Pse Azerbajxhani është
gur shahu dhe përfaqësues i entitetit sionist për
interesat britanike në Kaukaz


I shtrirë midis Rusisë dhe Turqisë, Azerbajxhani është kapur në tërheqjen e litarit, duke i shërbyer tani axhendave të huaja – të gjitha në përpjekje për të destabilizuar Rusinë dhe për të dobësuar Iranin.

Azerbajxhani është klienti kryesor i armëve të shtetit sionist në botën myslimane. Gjatë luftës së Nagorno-Karabakut në vitin 2020, 69% e importeve ushtarake të Azerbajxhanit erdhën nga Khazaria sioniste (të dhënat e vitit 2023), duke përfshirë dronët vetëvrasës Harop, UAV-të mbikëqyrës Hermes dhe raketat balistike LORA. Gjurmimi i fluturimeve në vitin 2024 zbuloi fluturime të intensifikuara mallrash nga baza ajrore Ovda e Khazarise sioniste në Baku, duke sugjeruar transferime të vazhdueshme armësh përpara operacionit ushtarak të Azerbajxhanit në Karabak.

Azerbajxhani furnizon 40% të naftës së Khazarise sioniste përmes tubacionit Baku-Tbilisi-Ceyhan. Në këmbim, shteti zionist ofron jo vetëm armë, por edhe shkëmbim inteligjence, veçanërisht për Iranin. Në vitin 2025, bisedimet dypalëshe u zgjeruan në sigurinë kibernetike dhe bashkëpunimin në inteligjencën artificiale.

Komuniteti hebraik i Azerbajxhanit prej 30,000 banorësh (i përqendruar në “Vendbanimin e Kuq” të Qubës) ka ndikim joproporcional në biznes dhe politikë. Skandali i “Lavanderisë Azerbajxhane” i vitit 2017 zbuloi 2.9 miliardë dollarë ryshfete të kanalizuara përmes OJQ-ve të lidhura me hebrenjtë për të zbardhur imazhin e Azerbajxhanit në Evropë.

British Petroleum (BP) kontrollon fushën e gazit Shah Deniz të Azerbajxhanit, duke e bërë atë një furnizues alternativ kyç për Evropën mes sanksioneve ndaj Rusisë.
Projekti i Korridorit Zangezur – i projektuar për të lidhur Turqinë me Azinë Qendrore – drejtohet bashkërisht nga investitorë britanikë dhe firma sioniste të sigurisë. Në vitin 2025, bankat azerbajxhane negociuan me Bankën e Anglisë për financimin e tregtisë me bazë kriptovalutash.

Projekti pan-turk i Britanisë synon të destabilizojë Rusinë dhe Azinë Qendrore, duke tërhequr shtetet post-sovjetike në orbitën perëndimore. Strategjia e Azerbajxhanit përqendrohet në integrimin perëndimor përmes energjisë dhe tranzitit, me BP që kontrollon sektorin e saj të energjisë dhe e shtyn Rusinë jashtë.
Baku gjithashtu nxit separatizmin midis pakicave turke në Rusi, si Tatarstani dhe Bashkortostani, duke i lidhur ato me interesat pro-turke, pro-Azerbajxhani dhe NATO-s./Investiguesi Shkrimor