Ndërsa dinjiteti i tyre i pengon ata ta thonë këtë në publik, ekziston një ndjenjë e prekshme mes palestinezëve se bota myslimane i ka tradhtuar. Në fund të fundit, nga 57 shtetet-kombe myslimane, pak janë paraqitur për të ofruar ndonjë ndihmë të prekshme. Vendet përreth Palestinës si Egjipti, Jordania, Arabia Saudite, Emiratet e Bashkuara Arabe etj nuk kanë ofruar asnjë ndihmë edhe pse kriminelët sionistë të luftës vazhdojnë gjenocidin e tyre ndaj civilëve të pafajshëm palestinezë në Gaza dhe Bregun Perëndimor. Trupat e vrarë të fëmijëve palestinezë, trupat e grimcuar keqas të grave dhe të moshuarve shfaqen në ekranet tona televizive ose mediat sociale, por nuk ka asnjë veprim kuptimplotë ndaj këtij barbariteti të tillë.
Kurani thotë se muslimanët janë një Umet (21:92; 23:52). Muslimanët gjithashtu citojnë shpesh hadithin profetik se muslimanët janë si trupi i njeriut; nëse lëndohet një pjesë, i gjithë trupi e ndjen dhimbjen. Në Palestinë, një pjesë e këtij trupi po pritet në copa, por pjesa tjetër e trupit praktikisht nuk shfaq asnjë shqetësim. Kjo nuk ka për qëllim të nënçmojë muslimanin mesatar, i cili, kudo që ai/ajo të jetë, është thellësisht i shqetësuar nga gjendja e vështirë e palestinezëve. Janë regjimet që duhet të mbajnë përgjegjësi.
Shumica e sundimtarëve myslimanë janë të kënaqur me retorikën e zbrazët se i kanë bërë thirrje komunitetit ndërkombëtar që të ndalojë masakrën. I ashtuquajturi komunitet ndërkombëtar është bashkëpunëtor në gjenocidin e kryer nga sionistët në Gaza. A është normale të presësh që ata të ndihmojnë?
Numri i të vdekurve palestinezë që nga 7 tetori, të vrarë nga bombat dhe raketat izraelite të furnizuara nga SHBA, ka kaluar 20,000. Të paktën 70 për qind e viktimave janë gra dhe fëmijë. Vrasja e foshnjave është një argëtim i preferuar i sionistëve vrasës.
Le të shohim sjelljen e SHBA. Ajo me kokëfortësi ka refuzuar të mbështesë një rezolutë të armëpushimit në Këshillin e Sigurimit të OKB-së pavarësisht apeleve urgjente të Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së Antonio Guterres si dhe udhëheqësve të shumicës së vendeve të tjera në botë, duke përfshirë disa aleatë amerikanë si Franca dhe Gjermania. SHBA-ja si një entitet kolonial mbështet plotësisht gjenocidin e Izraelit ndaj palestinezëve. Në fund të fundit, kjo është ajo që bënë kolonialistët evropianë në Amerikën e Veriut.
Në realitet, SHBA-ja është territor i pushtuar nga sionistët. Ndërsa popullsia hebreje amerikane është rreth 2.5 për qind, pothuajse 90 për qind e posteve të kabinetit janë të pushtuara nga sionistët. Le të kemi parasysh gjithashtu se jo të gjithë hebrenjtë janë sionistë. Në fakt, do të ishte e drejtë të thuhet se raporti është 50-50. Kështu, vetëm rreth 1.25 për qind e popullsisë sioniste mban 90 për qind të posteve të kabinetit në regjimin e Joe Biden. Kontrolli i sionistëve mbi Amerikën është absolut.
Pat Buchanan, ish-shkruesi i fjalimeve për Ronald Reagan, shpiku në mënyrë të famshme frazën se Kongresi i SHBA është territor i pushtuar nga sionistët. E gjithë qeveria amerikane është territor i pushtuar nga sionistët. Shtojini kësaj bankat kryesore, mediat, kazinotë e lojërave të fatit, Hollivudin dhe shumë institute kërkimore, dhe mund të filloni të krijoni një pamje të kontrollit sionist të Amerikës.
