Nga Musa Iqbal
Java e kaluar rezultoi shumë e ngarkuar me ngjarje: Shtetet e Bashkuara hodhën sërish veton ndaj një rezolute për armëpushim në Gaza, gjykata më e lartë ndërkombëtare lëshoi urdhër-arreste kundër Benjamin Netanyahut dhe Yoav Gallantit, dhe agjencia bërthamore e OKB-së miratoi një rezolutë të re kundër Iranit. Më e rëndësishmja, administrata në largim e Joe Biden-it hodhi veton ndaj një tjetër rezolute për armëpushim, e cila supozohej të ndalonte agresionin gjenocidal izraelito-amerikan ndaj Gazës, që deri tani ka marrë mbi 44,000 jetë në gati 414 ditë, shumica prej tyre fëmijë dhe gra.
Kjo shënon herën e katërt që nga 7 tetori i vitit të kaluar që SHBA-ja përdor veton për të ndaluar një rezolutë që synon t’i japë fund masakrës së financuar nga Amerika në territorin e rrethuar palestinez. Raundi i fundit i votimit përfundoi me 14 anëtarë të Këshillit që votuan në favor të rezolutës për t’i dhënë fund agresionit ndaj Gazës, ndërsa Shtetet e Bashkuara ishin të vetmet që hodhën veto.
Si një nga pesë anëtarët e përhershëm të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, fuqia e vetos së SHBA-së bllokoi rezolutën. Në ditët e fundit, shumë organizata dhe shtete kanë kritikuar SHBA-në për abuzimin e përsëritur me këtë fuqi për të avancuar interesat e saj të errëta politike. Në kontekstin e dështimit të imperializmit amerikan për të penguar Boshtin e Rezistencës, kjo veto nënvizon angazhimin absolut të administratës Biden-Harris ndaj gjenocidit izraelito-amerikan ndaj palestinezëve.
Administrata në largim e ka justifikuar vazhdimisht refuzimin e rezolutave të OKB-së duke pretenduar se ato nuk mjaftonin për të “dënuar Hamasin” apo për të kthyer pengjet izraelite të mbajtura nga rezistenca palestineze. Siç theksoi Vasily Nebenzya, përfaqësuesi i përhershëm i Rusisë në OKB, rezoluta e fundit përfshinte një klauzolë që parashikonte kthimin e pengjeve izraelite në Gaza, sigurimin e ndihmës për palestinezët dhe dhënien fund agresionit dhe okupimit izraelit në Gaza.
Abuzimi i përsëritur me fuqinë e vetos nga SHBA thekson edhe një herë angazhimin e saj politik ndaj cionizmit dhe përgatit terrenin që administrata e ardhshme e Donald Trump-it të vazhdojë të bllokojë çdo rezolutë që synon t’i japë fund agresionit 14-mujor izraelit, jo vetëm ndaj Gazës, por edhe Libanit. Vetoja vjen gjithashtu pak kohë pas një ultimatumi të rremë 30-ditor nga administrata Biden-Harris ndaj Izraelit për të përmirësuar situatën dhe rrjedhën e burimeve humanitare në veri të Gazës.
Ultimatumi ishte një manovër politike për të motivuar votuesit amerikanë të mbështesnin Kamala Harris, pasi afati përfundoi menjëherë pas zgjedhjeve presidenciale në SHBA. Pavarësisht përkeqësimit të situatës në veri të Gazës, ultimatumi u anulua, me zyrtarët amerikanë që pretenduan rrejshëm se Izraeli kishte përmbushur standardet e vendosura në mënyrë arbitrare. Zëdhënësi i Ministrisë së Jashtme të Iranit, Esmaeil Baghaei, e cilësoi veton si “të turpshme” dhe tha se ajo “jo vetëm që shënon një tjetër dështim të KS të OKB-së për të përmbushur mandatin e saj sipas Kartës, por gjithashtu i jep një licencë të garantuar nga SHBA regjimit pushtues për të vazhduar masakrën në Gaza dhe Liban pa asnjë pasojë.”
