Raport: Forcat kurde të mbështetura nga ish-SH.B.A në Siri po kërkonin të shisnin naftë në Izrael

Nga: Robert Inlakesh

Pas operacionit ushtarak të Turqisë kundër forcave kurde në verilindje të Sirisë, Forcat Demokratike Siriane të mbështetur më parë nga SH.B.A. (SDF) tani janë rreshtuar me qeverinë e Presidentit sirian Bashar al-Asad. Por përpara “Operacionit të Paqës së Turqisë”, cilat ishin forcat kurde në verilindje të Sirisë? Çfarë planifikonin të bënin me burimet nën kontrollin e tyre dhe cili ishte roli i Izraelit në territor?

Presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan, njoftoi të hënën e kaluar, tërheqjen e afërt të forcave amerikane nga zonat në veri-lindje të Sirisë, të kontrolluar nga SDF kurde (Forcat Demokratike Siriane), pas një telefonate me Presidentin e SHBA Donald Trump.

Meqenëse Shtetet e Bashkuara kishin kohë që mbështesin SDF-në, kjo u pa si tradhëti e aleancës kurdo-amerikane dhe u vlerësua nga Zëdhënësi i SDF, Kino Gabriel, si “një goditje pas shpine”. Kjo lëvizje ishte veçanërisht e dëmshme për SDF sepse kishte qenë Sh.B.A që po mbronte militantët kurdë nga operacioni i planifikuar ushtarak turk.

Nëse opinioni popullor në mesin e analistëve ushtarakë është i saktë, do të duket se forcat turke do të vazhdojnë të shkaktojnë goditje të mëdha mbi milicitë mbrojtëse kurde. Fitorja për ushtrinë turke do të thotë pastrim nga një “zonë e sigurt”, siç e quan Turqia, në të cilën Turqia dëshiron të riatdhesojë 50% të dy milion refugjatëve sirianë që do të zhvendosen brenda territorit sirian.

Ajo dukej e mundshme që pas një humbjeje kundër forcave turke, SDF e kontrolluar nga kurdët do të ishte në një pozitë të dobët dhe do të kërkonte të negocionte një lloj marrëveshjeje me Turqinë ose qeverinë Siriane, në mënyrë që të mbante përsëri ambicien e tyre për të krijuar një shtet kurd.

Grupet kurde të Sirisë që veprojnë në veri-lindje të vendit, pas gati një jave luftë të përgjakshme, vendosën që më pas të arrinin një marrëveshje me qeverinë e Damaskut, në mënyrë që të ndalonin çdo humbje të mëtejshme nga ushtrina turke dhe forcat e tij të përfaqësimit.

Por, kush ishin SDF-të përpara zhvillimeve të fundit dhe a janë të vërteta thashethemet, se ata po bënin përpjekje drejt shitjes së naftës siriane për kompanitë izraelite?

SDF planifikoi të shiste naftë në Izrael

Elementi i parë për këtë rast është një dokument i lëshuar përmes al-Akhbar News, i cili pretendohet se tregon qëllimin e Këshillit Demokratik Sirian, me qendër në Veri-Lindje të Sirisë, për të shitur naftën e tij në Izrael. Oferta që i bëhet një kompanie të quajtur korporatë globale e zhvillimit (GDC Inc.). Kjo është ajo që filloi të krijojë dyshime në lidhje me përpjekjet e mundshme të SDF për të shitur naftë në Izrael.

Dokumenti është datuar se i është dërguar një manjati biznesi amerikano-izraelit me emrin Moti Kahana, përsëri në janar të këtij viti. Ai flet për prodhimin e naftës që pritet të vijë nga fushat e naftës al-Omar, aktualisht nën kontrollin kurd në Sirinë Lindore, për të cilën thotë se pritet të arrijë deri 400,000 fuçi në ditë. Ai gjithashtu vë saktësisht në dukje që nafta nën kontrollin e SDF aktualisht konsiderohet nga Departamenti Amerikan i Thesarit, si një pasuri e huaj nën kontrollin e Shteteve të Bashkuara.

Israel Hayom, një media izraelite, intervistoi Moti Kahana për akuzat se ai po kërkonte të lehtësonte shitjen e naftës së mbajtur kurde në Izrael. Kahana u përgjigj duke thënë se ai nuk kishte pranuar të lejonte shitjet e naftës kurde në Izrael, por kishte provuar të ndalonte shitjet e naftës nga 11 fushat e mbajtura SDF në “Regjimi Asad”. Ai vazhdoi, megjithatë, për të përshkruar vizionin e tij për të ardhmen, duke thënë se “Në momentin që administrata Trump jep miratimin e saj, ne mund të fillojmë ta eksportojmë këtë vaj me çmime të drejta, dhe ta përdorim atë për të ndërtuar dhe mbrojtur Sirinë demokratike, shtyjmë Iranin dhe ISIS jashtë vendit dhe ndihmojnë në përparim dhe demokraci”.

Kush është Moti Kahana dhe çfarë lidhje ka ai me Sirinë dhe SDF?

Moti Kahana është një izraelito-amerikan që shërbeu në ushtrinë e Izraelit dhe e përshkruan veten si një biznesmen dhe filantrop. Përfshirja e tij në Siri shkon shumë thellë, në 2011 ai financoi udhëtimin e senatorit amerikan të ndjerë, John Mccain në Siri për t’u takuar me grupet e opozitës në qeverinë Siriane. Përmes organizatës së tij bamirëse të quajtur Amalliah, Kahana kishte grumbulluar paratë e tij në vlerë mbi 2.2 milion dollarë në zonat e mbajtura militante në Siri, gjatë konfliktit sirian, paratë dyshohet se janë përdorur për ndihmë humanitare.

