nga: Timo Al-Farooq
Më 19 shkurt, e ashtuquajtura Universitet “i Lirë” (FU) i Berlinit planifikonte të organizonte një ngjarje me titull “Kushtet e Jetës të Llogaritura për Shkatërrim: Perspektiva Ligjore dhe Mjekësore-Sunduese mbi Gjenocidin e Vazhdueshëm në Gaza”, me ftesë të Raportores së Veçantë të OKB-së për Territoret e Pushtuara Palestineze, Francesca Albanese, dhe drejtorin e agjencisë së njohur të kërkimeve Forensic Architecture, Eyal Weizman.
Një javë para ngjarjes, administrata pa shpinë e FU-jsë u përkul para presionit politik sionist dhe anuloi ligjëratën, duke përdorur arsye të kopjuara drejt e nga retorika anti-palestineze e diskursit hegjemionik perëndimor, si “polarizimi aktual” dhe një “situatë sigurie të palogaritshme”.
Çfarë mbetet për të thënë për busullën morale të një vendi ku mbështetja e të drejtave të njeriut për palestinezët, që vazhdojnë të përballen me “makinerinë luftarake gjenocidale të Izraelit”, konsiderohet siç thonë ata njëkohësisht çështje polarizuese dhe kërcënim për sigurinë publike?
Përkulje para “arsyeve shtetërore” të Gjermanisë
Kai Wegner, kryebashkiaku i Berlinit nga e djathta, pro-forcave policiore, që vazhdimisht zvogëlon dhunën e egër policiore kundër protestave solidarizimi me Palestinën, i kërkoi universitetit të anulonte ngjarjen, duke akuzuar Albanesen për “urrejtje ndaj Izraelit” dhe “parëndësimin e organizatës terroriste Hamas”.
Ron Prosor, “ambasadori i Izraelit” në Gjermani, madje e krahasoi universitetin me një “kamp terrori Hamas-i”, duke përdorur retorikën toksike hiperbolike që është shenjë dalluese e diskursit zyrtar izraelit nën kryeministrin e ekstremës së djathtë Benjamin Netanyahu, një kriminel luftë i dënuar në arrati nga Gjykata Ndërkombëtare Penale për rolin e tij në gjenocidin e Gazës.
Një deklaratë e Komitetit Palestinez FU Berlin e dënoi atë që e quajti “përkuljen e universitetit para Staatsräson gjerman” – arsyen shtetërore pro-“Izrael” të vendit. “Jo ne studentët e bëjmë universitetin një vend të pasigurt, por policia që shumë shpesh me urdhër të Kai Wegner-it na sulmojnë nga presidenti ynë i universitetit”, shkroi grupi në Instagram.
Albanese vetë, e cila kohët e fundit kërkoi që presidente e Komisionit Europian Ursula von der Leyen dhe zyrtarë të tjerë BE-je të gjykohen për pjesëmarrje në krimet luftarake të “Izraelit”, e kritikoi ashpër vendimin e frikësuar të FU-jsë në rrjetet sociale.
“Kur mendoj se për 16 muaj akademikë dhe mësues palestinezë kanë vazhduar t’u mësojnë studentëve në çadra ose përmes telefonave celularë, duke dëgjuar bombardimet me shira, gjujtje nga snajperistët, zhvendosje të detyruara në masë, urië, trauma dhe hidhërime – situata e pasigurisë së pretenduar nga @FU_Berlin vërtetë e sfidon besueshmërinë”, shkroi ajo në X në atë kohë.
Censura e FU-jsë ndaj Albaneses erdhi menjëherë pas anulimit nga Universiteti Ludwig Maximilian (LMU) i Mynihut të një takimi me të planifikuar për 16 shkurt, me titull “Kolonializmi, të Drejtat e Njeriut dhe E Drejta Ndërkombëtare”, për shkak të – ja çudituni – “shqetësimeve sigurie”.
Organizuar nga Grupi i Praktikave Dekoloniale i përbërë nga studentë dhe anëtarë të fakultetit të LMU-së, grupi e dënoi vendimin e universitetit, duke thënë se ai “ndjek një model të shqetësueshëm në Gjermani, ku diskutimet mbi Palestinën dhe të drejtat e njeriut censurohen, duke krijuar një kërcënim të drejtpërdrejtë për lirinë e fjalës dhe atë akademike”.
