Nga: Jusuf Kaplan
Populli turk përdori trupat e tyre si mburoja njerëzore kundër tankeve në përpjekjen e grushtit të shtetit të 15 korrikut katër vjet më parë dhe pengoi sulmin e tradhtisë dhe pushtimit. Ata u bënë legjenda, zbuluan veten dhe zbuluan se ato janë një lloji. Ata rrahën një stuhi si askush tjetër.
Tani, kjo stuhi duhet të shndërrohet në një frymë të përhershme.
Ndjej një nevojë të veçantë për të botuar artikullin që shkrova për pushtimin dhe përpjekjen për grusht shteti 15 korrik.
STUHIA, DREJTIMI, DESTINIM
Turqia ka luftuar kundër valëve vdekjeprurëse në një det të stuhishëm për një shekull. Stuhia që vinte nga perëndimi nganjëherë shpërtheu aq sa duhet për të mbytur “anijen”. Sidoqoftë, Perëndimi nuk ishte në gjendje t’i bënte njerëzit të dorëzoheshin nga jashtë. Përkundrazi, ata janë dorë.zuar si mendërisht ashtu edhe fizikisht nga satelitët perëndimorë, pro-perëndimi.
Islami, i cili përbën arsyen për të qenë i këtij kombi, vullneti i tij për të bërë histori për një mijë vjet, thellësia e tij historike dhe shpirti civilizues, së pari po distancohet nga maja, nga shteti, dhe pastaj, me kalimin e kohës, nga shoqëria.
Vendi po laicizohej shpejt dhe kështu tërhiqej në prag të humbjes së thelbit, rrënjëve të tij shpirtërore. Ndonjëherë stuhia fryn aq e ashpër sa njerëzit përballen me rrezikun e humbjes së plotë të Islamit.
Sidoqoftë, ky komb po reziston kundër stuhive si një rrugëdalje. Po kryen operacione të. rë.ndë.sishme. Po mbjell farërat e ringjalljes me ideologjinë e Lindjes së Madhe të udhëhequr nga poeti Necip Fazıl Kısakürek që nga vitet 1960 dhe përpjekjet elastike të Sezai Karakoç.
Ky vend ka sukses të madh në ngritjen e burrave të së vërtetës, të cilët i hapin rrugën brezave udhëheqës si Cemil Meriç, Nurettin Topçu, İsmet elzel. Në fakt, ky është rasti përkundër të gjitha presioneve të sekularizmit, i cili është përdorur nga Perëndimi, pro-Perëndimi për dekada si një lak rreth qafës sonë.
Duhet të shënohen edhe përpjekjet e kryeministrit të vonë turk Necmettin Erbakan për të ngritur një gjeneratë të ndërgjegjshme islamike.
Duket sikur shoqëria po shërohet. Unë them, “duket” të rikuperohet sepse ka një shpërthim islamizimi masiv / sipërfaqësor, çmimi i të cilit nuk është paguar, i cili nuk është i merituar, dhe i cili do të ketë pasoja të rënda.
Shkurtimisht: stuhia po zbutet, po përcaktohet një drejtim, por destinacioni është i humbur.
POLITIKA, KAPITALIZMI PO KORRUPTOJNE MUSLIMANET
Në fund të këtij procesi ideologjik dhe politik, për saktësisht katër dekada, fraksionet islamike u njohën me pushtetin dhe paratë (politika dhe kapitalizmi). Ata u përshtatën me konformizmin, u sekularizuan dhe gradualisht humbën ndjeshmërinë e tyre islamike.
Politika dhe kapitalizmi po korruptojnë muslimanët. Lëvizjet fetare po bëhen organizata joqeveritare (OJQ), ndërsa OJQ-të përfshihen në politikë dhe kapitalizëm dhe fillojnë të bëhen pa shpirt.
Qeveria e Partisë Drejtësi dhe Zhvillim (AK Partia) bëri lëvizje të mëdha të zhvillimit financiar, megjithatë gjatë këtij procesi, lëvizjet jomateriale në fushat e arsimit, idesë, kulturës, artit, rinisë, dhe mediave ishin lënë pas dore.
Ashtu siç fillojmë të pyesim, “Ku po shkojmë?” 15 korriku ndodhi, por ajo papritmas u shndërrua në një stuhi. Ky komb “i vetmuar”, shpirtgjerë, fisnik shkruajti një legjendë si askush tjetër: Ata e vendosën veten përpara tankeve, ringjallën dhe rizbuluan historinë.
A mund të. bë.het kjo stuhia e pë.rhershme?
Kjo erë, e cila fryu në 15 korrik, duhet të shndërrohet në një frymë të përhershme. Nëse nuk zhvillojmë një frymë të përhershme bazuar në këtë, erërat do të vdesin me kalimin e kohës dhe ne do të humbasim gjithçka.
Në arabisht, era do të thotë “rîh”. “Rîh” është një fjalë shumë e rëndësishme që rrjedh nga e njëjta rrënjë si fjala “ruh” (shpirt) dhe kështu na drejton në të njëjtën “origjinë / qiell”.
Era fryn edhe në raste kur mendojmë se është zbehur plotësisht. Era sjell një ringjallje nga bota shpirtërore në botën materiale. Ata që zhvillojnë botën e tyre shpirtërore, arrijnë ta kthejnë ringjalljen e sjellë nga era në një shpirt që jep jetë.
SI DUHET TE JETU 15 KORRIK NJE ARSYE PER NJE SHPIRT TE RINGJALLUR?
Mënyra parësore për ta shndërruar erën e 15 korrikut në një lëvizje të përhershme është që të gjitha fraksionet islamike në vend, lëvizjet fetare në veçanti, të zhvendosen në një vendbanim që ndjek të vërtetën dhe t’i përmbahet asaj që është e ndaluar dhe e lejueshme, jo politika dhe kapitalizmi.
Kjo nuk do të thotë që duhet të braktisim politikën, luftën politike dhe ndërgjegjen. Aspak!
Përkundrazi, do të thotë që ne duhet të përcaktojmë përparësitë tona nga e para dhe sipas masave të përcaktuara nga e vërteta. Me fjalë të tjera, do të thotë që ne nuk duhet të ngatërrojmë mjetet me qëllimet; kjo do të thotë se duhet të bëjmë përpjekje për të përdorur mjete / mjete në përputhje me qëllimet.
Nëse një frymë e përhershme do të “zhvillohet” në Turqi, kjo frymë do të “zhvillohet” jo nga maja e zinxhirit ushqimor, por nga fundi.
Lëvizjet fetare duhet së pari të përqendrohen në kultivimin e njerëzve, forcimin e shpirtit dhe dinamikës së shoqërisë, ri-islamizimin e shoqërisë nga e para pa ndërprerë lidhjet e saj me politikën.
Lëvizjet fetare nuk do të kenë pritshmëri nga qeveria, ato nuk do të ndjekin pas tenderëve; shteti do të presë lëvizje radikale prej tyre që do të ndërtojnë një të ardhme islame.
Bazuar në parimet dhe përvojën historike, duhet të dihet mirë që nëse Sulltan Mehmed Pushtuesi nuk do të kishte mësuesit e tij Akşemseddin dhe Molla Gurani, ai do të kishte qenë i paplotë, barra e tij do të ishte e madhe./GazetaImpakt/yenisafak/