Kahana gjithashtu ka bashkëpunuar me ushtrinë izraelite në projektet e tij. Më i rëndësishmi për të qenë një projekt për transferimin e barrës financiare nga qeveria izraelite në organizatat private, për trajtimin e të plagosurve në spitalet izraelite, që vijnë nga zona të mbajtura nga militantët në lartësitë e golanit.

Moti Kahana gjithashtu kohët e fundit ka njoftuar se organizata e tij e bamirësisë, Amalliah, ka zhvendosur zyrat e saj Irak dhe gjithashtu një zonë me vendndodhje në Sirinë Veri-Lindore, e mbajtur nga forcat kurde, e quajtur Kamishli.

Si munden kurdët në Siri të shesin naftën e tyre në Izrael?

Forcat kurde që pushtojnë tokën në veri-lindje të Sirisë, do të kishin arritur vetëm shitjet e naftës në Izrael përmes transferimit të kësaj nafti përmes Turqisë. Shumë do të dyshonin se kjo ishte një mundësi, bazuar në urrejtjen e perceptuar të forcave kurde nga qeveria turke. Por kjo nuk paraqiti si një vështirësi të tillë në rastin e Kurdistanit Irakian.

Qeveria Rajonale e Kurdistanit (KRG) deri sa forcat e Peshmergeve humbën kontrollin në fushat e naftës në Kerkuk në Irakun e Veriut, i shitën Izraelit naftë të mjaftueshme për të mbuluar 77 përqind të kërkesave të saj. Kjo u arrit nën ish-Presidentin e Kurdit të Irakut, Masoud Barzani, përmes një marrëveshje të negociuar me Turqinë, në të cilën forcat turke mund të kryenin ndërhurje në Irakun e Veriut në mënyrë që të kërkonin grupe militante kurde që i konsideronte një kërcënim për sigurinë kombëtare, në këmbim të lejimit për shitje të naftës të kalojë në portet e tyre.

Ndërsa ishte e organizuar më parë në Kurdistanin e Irakut, duket se SDF në Siri kërkonte të arrinte një marrëveshje të ngjashme. Vetëm në Siri, forcat kurde duhej të merrnin lejen nga Zyra e Kontrollit të Pasurive të Huaja të SHBA, i cili do të duhej të jepte dritën e gjelbër për shitjet. Kjo do të kishte shumë mundësi të ndodhte, pasi Sh.B.A nuk dëshironte që nafta t’i shitej Sirisë dhe Izraeli duke qenë një aleat i ngushtë do të kishte qenë një mundësi më e mirë për Shtetet e Bashkuara.

Sidoqoftë, SDF shihet të jetë në thelb e njëjta gjë si YPG kurde dhe është e lidhur me PKK, që të dy konsiderohen nga Turqia si organizata terroriste. Megjithëse, KRG-ja e Irakut ishte e lidhur edhe me grupet kurde, të konsideruara gjithashtu organizata terroriste, dhe Turqia përfundimisht arritën një marrëveshje.

A është Izraeli që vepronë brenda territorit të SDF?

Sulmet e fundit të Izraelit mbi objektivat brenda Irakut, kanë lindur gjithashtu dyshime se forcat ushtarake izraelite kanë vepruar nga brenda Sirisë Veriore.

Më 22 gusht, zyrtarët amerikanë u cituan në New York Times se pranuan përgjegjësinë e Izraelit për sulmet ajrore të kryera kundër depove të armëve Irakiane në Irakun e Veriut. Një oficer i inteligjencës irakene më vonë e informoi Middle East Eye se sulmet izraelite në veriun e Bagdadit, duke përdorur municione loitering (drones vetëvrasëse), kishin ardhur nga territori i mbajtur SDF.

Që forcat ushtarake izraelite të operojnë në zonat e mbajtura SDF në Siri, nuk do të ishte një ide e gabuar, pasi Izraeli shihet të jetë mbështetës i SDF dhe është sigurisht një aleat i fortë për Shtetet e Bashkuara.

E ardhmja e shitjeve të mundshme të naftës kurdo-izraelite

Për shkak të operacionit të vazhdueshëm ushtarak të Turqisë dhe përfundimit të mbështetjes së SHBA për SDF, duket se ka shumë pak mundësi për ndonjë të ardhme që nafta siriane të përfundojë në Izrael. Por më parë kohë, dukej se ishte një mundësi dhe që po bëheshin hapa në atë drejtim.

Tani kjo është istoria e grupeve militante kurde, të mbështetur më parë nga Shtetet e Bashkuara dhe duke kërkuar të krijojnë një aleancë më të ngushtë me Izraelin, duke u bashkuar me qeverinë Siriane për të luftuar një fuqi të NATO-s e cila është duke përdorur disa nga të njëjtat forca proxy të përdorura kundër Arabisë Siriane dhe ushtria e presidentit Bashar al-Asad.

Sidoqoftë, nëse për çfarëdo arsye marrëveshjet midis qeverisë Siriane dhe SDF bien, kjo mund të hapë rrugën për një rajon të vogël dhe të kufizuar të mbajtur me SDF, i cili mund të përpiqet të përdorë tubacione për të dërguar naftë përmes Kurdistanit ose të shesë naftën drejtpërdrejt në Turqi. Ekziston gjithashtu një mundësi që ajo përsëri mund të fitojë mbështetje amerikane në zonën Dayr al-Zawr (Siria Lindore) për të mbajtur kontrollin e tyre mbi fushat e naftës atje. Por sigurisht e ardhmja mund të spekulohet vetëm bazuar në ndryshoren që kemi në lojë tani./Gazetaimpakt/presstv/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne