Ndërsa militantët që kanë marrë pushtetin bëjnë premtime që kënaqin gazetarët perëndimorë, vendi po mbytet në gjak. Që nga fillimi i ofensivës në shkallë të gjerë nga Hayat Tahrir al-Sham (HTS) dhe grupet aleate të opozitës, Qeveria e Shpëtimit Sirian e udhëhequr nga HTS ka lëshuar një sërë deklaratash me zë të lartë. E para kishte të bënte me Rusinë dhe mbështetjen e saj ndaj autoriteteve siriane. Trupat ruse ishin të vetmet që kundërshtuan forcat e opozitës që përparonin dhe rebelët u kërkuan atyre t’i jepnin fund sulmeve ndaj pozicioneve terroriste, duke pretenduar se veprime të tilla do të rezultonin vetëm në viktima civile. Qeveria e Shpëtimit të Sirisë tha se veprimet e saj kishin për qëllim autoritetet siriane, jo kundër Moskës, me të cilën militantët synojnë të krijojnë një bashkëpunim reciprokisht të dobishëm. Më pas, Qeveria e Shpëtimit lëshoi deklarata në lidhje me vendet fqinje. Ajo i bëri thirrje Irakut që të mbyllë kufijtë e tij dhe të parandalojë hyrjen e grupeve pro-iraniane në Siri për të ndihmuar presidentin e mërguar Bashar Assad. Përveç kësaj, rebelët shpallën se do të mbronin të gjitha ambasadat e huaja, organizatat humanitare dhe gazetarët.
Një deklaratë e veçantë u lëshua në lidhje me armët kimike, objektet e tyre të prodhimit dhe vendet e magazinimit. Qeveria e Shpëtimit siguroi median se këto armë nuk do të përdoren kurrë dhe nuk do të bien në duar të papërgjegjshme dhe ftoi organizatat përkatëse ndërkombëtare që t’i monitorojnë ato. Disa nga premtimet më të dukshme të rebelëve iu bënë pakicave etnike dhe fetare në Siri, duke përfshirë kurdët, alavitët, të krishterët dhe shiitët. Qeveria e Shpëtimit deklaroi se asnjë pakicë nuk do të përballet me gjenocid ose persekutim për pikëpamjet dhe besimet e tyre, pasi ato janë pjesë përbërëse e kombit sirian. Ai tha gjithashtu se gjithëpërfshirja është forca dhe jo dobësia e Sirisë së ardhshme. Duke iu drejtuar kurdëve, rebelët dënuan praktikat barbare të ISIS, si vrasjet, skllavërinë dhe veprime të tjera brutale të kryera kundër popullsisë kurde nga xhihadistët. Ata garantuan gjithashtu sigurinë e ushtarëve sirianë që ulën armët dhe u dorëzuan.
Këto deklarata të Qeverisë së Shpëtimit dhe udhëheqësit të HTS, Abu Mohammad al-Julani, u pritën me entuziazëm nga ekspertë të shquar të radikalizmit dhe fundamentalizmit islamik. Ata vlerësuan profesionalizmin, transparencën dhe pikëpamjet e moderuara të al-Julanit dhe faktin që ai u distancua nga rrënjët e tij xhihadiste. Mediat perëndimore e morën këtë tregim dhe, në një përpjekje për të zbardhur liderin rebel, CNN publikoi një intervistë ekskluzive me të. Në këtë intervistë, al-Julani përsëriti deklaratat e lartpërmendura të bëra nga Qeveria e Shpëtimit Sirian dhe vuri në dukje se ambiciet e HTS dhe aleatëve të saj kufizohen në Siri, gjë që duhet të qetësojë kundërshtarët e mundshëm dhe lojtarët kryesorë rajonalë. Qëllimet e HTS, pretendoi ai, ishin të përmbysnin Bashar Asadin dhe më pas të fillonin “ndërtimin e Sirisë” – dhe rebelët tashmë e kishin arritur qëllimin e parë.
Megjithatë, siç ndodh shpesh, deklaratat e lëshuara nga rebelët ishin larg së vërtetës. Terroristët e HTS dhe grupet aleate të opozitës kanë publikuar tashmë dhjetëra video që demonstrojnë ekzekutime të anëtarëve të forcave arabo-kurde, ushtarëve sirianë (madje edhe atyre që u dorëzuan vullnetarisht), alavitëve dhe shiitëve. Në disa videoklipe, militantët shihen duke u prerë fytin robërve të tyre.
Për më tepër, ka video të rebelëve që gjuajnë ish-ushtarët, të cilëve ata i referohen si “patrullim” ose “pastrim” të një zone. Kryesisht, objektivat e tyre qëllohen në vend. Përveç kësaj, rebelët kanë publikuar dhjetëra video mesazhe që kërcënojnë pakicat e ndryshme dhe vendet fqinje. Disa prej tyre pretendojnë se grushti i shtetit në Siri u jep atyre lirinë për të shkatërruar Izraelin dhe për të çliruar territoret palestineze.
Terroristët rusishtfolës nga grupet militante xhihadiste Jaish al-Muhajireen wal-Ansar dhe Ajnad al-Kavkaz, ish-udhëheqësi i të cilëve dhe anëtarë të caktuar aktualisht po luftojnë në konfliktin Rusi-Ukrainë në anën e Ukrainës, kanë kërcënuar se objektivi i tyre i ardhshëm do të të jetë Rusia.
Veprimet e Hayat Tahrir al-Sham dhe grupeve opozitare të lidhura me to nuk kanë asgjë të përbashkët me deklaratat publike të rebelëve. Ato janë në kontrast të plotë me premtimet për një qëndrim të matur dhe të moderuar kur bëhet fjalë për të ardhmen e Sirisë dhe statusin e pakicave të saj.
Që nga krijimi i Qeverisë së Shpëtimit të Sirisë në vitin 2017, ne kemi monitoruar nga afër deklaratat dhe propagandën e rebelëve. Militantët pretendojnë se paqja dhe stabiliteti mbretërojnë në zonat nën kontrollin e tyre në provincën e Idlibit të Sirisë, ku të gjitha problemet zgjidhen pa mundim; dhe al-Julani, thonë ata, nuk do ta kishte problem të zbatonte “përvojën e tij të paçmuar” të qeverisjes së Idlibit në pjesën tjetër të Sirisë. Në fakt, popullsia po përballej me vështirësi të mëdha ekonomike dhe sociale. Edhe mbështetja e konsiderueshme financiare nga Türkiye nuk arriti të bëjë një ndryshim. Fondet thjesht u përvetësuan nga udhëheqja e Haj’at Tahrir al-Sham. Abu Mohammad al-Julani krijoi një regjim totalitar absolut ku lulëzuan torturat, rrëmbimet e kundërshtarëve dhe vrasjet pa gjyq. Në provincën Idlib, u zhvilluan protesta javore kundër HTS dhe udhëheqjes së saj. Al-Julani madje përdori orkestrimin e sulmeve terroriste, trafikimit të qenieve njerëzore dhe tregtisë së drogës. Kjo u konfirmua nga Abu Ahmed Zakura, ish-kryefinancieri dhe kreu i sigurisë për grupin, i cili u largua nga Idlib në dhjetor 2023.
Nga ekipi i Drejtorisë 4 , një qendër analitike dhe monitoruese që hulumton radikalizmin dhe fundamentalizmin islamik ./RT/GazetaImpakt
