Gazetari investagiv Gjergji Thanasi vë në dukje sërisht favorizime dhe shkelje të ligjit kombëtar e ndërkombëtar në rastin e anëtarëve të grupit ish-terrorist të Manzës, iranianët ish ushtarakë të Sadam Huseinit në Irak.
Së fundmi një tjetër anëtar i këtij grupi i strehuar në Shqipëri me një marrëveshje midis shtetit shqiptar dhe atij amerikan, marrëveshje kjo ende jo publike, pra ky anëtar nga Shqipëria u vendos në USA. Ndërkohë që ka me qindra anëtarë të këtij grupi që kanë familje në USA, Kanda e Europë dhe nuk lejohen të bashkohen me familjen e tyre, edhe kjo në kundërshtim me konventat e refugjatëve.
Pyetjet që lindin janë të shumta ashtu si edhe shkeljet e ligjit në këto raste. Por Gazeta Impakt ka sqaruar për publikun disa nga aktet ligjore me të cilat USA me zyrtarët e saj përdorin si justifikim në këto raste. Megjithatë minimumi këto akte mund të ishin të vlefshme edhe në rastet e bashkimeve familjare të anëtarëve të tjerë të këtij grupi , por përdoren apo më saktë keqpërdoren vetëm për agjentë e persona specialë e selektivë që vetë USA do.
Pse MEK i Manzës nuk del me akuza për shpërbërje të grupit sa herë një familjar kërkon bashkim me ndonjë anëtar të grupit sic ishte rasti i Somayah Mohamedi? Pse kush anëtar i grupit kërkon të largohet, nëse kapet izolohet dhe torturohet nga ky grup, e nëse arrin të dalë, persekutohet e përndiqet në format më mizore e antiligjore të mundshme në Shqipëri dhe shteti nuk ndërmerr asnjë veprim asnjë urdhër arresti e as ndonjë masë tjetër hetimore? Pse ky individ qenka kaq me fat sa të arrijë të bashkohet me familjen në USA, po të tjerët pse nuk lejohen? Familjarët e këtij grupi as nuk marrin dot viza shqiptare e nëse vijnë pa vizë si shtetas europianë apo emerikanë, persekutohen mbahen nën arrest dhe dëbohen nga vendi.
Camp Liberty është një ish-instalim i Departamentit të Mbrojtjes së Shteteve të Bashkuara në Bagdad, Irak. ky lloj instalimi u përdor nga viti 2012 deri në shtator 2016 për të strehuar anëtarët e Muxhahedinëve të Popullit të Iranit (PMOI, i quajtur gjithashtu MEK), të cilët ishin dëbuar me forcë nga kampi Ashraf. Baza e ushtrisë amerikane : . Camp Liberty u krijua për herë të parë gjatë pushtimit të SHBA-së në Irak në 2003 si Camp Victory North, dhe u riemërua (përkthimi i tij në arabisht është “Mukhayam Al-Nasr”) në mesin e shtatorit 2004 në emrin e tij të mëvonshëm Camp Liberty (në arabisht “Mukhayam” El Huriya”). Riemërtimi ishte pjesë e një përpjekjeje për t’i dhënë objekteve të SHBA-së rreth Bagdadit konotacione miqësore dhe një përpjekje për të zgjidhur çështjen e ndryshimit të vazhdueshëm të emrave të objekteve.
Gjatë Luftës së Irakut, pas pushtimit amerikan, baza ishte një instalim i madh i Forcave Shumëkombëshe i vendosur në verilindje të Aeroportit Ndërkombëtar të Bagdadit (BIAP), duke u bërë pjesë e Kompleksit Bazë Victory (VBC). Camp Liberty ishte dy herë më i madh se Kampi Bondsteel në Kosovë, dhe një nga postet më të mëdha të SHBA-së jashtë shtetit të ndërtuar që nga Lufta e Vietnamit.
Kushtet për tu pajisur me leje hyrje në USA për irakenët dhe afganët:
Gjatë luftërave në Afganistan dhe Irak, qeveria e SHBA punësoi shumë afganë dhe irakenë si përkthyes, përkthyes dhe role të tjera për të ndihmuar në përpjekjet e luftës. Disa përballen me kërcënime serioze të vazhdueshme për shkak të punësimit të tyre me qeverinë e SHBA-së dhe ndihmës jetike që ata ofruan. Si rezultat, Kongresi krijoi tre programe të veçanta emigrantësh për të lejuar joshtetas të tillë të kualifikuar të emigrojnë në Shtetet e Bashkuara me familjet e tyre.
