestineze.
Kritikat e saj të vakëta ndaj dhunës së kolonëve izraelitë në Bregun Perëndimor të pushtuar, ku kërkoi ndjekje penale por nuk ndërmori masa sanksionuese, u panë si të pamjaftueshme – veçanërisht duke pasur parasysh se eksportet ushtarake të Gjermanisë drejt Izraelit u rritën dhjetëfish që nga niveli i vitit 2022. Qasja e Baerbock ndaj Iranit, veçanërisht mbështetja e saj për qëndrimin izraelit kundër Iranit dhe Boshtit të Rezistencës, gjithashtu shkaktoi shqetësime. Kritikët argumentuan se politikat e saj rrezikojnë të nxisin një luftë rajonale./gazetaimpakt/presstv