Fallsifikimi i antisemitizmit
Tremujori i parë i 2025-u solli shumë raste të tilla, ku institucionet gjermane të arsimit të lartë ndihmuan dhe nxitën shtypjen e solidarizimit me Palestinën, duke vendosur – siç e përshkruan grupi Studentët Për Palestinën Heidelberg – “një precedent të rrezikshëm në mënyrën se si narrativat mbi antisemitizmin janë fabrikuar dhe përdorur për të ndaluar zhvillimin e diskutimeve kritike” në kampuset universitare gjermane.
Në janar, Universiteti Goethe i Frankfurtit hoqi dorë nga organizimi i një konference akademike ndërkombëtare me titull “Të Flasësh Për (Censurën e) Palestinës”, duke shpallur arsye administrative. Por është sekret i hapur se vendimi ishte rezultat i presionit politik nga Komisioneri Konservator i Shtetit për (Armësimin e) Antisemitizmit, Uwe Becker, i cili e çmoi ngjarjen si një “rrethin udhëtues të urrejtësve të njohur të Izraelit”.
Po në atë muaj, në një shembull kryesor të aleancës së pafe midis lobut pro-“Izrael”, policisë dhe institucioneve akademike që ka formuar në Gjermaninë autokratike pas 7 tetorit, administrata e Universitetit Teknik të Mynihut (TUM), me ndihmën e policisë, mbylli 30 studentë dhe akademikë protestues anti-gjenocidi në një dhomë për më shumë se tre orë, pasi i mashtruan me premtime të rreme për dialog, sipas aktivistëve.
Gjatë burgimit të paligjshëm, policia i ngacmoi pjesëmarrësit, u nënshtroi kërkimeve të trupit, u ndaloi të shkojnë vetë në banjo dhe i akuzoi me akuza të rreme për shkelje të pronës, sipas faqes së lajmeve të majta klassegegenklasse.org.
Kur administratët e universiteteve fillojnë të marrin rolin e spiunëve dhe burgosësve, e dini se liria akademike është në gjendjen më të keqe.
Nënkontraktues të hasbarës sioniste
Pa çudi, atmosfera represive në universitete gjermane që nga fillimi i fushatës së shfarosjes së “Izraelit” kundër Gazës para 19 muajsh çoi në një ulje të kredencialeve të vendit për lirinë akademike.
Në përditësimin e 2025 të Indeksit të Lirisë Akademike, Gjermania ra jashtë 10% të parë për shkak të përgjigjes ndaj protestave pro-palestineze dhe faktit që akademikët u hetuan për kërkimet e tyre pse u kundërshtuan gjenocidit.
Ndërsa sulmet e pamëshirshme dhe bllokada e vazhdueshme e Izraelit ndaj Gazës po i shtyjnë një popullsie të uritur drejt krizës, në katastrofën humanitare më të madhe në botë pas Sudanit të shkatërruar nga lufta, roli i institucioneve akademike gjermane në fshehjen ose mbështetjen e masakrës industriale të civilëve palestinezë nuk tregon shenja ndryshimi.
Në kohën kur shkruhet kjo, Universiteti i Tübingen-it është gati të organizojë një ngjarje propagande për të mohuar realitetin anti-palestinez në Gjermani, duke fabrikuar një kërcënim virtual për çifutët, me titull *“Kthesa e 7 Tetorit – Situata e studentëve çifutë në universitetet gjermane”*.
Takimi kontrafaktual organizohet nga Shoqëria Gjermano-Izraelite (DIG), një grup lobi sionist që në faqen e njërit prej degëve të vet deklaron me vendosmëri: “Solidaritet me ushtrinë izraelite!” – anëtarët e së cilës me krenari postojnë pamje të krimeve të tyre të egra luftarake në rrjetet sociale.
Ky është niveli i përbuzjes në Gjermani për vuajtjet e paimagjinueshme që palestinezët kanë dënuar të përjetojnë për 19 muajt e fundit të gjenocidit kolonial, me administratat universitare që vazhdojnë të shërbejnë si lackej të vetëpërcaktuar të ligjit autoritar dhe nënkontraktues të hasbarës sioniste.
