Palestinezët që u strehuan në qytetin Rafah në jug të Rripit të Gazës, ku Izraeli vazhdon sulmet e tij pavarësisht paralajmërimeve ndërkombëtare, thanë se nuk do të largohen nga rajoni pavarësisht shqetësimeve për një sulm tokësor. Më shumë se 100 persona u vranë dhe qindra u plagosën në sulmet e kryera nga ushtria izraelite në qytetin Rafah gjatë natës.
Burimet lokale thanë se avionët luftarakë izraelitë kryen rreth 40 sulme ajrore, të shoqëruara me zjarr intensiv artilerie dhe zjarr intensiv detar nga anijet luftarake, duke synuar veçanërisht shumë shtëpi dhe xhami ku ishin strehuar njerëzit e zhvendosur. Qyteti Rafah, i vendosur në kufirin me Egjiptin në jug të Rripit të Gazës, strehon afërsisht gjysmën e popullsisë së Gazës, e cila ka një popullsi prej 2.3 milionë banorësh. Mijëra njerëz janë zhvendosur për shkak të sulmeve izraelite, duke u strehuar në qytet.
Ministri izraelit i Mbrojtjes, Yoav Gallant, në deklaratën e tij gjatë vizitës së tij tek trupat izraelite në rajonin Khan Younis të Rripit të Gazës më 1 shkurt, tha se ata do të zhvendosnin sulmet e tyre tokësore në qytetin Rafah në kufirin me Egjiptin.
“Ne më shumë preferojmë të vdesim në Gaza, sesa të migrojmë në Sinai”
Palestinezët që strehohen në Rafah janë të shqetësuar se ushtria izraelite do të nisë një ofensivë tokësore që mund të çojë në vrasje masive dhe krime kundër civilëve. Duke folur për Anadolu, palestinezët theksuan se kundërshtuan çdo përpjekje për t’i larguar ata nga Rripi i Gazës dhe deklaruan se “më shumë preferojnë të vdesin në Gaza, sesa të migrojnë në Sinai”.
“Ne do të vdesim këtu. Ne nuk do të migrojmë në Sinai të Egjiptit. Ata na detyruan të largohemi nga shtëpitë tona duke na bombarduar, përndryshe ne nuk do të dilnim nga shtëpitë tona. Ata bombarduan Shkollën Ebu Bekr al-Siddik dhe djali im ra dëshmor aty”, tha 62-vjeçari Raid al-Shurafa nga Gaza.
Duke thënë se edhe një tjetër nga djemtë e tij u arrestua nga ushtarët izraelitë, Shurafa tha se edhe pse nuk donte, duhej të vinte në Rafah nga Gaza për të mos i lënë vetëm nipërit e saj.
Duke theksuar se Rafah ishte ndalesa e tyre e fundit, Shurafa vazhdoi:
“Edhe nëse më vrasin, nuk do të largohem nga Rafah. Është e pamundur, ‘shtatë herë’ e pamundur. Kjo nuk është vetëm qasja ime, por qasja e të gjithë njerëzve. Si mund ta bëjmë këtë? A duhet të shkojmë në Sinai dhe të braktisim tokat tona? Do të vdisja në Gaza, por as që mendoj të largohem nga këtu”.
“Do të vdisja në tokat krenare të Rripit të Gazës, nuk mendoj kurrë të largohem nga Rafah”
Një i zhvendosur tjetër, Gazan Azhar Hamdi, gjithashtu deklaroi se ai e hodhi poshtë plotësisht idenë për të shkuar në Sinai dhe tha: “Unë do të vdisja në tokat krenare të Rripit të Gazës, nuk mendoj kurrë të largohem nga Rafah”.
Duke theksuar se ata kurrë nuk do të pranojnë të rivendoseshin në Sinai, ai shtoi: “A nuk është e mjaftueshme zhvendosja nga tokat tona? Ne nuk pranojmë rivendosjen në Sinai, nuk do ta pranojmë. Kudo që të jemi, kudo që të shkojmë, ata bëjnë krime kundër nesh dhe askush nuk kujdeset”.
“Nëse ushtria izraelite hyn në Rafah, do të kryejë masakër dhe gjenocid kundër civilëve të pafajshëm”
Palestinez Haxhi Ibrahim Avvad, 63 vjeç, theksoi se ata kishin dëgjuar kërcënime më parë se ushtria izraelite do të kryente një operacion ushtarak në qytetin Rafah- pasi të dëbonte njerëzit nga verii i Gazës në jug.
“Nëse ushtria izraelite hyn në Rafah, do të kryejë masakër dhe gjenocid kundër civilëve të pafajshëm”, tha ai. Duke theksuar se ata e refuzojnë idenë e dëbimit të banorëve të Gazëvsnë Sinai, Avvad tha: “Ku do të shkojmë? Edhe sa më ka mbetur të jetoj? Është më mirë të vdesim këtu, në vendin tonë”.
Vefa Ahmed, një grua palestineze që duhej të migronte nga pjesa qendrore e Rripit të Gazës në Rafah, deklaroi se ata janë të shqetësuar se ushtria izraelite do të kryejë masakër dhe gjenocid kundër të shpërngulurve që mbushin rrugët e qytetit Rafah.
Duke thënë se situata në Rafah është bërë mjaft e vështirë pasi ushtria izraelite ka intensifikuar sulmet dhe bombardimet ditët e fundit, Ahmed theksoi se ajo e kundërshton idenë e zhvendosjes në Sinai ose në ndonjë vend tjetër përveç territorit palestinez.
“Nuk ka mbetur asnjë vend i sigurt në Rripin e Gazës”
19-vjeçari Qusay Abdullatif nga Gaza gjithashtu tha se ata ishin të shqetësuar për sulmin tokësor të Izraelit në Rafah, ku u strehuan qindra mijëra civilë.
Duke hedhur poshtë idenë e largimit nga Rafah, Abdullatif tha: “Rafah është plotësisht i mbushur me njerëz të zhvendosur. Kudo është e mbushur me njerëz. Nuk ka mbetur asnjë vend i sigurt në Rripin e Gazës”. I riu nga Gaza deklaroi se nuk mund ta kuptojnë dhe ishin të habitur nga heshtja e bashkësisë ndërkombëtare në lidhje me masakrat e Izraelit dhe politikën e shpërnguljes së detyruar kundër popullit palestinez.
Një tjetër palestineze, Inshirah Hamed, e cila deklaroi se ishte zhvendosur me forcë nga qyteti Beit Hanoun në veri të Rripit të Gazës, theksoi se Izraeli do të kryente masakra të tmerrshme nëse do të sulmonte qytetin Rafah. Duke thënë se situata me të cilën do të përballej popullsia e dendur në Rafah përballë një sulmi të mundshëm tokësor do të ishte shqetësuese, Hamed tha se pavarësisht gjithë kësaj, ideja e migrimit jashtë Rripit të Gazës nuk merret parasysh.
“Më mirë do të vdisja në Rripin e Gazës sesa të shkoj në Sinai apo kudo tjetër. Çfarë do të bëjmë ne në një vend që nuk është atdheu ynë?”, tha Hamed. Në sulmet e Izraelit në Rripin e Gazës që nga 7 tetori janë vrarë 28.340 palestinezë, përfshirë të paktën 12 mijë fëmijë dhe 8.190 gra, ndërsa 67.984 persona u plagosën.
