Nga Ivan Kesic
Një nga faktorët kyç, por të pa raportuar të mbështetjes së palëkundur të SHBA-së për luftën gjenocidale izraelite në Gaza, është prania dërrmuese e hebrenjve sionistë në administratën Joe Biden.
Këta hebrenjt sionistë ushtrojnë ndikim të madh në korridoret e fuqisë amerikane dhe gëzojnë mbështetje të pakushtëzuar nga presidenti i SHBA-së, i cili në shumë raste është mburrur se është vetë “sionist”. Prania dhe ndikimi i hebrenjve sionistë në Shtëpinë e Bardhë ka qenë gjithmonë një pikë diskutimi, megjithatë, që nga ngjarjet e 7 tetorit, ajo është shfaqur në shumë mënyra.
Vetoja e administratës Biden ndaj rezolutës së armëpushimit në Këshillin e Sigurimit të OKB-së, e cila tërhoqi dënimin e gjerë nga grupet pro-palestineze, ringjallën debatin rreth ndikimit sionist. Ngritja e çështjes së dominimit të hebrenjve sionistë në administratën dhe qarqet e politikës amerikane shihet shpesh përmes prizmit të “anti-semitizmit” në Perëndim, edhe pse të njëjtët njerëz paradoksalisht pëlqejnë të mburren me numrin joproporcional të hebrenjve në fusha të tjera.
Hebraizmi sionist i kabinetit të Biden u vu në dukje së fundmi nga “The Forward”, një media progresive për një audiencë hebreje amerikane, si dhe gazeta izraelite e krahut të djathtë “Times of Israel”. Të qenit hebre nuk duhet parë si problem, por ata në administratën e Bidenit kanë shfaqur qartë tendencat e sionizmit, jo vetëm duke justifikuar gjenocidin e regjimit izraelit në Gaza, por edhe duke lobuar për më shumë ndihmë financiare dhe ushtarake pwr regjimit pushtues. Ka edhe sionistë jo-hebrenj, mbështetja e të cilëve është e motivuar nga sionizmi kristian ose që i përkasin lobeve pro-izraelite, një rast i zakonshëm në radhët e Partisë Republikane.
Problemi qëndron në faktin se të gjithë në administratën e Bidenit janë një sionist radikal që do të justifikojë pa kompromis krimet e luftës izraelite, me mosmarrëveshje të lehta për çështje relativisht të vogla, siç janë vendbanimet ilegale izraelite në Bregun Perëndimor të pushtuar. Në mediat kryesore amerikane, votimi në Këshillin e Sigurimit të OKB-së dhe mbështetja e shkatërrimit gjenocidal të Gazës trajtohet si arsye e shëndoshë dhe një rrugë e natyrshme veprimi.
Biden nuk i fshehu prirjet e tij sioniste, duke shqiptuar fjalët “Unë jam një sionist”. Dhe ai e ka dëshmuar këtë përmes aktiviteteve të shumta pro-izraelite në karrierën e tij politike prej dekadash. Një prej tyre është vendosja e sionistëve hebrenj në poste të larta në administratën e tij, e cila në fillim të vitit 2021 krijoi njw meme në rrjetet sociale se krahu perëndimor do të kishte një “minyan”.
Termi hebraik “minyan” nënkupton numrin minimal të meshkujve (10) që kërkohet për të formuar një “komunitet të Izraelit” përfaqësues për qëllime liturgjike. Formacioni fillestar i Biden përfshin Anthony Blinken si Sekretar Shteti, Merrick Garland si Prokuror i Përgjithshëm, Avril Haines si Drejtor i Inteligjencës Kombëtare, Ronald Klain si Shef i Shtabit të Shtëpisë së Bardhë, Rachel Levine si Ndihmës Sekretar për Shëndetësinë, Alejandro Mayorkas si Sekretar i Sigurisë Kombëtare dhe Janet Yellen si Sekretare e Thesarit.
