Nga Xavier Villar
Më 19 nëntor, ndodhën dy ngjarje të lidhura me njëra-tjetrën. Nga njëra anë, një helikopter nga forcat detare të Jemenit hipi në anijen e ngarkesave me emrin Galaxy Leader ndërsa lundronte në Detin e Kuq në jug të Jeddah. Disa ushtarë jemenas ngritën flamujt e Jemenit dhe Palestinës në anije dhe e drejtuan atë drejt portit të Hodeidës të Jemenit. Operacioni ushtarak, thanë ata, u krye sepse kompania e transportit që kishte marrë me qira anijen ishte izraelite.
Izraeli e mohoi lajmin, duke deklaruar se anija ishte “në pronësi britanike dhe operuar nga japonezët”. Megjithatë, e vërteta është se kompania e anijeve ishte në pronësi të miliarderit izraelit, Rami Ungar, i cili gëzon lidhje shumë të ngushta me elitën politike në Tel Aviv.
Ngjarja tjetër që ndodhi në të njëjtën ditë, më 19 nëntor, ishte qindra kilometra larg Detit të Kuq, në Teheran, ku Udhëheqësi i Revolucionit Islamik Ajatollah Sejjid Ali Khamenei, në një takim publike, u kërkoi vendeve muslimane të ndërpresin të gjitha ekonomitë dhe lidhjet me Izraelin për të ndihmuar në shpëtimin e jetëve palestineze.
Që prej datës 19 nëntor, disa kompani transporti kanë nisur të ndryshojnë rrugë, duke shmangur Detin e Kuq, edhe nëse kjo nënkupton zgjatjen e udhëtimit me rreth dhjetë ditë me kosto ekonomike shtesë. Vëllimi i përgjithshëm i ngarkesave që kalojnë përmes Kanalit të Suezit është ulur me 45 përqind, ndërsa për anijet me kontejnerë, shifra besohet të jetë shumë më e lartë.
Shembulli më i mirë i ndikimit të bllokadës së Jemenit dhe apelit të Ajatollah Khameneit pasqyrohet në situatën aktuale të portit të Eilat, i vetmi port që kolonia sioniste ka në Detin e Kuq. Ky port është prekur rëndë nga bllokada e vendosur nga Boshti i Rezistencës. Importi i mjeteve, që përbën ngarkesën kryesore në port, praktikisht është ndalur plotësisht.
Situata në Eilat shërben për të demonstruar se si një strategji e përbashkët, politike dhe ushtarake, mund të jetë efektive në paralizimin e një prej porteve më të rëndësishme të Izraelit. Politikisht, thirrja e bojkotit nga lideri i Revolucionit Islamik në fjalimin e tij më 19 nëntor po jep rezultate. Në Malajzi, qeveria urdhëroi operatorët e saj portualë të mohojnë ankorimin e anijeve të destinuara për në territoret e pushtuara palestineze ose ato në pronësi të kompanisë së transportit Zaim, e cila ka lidhje të ngushta me shërbimet e inteligjencës sioniste.
Megjithatë, kjo bllokadë ekonomike kundër entitetit sionist nuk po zbatohet në gërmë dhe frymë nga disa vende arabe, veçanërisht Jordania, Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Arabia Saudite. Sipas raporteve të publikuara nga rrjeti televiziv izraelit Channel 13, këto vende po ndihmojnë në mënyrë aktive Izraelin të thyejë bllokadën e vendosur nga jemenasit në Detin e Kuq.
Raporti përmendte se si qindra kamionë po udhëtonin nga Arabia Saudite dhe Jordania, duke arritur përfundimisht në portin e Haifës në territoret e pushtuara nëpërmjet Dubait në Emiratet e Bashkuara Arabe. Marrëdhënia e veçantë mes këtyre tre vendeve dhe Izraelit nuk është sekret. Ata janë marrë si publikisht ashtu edhe në prapaskenë me regjimin izraelit, ndërsa pretendojnë se kujdesen për palestinezët.
Në vitin 1994 u nënshkrua e ashtuquajtura “marrëveshje paqeje” midis Jordanisë dhe entitetit sionist. Megjithatë, ajo u refuzua nga një shumicë dërrmuese e popullsisë jordaneze. Për shembull, sipas të dhënave nga një sondazh i kryer nga Instituti për Studime në Uashington, një institut amerikan pro-sionist, në vitin 2023, më shumë se 84 për qind e popullsisë së vendit arab refuzoi çdo lloj marrëdhënieje me regjimin izraelit.
Nga ana tjetër, Emiratet e Bashkuara Arabe nënshkruan të ashtuquajturin “normalizim” me Izraelin në vitin 2020, si pjesë e të ashtuquajturës “Marrëveshje të Abrahamit” të promovuar nga administrata amerikane e Donald Trump.
Të dy vendet kanë krijuar bashkëpunim strategjik në fusha të ndryshme, përfshirë atë ushtarak. Në janar 2022, kompania izraelite e armatimit Elbit Systems njoftoi se kishte nënshkruar një kontratë me vlerë 53 milionë dollarë për furnizimin e sistemeve të mbrojtjes të nevojshme për Forcën Ajrore të Emirateve të Bashkuara Arabe.
Së fundi, marrëdhëniet midis Arabisë Saudite dhe Izraelit janë në një ngërç, gjë që, nga pikëpamja strategjike, përfaqëson një fitore për çështjen palestineze, veçanërisht në kontekstin e gjenocidit në Gaza. Mbi një vit më parë, Ayatollah Khamenei, në një nga fjalimet e tij, paralajmëroi se normalizimi midis Arabisë Saudite dhe Izraelit mund të shkaktojë probleme të brendshme për regjimin saudit për shkak të “tradhtisë së çështjes palestineze” dhe kundërshtimit të brendshëm nga populli saudit ndaj vendimit të marrë nga drejtuesit e tyre.
Megjithatë, udhëheqja saudite ka vazhduar diplomacinë e kanaleve të pasme me Izraelin dhe madje ka pasur spekulime për normalizimin e Riadit me Tel Avivin sapo të ftohen temperamentet. Zyrtarët sauditë gjithashtu nuk e kanë përjashtuar mundësinë e normalizimit me regjimin e Tel Avivit, edhe pse publiku saudit është ashpërsisht kundër kësaj ideje.
Një studim i fundit i publikuar nga Qendra e Analizës Politike Al-Maqreez Al-Arabi, me qendër në Katar, tregoi se si 89 për qind e të anketuarve në Arabinë Saudite shprehën shqetësimin për situatën në Palestinë pasi normalizimi me Izraelin u zyrtarizua. Ndërkohë, administrata Joe Biden ka vazhduar me projektin e “normalizimit” të iniciuar nën Trump, duke u fokusuar në përpjekjet diplomatike për të krijuar marrëveshje midis shteteve të Gjirit Persik dhe Izraelit, në vend që të adresojë çështjen palestineze dhe t’i japë fund gjenocidit në Gaza.
E gjithë kjo nxjerr në pah ekzistencën e një ndarjeje politike në rajon: nga njëra anë, diskursi politik, i përfaqësuar nga thirrjet e bojkotit të Iranit kundër sionistëve dhe operacioneve ushtarake jemenase në Detin e Kuq, të cilët e shohin Palestinën si një pikë qendrore të Umetit, meriton mbështetjen e plotë. Nga ana tjetër, ka një grup vendesh arabe, qeveritë e të cilave preferojnë të heqin dorë nga detyrimi Ymetik për të çliruar Palestinën duke ndihmuar pushtuesin izraelit të thyejë bllokadën e tij./gazetaimpakt/presstv.ir