Kjo kategori e veçantë emigrantësh zbatohet për një:
Shtetasi afgan ose irakian që ka punuar me forcat e armatosura të SHBA-së si përkthyes;
Shtetasi irakian i cili ishte i punësuar nga ose në emër të qeverisë amerikane;dhe
Shtetasi afgan i cili ishte i punësuar nga ose në emër të qeverisë së SHBA-së ose në Forcën Ndërkombëtare të Ndihmës për Sigurinë (ISAF) (ose ndonjë emër pasardhës për ISAF) në Afganistan.
B. Baza Ligjore
INA 245; 8 CFR 245 – Përshtatja e statusit të joemigracionit me atë të personit të pranuar për qëndrim të përhershëm
Seksioni 1059 i Aktit të Autorizimit të Mbrojtjes Kombëtare për Vitin Fiskal 2006, i ndryshuar – Statusi i veçantë i emigrantit për personat që shërbejnë si përkthyes me forcat e armatosura të Shteteve të Bashkuara
Seksioni 1244 i Aktit të Autorizimit të Mbrojtjes Kombëtare për Vitin Fiskal 2008, i ndryshuar – Statusi i veçantë i emigrantit për disa irakianë.
Seksioni 602(b) i Aktit për Mbrojtjen e Aleatëve afganë të vitit 2009, i ndryshuar – Statusi special i emigrantit për disa afganë.
C. Kushtet e pranueshmërisë
Për t’u përshtatur me statusin e rezidentit të përhershëm të ligjshëm (LPR) si një emigrant special për shtetas të caktuar afganë dhe irakianë, një aplikant duhet të plotësojë kërkesat e mëposhtme të përshtatshmërisë:
Përshtatja e kërkesave të statusit të shtetasve afganë dhe irakianë të posaçëm për emigrantë
Aplikanti është inspektuar dhe pranuar si joemigrant ose është inspektuar dhe liruar me kusht në Shtetet e Bashkuara.
Aplikanti është fizikisht i pranishëm në Shtetet e Bashkuara në kohën e paraqitjes dhe gjykimit të një aplikimi për rregullim.
Aplikanti ka të drejtë të marrë një vizë imigrimi sepse aplikanti është përfitues i një peticioni të aprovuar për Amerazian, Vejushën ose Emigrantin Special (Formulari I-360) nga USCIS ose një Peticion të miratuar për Klasifikimin Special të Imigrantëve për SIV afgane Formulari i Aplikantëve (DS-157) nga Departamenti i Shtetit i SHBA (DOS) që e klasifikon aplikantin si emigrant special afgan ose irakian.
Aplikanti kishte një vizë imigrimi menjëherë në dispozicion kur aplikanti dorëzoi kërkesën për rregullimin e statusit dhe në kohën e gjykimit përfundimtar.
Aplikanti nuk i nënshtrohet asnjë pengese të zbatueshme për rregullimin e statusit.
Aplikanti është i pranueshëm në Shtetet e Bashkuara ose ka të drejtë për heqje dorë nga papranueshmëria ose formë tjetër lehtësimi.
Aplikantët meritojnë ushtrimin e favorshëm të diskrecionit.
1. E drejta për të marrë një vizë imigrimi
Për t’u kualifikuar për të marrë një vizë imigrimi për të rregulluar statusin si një emigrant special afgan ose irakian, aplikanti kryesor në përgjithësi duhet të marrë një klasifikim të tillë nga USCIS duke paraqitur një Formular I-360. Megjithatë, një shtetas afgan i cili ishte i punësuar për ose në emër të qeverisë së SHBA-së ose ISAF-it (ose ndonjë emër pasardhës për ISAF) në Afganistan duhet të marrë klasifikimin duke paraqitur një formular DS-157 kur aplikon për miratimin e Shefit të Misionit (COM). me DOS, përveç nëse shtetasi afgan është në një nga rrethanat e kufizuara ku lejohet depozitimi i Formularit I-360 në USCIS.
Verifikimi i bazës themelore për të rregulluar statusin dhe përcaktimi i përshtatshmërisë së vazhdueshme
Peticioni i posaçëm i emigrantëve duhet të gjykohet dhe miratohet tashmë kur oficeri gjykon kërkesën për rregullim. USCIS nuk e rigjykon peticionin e posaçëm të emigrantit në kohën e gjykimit të kërkesës për përshtatje. Megjithatë, oficeri duhet të sigurojë që aplikanti të mbetet i klasifikuar në një nga kategoritë kombëtare të emigrantëve specialë afganë dhe irakianë dhe për këtë arsye ka të drejtë të përshtatet si emigrant i veçantë. Me fjalë të tjera, oficeri duhet të verifikojë statusin e çdo peticioni themelor të emigrantit që përbën bazën për rregullim. /GazetaImpakt