Kur pothuajse çdo politikan në SHBA është i përkushtuar ndaj lobit izraelit, është joreale të pritet që regjimi amerikan, pavarësisht se kush e pushton Shtëpinë e Bardhë, të thotë ose të bëjë diçka që nuk miratohet nga Tel Avivi. Uashingtoni në fakt i merr urdhrat e tij nga Tel Avivi. Kjo shpjegon gjithashtu pse SHBA-ja vazhdon të mbledhë miliarda dollarë në vit për shtetin parazitar të Izraelit, ndërkohë që miliona amerikanë vuajnë nga varfëria, të pastrehët dhe mungesa e kujdesit mjekësor.
Megjithatë, le t’i kthehemi politikave të regjimeve arabe/myslimane. Asnjë prej tyre që ka marrëdhënie diplomatike me entitetin sionist nuk e ka cilësuar të udhës ndërprerjen e lidhjeve. Krahasoni këtë me Bolivinë, një vend në Amerikën e Jugut, që ndërpreu marrëdhëniet diplomatike me monstruozitetin sionist për sulmet e tij kriminale kundër popullit palestinez.
Regjimet arabe dhe myslimane, përfshirë Turqinë, refuzojnë të ndërpresin edhe marrëdhëniet tregtare me Izraelin. Ata bëjnë biznes të shpejtë me Izraelin, duke i furnizuar me naftë dhe mallra të tjera, edhe kur ky i fundit është i zënë me masakrën e foshnjave, fëmijëve dhe grave të pafajshme palestineze. Nëse dikush do ta përshkruante sjelljen e tyre me një fjalë, do të quhej “i paturpshëm”.
Çfarë duhet të bëjnë muslimanët për të korrigjuar këtë situatë të tmerrshme? Myslimanët kudo që janë jo vetëm që kanë shprehur ankthin për gjendjen e vështirë të vëllezërve dhe motrave të tyre palestineze duke marrë pjesë në mitingje, por gjithashtu kanë dhuruar për bamirësi për t’u siguruar ushqim, ujë dhe ilaçe atyre. Këto janë akte të vërteta, por të dëshpëruara që nuk prekin as sipërfaqen.
Myslimanët mund të ndërmarrin disa hapa, si afatshkurtër ashtu edhe afatgjatë. Në afat të shkurtër, ata mund të vazhdojnë të ushtrojnë presion mbi qeveritë e tyre për të ofruar ndihmë të prekshme për palestinezët. Hapi i parë do të ishte shtytja për një armëpushim të menjëhershëm, rrjedhjen e menjëhershme të ndihmave humanitare dhe fundin e pushtimit sionist të Palestinës.
Detyra afatgjatë, edhe pse më e vështirë, është absolutisht thelbësore. Luftoni për të hequr qafe këto regjime që janë agjentë të imperializmit dhe sionizmit. Testi i lakmusit për këto regjime duhet të jetë angazhimi i tyre për çlirimin e Palestinës.
Çdo musliman është i vetëdijshëm për çlirimin e Al-Kuds/Jerusalemit dhe Palestinës nga Salahuddin Ejubi nga kthetrat e kryqtarëve në vitin 1187 të erës sonë. Para se të fillonte të përballej me kryqtarët, ai duhej të çlironte vendet përreth të udhëhequr nga myslimanë nominalë që ishin rreshtuar me kryqtarët. Sot, të ashtuquajturat regjime myslimane janë dorëzuar para sionistëve.
Muslimanët duhet ta përvetësojnë plotësisht këtë pikë. Ata duhet të kuptojnë se çlirimi i vendeve që rrethojnë Palestinën, veçanërisht Egjiptit, Jordanisë dhe Arabisë Saudite, nga kthetrat e tiranëve të korruptuar, është thelbësor përpara se të çlirohet Palestina nga sionistët. Këto vende janë po aq të pushtuara nga sionistët sa edhe SHBA-ja dhe Palestina./gazetaimpakt/crescent.icit-digital.org
Nga Jumada’ al-Akhirah