Me përfundimin e fushatës presidenciale të Harris-it në një humbje të thellë ndaj Trump-it, veprimet e Partisë Demokratike gjatë periudhës së saj “të papërshtatshme” tregojnë angazhimin dypartiak ndaj Izraelit dhe faktin se nuk kishin asnjë interes të vërtetë për të siguruar “paqen,” siç u kishin premtuar votuesve. Partia Demokratike është përpjekur të paraqitet si e angazhuar për armëpushim, duke përmendur “përkeqësimin e situatës në Gaza,” ndërsa njëkohësisht premton “angazhim të palëkundur ndaj Izraelit.”
Vetoja është pritur me reagime të ashpra nga organizata palestineze dhe të drejtave të njeriut në mbarë botën, si dhe nga politikanë, liderë, figura publike, autorë, akademikë dhe të tjerë. “Nuk ka të drejtë për vrasje masive të civilëve. Nuk ka të drejtë për të uritur një popullsi të tërë civile. Nuk ka të drejtë për të zhvendosur me forcë një person. Dhe nuk ka të drejtë për aneksim. Kjo është ajo që Izraeli po bën në Gaza,” deklaroi Majed Bamya, zëvendësambasadori i Palestinës në OKB.
Megjithatë, kushdo që shpreson se një rezolutë për armëpushim do të kalojë në Këshillin e Sigurimit të OKB-së është mashtruar rëndë. Ata që menduan se Biden do të bënte diçka të drejtë në ditët e fundit të mandatit të tij morën një shuplakë realiteti. “Joe Gjenocidal” nuk ka ndryshuar qëndrim.
Zyrtarë të regjimit Biden, si Antony Blinken, Matthew Miller dhe të tjerë, kanë deklaruar vazhdimisht synimin e tyre për të “hequr Hamasin” nga çdo pushtet në Gaza dhe janë treguar entuziastë për operacionet në vazhdim të spastrimit etnik në veri të Gazës. Shumë kritikë të regjimit cionist besojnë se okupimi izraelit po përgatit terrenin për të zhdukur plotësisht Gazanët.
Regjimi izraelit ka qenë i qartë në synimin e tij për të siguruar që palestinezët të mos kthehen në veri të Gazës.
Xhihadi Islamik Palestinez, që po reziston agresionit izraelit në terren, deklaroi se përdorimi i vetos nga SHBA në Këshillin e Sigurimit të OKB-së për të bllokuar një rezolutë për armëpushim në Gaza “konfirmon bashkëpunimin e Amerikës në një luftë shfarosjeje kundër popullit të Palestinës.”
Vetoja e SHBA-së në OKB, së bashku me insistimin për të vazhduar armatosjen e Izraelit përmes një votimi në Senat po atë ditë (që u kundërshtua simbolikisht nga disa senatorë, me arsyetimin se SHBA po shkelte ligjet e veta për dërgesat e armëve), tregojnë se SHBA është “tërësisht e angazhuar” në mbështetjen e pikës së saj koloniale në Azinë Perëndimore. Ajo është dora që mban armën e drejtuar ndaj miliona njerëzve në rajon.
Ironikisht, vetëm një ditë më vonë, Gjykata Penale Ndërkombëtare (ICC) lëshoi urdhër-arreste për liderët izraelitë, Kryeministrin Benjamin Netanyahu dhe ish-ministrin e Luftës Yoav Gallant, për krime në Gaza, duke përmendur veçanërisht përdorimin e urisë si armë dhe vrasjen e qëllimshme të mijëra palestinezëve.
“Dhoma vlerësoi se ka arsye të bazuara për të besuar se të dy individët qëllimisht dhe me vetëdije i privuan popullsinë civile në Gaza nga objektet e domosdoshme për mbijetesën e tyre, duke përfshirë ushqimin, ujin, medikamentet dhe furnizimet mjekësore, si dhe karburantin dhe energjinë elektrike,” njoftoi gjykata me vendim unanim të tre gjyqtarëve.
Mbetet për t’u parë se cilat vende do të respektojnë Statutin e Romës dhe se çfarë shtete apo organizata do të vendosin ndëshkime, sanksione ose forma të tjera dënimi ndaj entitetit të paligjshëm okupues.
Është e rëndësishme të theksohet se ICC po synon vetëm dy individë brenda regjimit izraelit, ndërkohë që ka lëshuar urdhër-arrest edhe për liderin e krahut ushtarak të Hamasit, Muhammad Deif – duke treguar se ICC mbetet ende një aleat i cionizmit liberal dhe imperializmit global.
Ky vendim barazon viktimën me agresorin dhe nuk arrin të dënojë në mënyrë të drejtë cionizmin si ideologji.
Shtetet e Bashkuara dhe Izraeli nuk janë nënshkrues të Statutit të Romës dhe, për rrjedhojë, nuk janë të detyruar të zbatojnë rekomandimet apo vendimet e ICC-së.
Në njëfarë mënyre, ICC po përpiqet dëshpërimisht të shpëtojë integritetin e saj si zbatues i “të drejtave të njeriut.” Nuk ka kaluar shumë kohë që një prokuror i ICC-së deklaroi se gjykata “u krijua për Afrikën dhe për banditë si Putini.”
Figura kryesore e cionizmit, Netanyahu, ka detyruar gjykatën të veprojë, megjithëse në një mënyrë kryesisht simbolike, për të ruajtur rendin ligjor ekzistues të orientuar nga Perëndimi — përndryshe rrezikon të shndërrohet përgjithmonë në një objekt talljeje.
Prandaj, mënyra e vetme për të ndaluar përfundimisht agresionin ndaj Palestinës dhe aleatëve të saj, si nga forcat izraelito-amerikane ashtu edhe nga sistemi ndërkombëtar i ndikuar nga imperializmi, është një fitore vendimtare e rezistencës — asgjë më pak.
Pas më shumë se 410 ditësh gjenocid, Izraeli nuk ka arritur të përmbushë asnjë nga objektivat e tij të deklaruara ushtarake, ndërkohë që është përfshirë në një front të ri kundër lëvizjes së rezistencës Hezbollah në veri, ku nuk ka arritur të pushtojë asnjë qytet pas më shumë se një muaj luftimesh.
Hezbollah ka deklaruar se nuk do të pranojë asnjë armëpushim me Izraelin pa një armëpushim në Gaza.
Ndërkohë, entiteti okupues po përgatitet për hakmarrjen iraniane për sulmet ndaj Iranit në fund të tetorit. Rezistenca në Irak dhe Siri vazhdon të kryejë operacionet e saj, ndërsa ushtria e Jemenit vazhdon një bllokadë të suksesshme masive të Detit të Kuq.
Trashëgimia e Biden-it do të mbahet mend si ajo që mbikëqyri financiarisht, materialisht dhe politikisht gjenocidin e palestinezëve në Gaza. Administrata e ardhshme e Trump-it do të vazhdojë të mbështesë regjimin cionist, duke këshilluar dhe ushtruar presion mbi shtetet e saj kliente evropiane, si Mbretëria e Bashkuar, Gjermania dhe Franca, për të vazhduar mbështetjen e okupimit cionist përmes shitjeve të armëve dhe mbështetjes politike e financiare, pavarësisht vendimeve të ICC-së apo edhe të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë.
Ndërsa vendimi i ICC-së është jashtëzakonisht i kufizuar, ai hap rrugën që disa organizata dhe subjekte të distancohen nga regjimi okupues, duke kontribuar, në rastin më të mirë, në përkeqësimin e krizave të tij ekonomike.
Megjithatë, ekuacioni më i rëndësishëm mbetet i pandryshuar: rezistencë deri në fitore. Asnjë gjykatë apo këshill nuk mund të ndryshojë këtë realitet./gazetaimpakt/presstv