Një nivel më poshtë janë David Cohen si zëvendësdrejtor i CIA-s, Eric Lander si këshilltar i shkencës dhe teknologjisë, Ann Neuberger si zëvendës këshilltare për sigurinë kombëtare dhe Wendy Sherman si zëvendëssekretare e shtetit. Ndërkohë, Victoria Nuland mori pozicionin e Nënsekretares së Shtetit për çështjet politike, Ed Siskel si këshilltar i Shtëpisë së Bardhë dhe Klain u zëvendësua nga Jeff Zients si shef i stafit.
Të tjerë të emëruar nga Biden përfshijnë Daniel Shapiro si një ndërlidhës special me Izraelin për Iranin, Ned Price si zëdhënës i Departamentit të Shtetit, Jennifer Klein si drejtore ekzekutive e Këshillit të Politikave Gjinore të Shtëpisë së Bardhë, si dhe një numër i madh ambasadorësh. Të dërguarit sionist përfshijnë Michael Adler, David Cohen, Rahm Emanuel, Eric Garcetti, Mark Gitenstein, Amy Gutmann, Jonathan Kaplan, Yael Lempert, Alan Leventhal, Randi Levine, Jack Lew, Jack Markell, Constance Milstein, Marc Nathanson, Marc Ostfield, David Pressman, Daniel Rosenblum dhe Marc Stanley, ndër të tjera.
Blinken, diplomati më i lartë amerikan, vjen nga një familje sioniste. Gjyshi i tij Maurice ishte një nga sionistët e hershëm amerikanë dhe themeluesi i Institutit Amerikan të Palestinës, në vitet para shpalljes së entitetit sionist. Instituti i tij financoi ekonomistët për të përgatitur një raport mbi qëndrueshmërinë ekonomike të një entiteti të tillë dhe loboi Uashingtonin që të mbështeste politikisht krijimin e tij.
Pas emërimit të Blinken si kryediplomati amerikan, duke zëvendësuar Mike Pompeon, media izraelite vlerësoi marrëdhëniet e ngushta të tij dhe Biden me Tel Avivin gjatë Intifadës së Dytë në fillim të viteve 2000, duke vënë në dukje “mbështetjen e tyre të përjetshme për Izraelin dhe sigurinë e tij”. Gjatë administratës së Obamës, Blinken shpesh justifikonte agresionet izraelite në rajon me frazën e hakruar “e drejta për vetëmbrojtje” dhe lavdëroi Trump për forcimin e aleancave rajonale të Izraelit.
Ai ishte një i besuar i ngushtë i ambasadorit izraelit në SHBA, Ron Dermer, i cili mund ta thërriste atë në mes të natës për shërbime pro-izraelite, të tilla si lobimi i fortë që sistemi ushtarak ajror i Iron Dome të Izraelit të financohej me paratë e taksapaguesve amerikanë. Në ditët e tij të para në detyrë, ai gjithashtu bëri të ditur se administrata e re e Bidenit do të mbështeste vendimin e mëparshëm të Trump dhe do të mbante ambasadën amerikane në territoret e pushtuara në al-Quds të pushtuar.
Vitin e kaluar, gjatë grindjeve midis Biden dhe Netanyahu, Blinken u zotua për lidhje të qëndrueshme të SHBA-së me Izraelin, duke e parë atë si një aleat shumë më të rëndësishëm se Turqia anëtare e NATO-s. Sa i përket Mayorkas-it, edhe mediat izraelite mburreshin për lidhjet e tij të forta familjare me Tel Avivin dhe e lavdëruan atë për paktin e shkëmbimit të të dhënave midis Shteteve të Bashkuara dhe regjimit sionist.
Merita edhe më e madhe sioniste për ndarjen e inteligjencës i takon zëvendësshefit të CIA-s, David Cohen, karriera e të cilit nën Obamën u fokusua në sanksionimin e armiqve të Izraelit. Kështu, nuk është për t’u habitur që amerikanët po financojnë gjenocidin e palestinezëve në Gaza, ndërkohë që flasin për armëpushim dhe ndihma ajrore për të mashtruar komunitetin ndërkombëtar./gazetaimpakt/presstv
