Venezuela, Ukraina, Hong Kong,…: Revolucionet e ngjyrave dhe ndryshimi i regjimit, një mashtrim modern që sjell destabilizim ekonomik dhe luftë civile

Nga: Carla Stea

Ekzistojnë shembuj të panumërt përgjatë shekujve XX dhe njëzet e një, por tre nga demonstratat më famëkeqe të Uashingtonit, dhe grupet e tij evropiane që përfshijnë tragjedinë masive njerëzore dhe luftërat civile mund të ilustrohen nga nxitja e Uashingtonit, me të vërtetë krijimi i lëvizjeve të paqëndrueshme të opozitës kishin për qëllim destabilizimin dhe shkatërrimin e qeverive përparimtare dhe strukturave elitare ekonomike dhe sociale.

Aktualisht, një nga më të përfolurit është dashuria e fundit e Uashingtonit, ose i dashiri, Juan Guaido, tradhtari  i fundit Venezuelës, përpjekja e të cilit për të rrëmbyer presidencën nga Nicolas Maduro i zgjedhur në mënyrë demokratike do të ishte komik në joefektivitetin e tij, a nuk ishte tragjike në shkatërrimin e jetës së qytetarëve të Venezuelës. Venezuela, e cila kontrollon rezervat më të mëdha të naftës në botë, ndër burimet e tjera të lakmuara, aktualisht është një nga viktimat e imperializmit, (tani përshkruhet kozmetikisht si “zhvillim i demokracisë”, emri i fundit retorik politik i saktë për plaçkitje). Megjithatë, Venezuela, në kundërshtim me dezinformimin e mediave kryesore, duket se do të jetë e qëndrueshme, me një popull besnik, i cili është dukshëm i aftë të zbulojë dhe t’i rezistojë manipulimeve ekonomike, sociale dhe kulturore, dhe një ushtri që deri më tani nuk është e gatshme shesi veten e saj.

Ky është një shembull heroik i integritetit njerëzor dhe suksesit të socializmit. Presidenti Maduro ka mbledhur një ekip udhëheqësish të shkëlqyeshëm për të përfaqësuar qeverinë e tij, në veçanti, ministrin e tij të jashtëm, Jorge Arreaza, një aristokrat intelektual i rendit më të lartë, ekspertin e tij ambasadori Samuel Moncada, dhe shumë të tjerë të shquar, aftësitë e të cilit për të parë përtej propagandës borgjeze janë të admirueshme dhe me të vërtetë për t’u patur zili. (Atje janë, në fund të fundit, gjëra të tjera në jetë përtej çantave të projektuesve dhe operacioneve plastike, siç zbuluan gratë e reja të Koresë së Jugut me ardhjen e Kim Yo Jong, të dërguarit të DPRK-së në Lojërat Olimpike Dimërore në Seul, i cili e mahniti Perëndimin nga thjeshtësia.)

Por, siç tregoi Jeffrey Sachs, në esenë e tij të shkëlqyer të kohëve të fundit (“Sanksionet ekonomike si ndëshkim kolektiv”), sanksionet e Uashingtonit janë hartuar dhe përcaktuar të shkatërrojnë strukturën e jetës së njerëzve të Venezuelës, ndërsa SHBA tallen duke thënë ” shqetësohemi për të drejtat e njeriut”. E gjithë kjo po bëhet në emër të “demokracisë”, e cila, si rezultat, po kthehet në një të keqe. Këto sanksione janë një formë e gjenocidit ekonomik.

Raportet e djeshme të New York Times tregojnë Elliot Abrams duke i ofruar amnisti Presidentit Maduro nëse ai jep dorëheqjen, gjë e cila bie në kundërshtim me kërcënimet e fundit nga senatori amerikan Marco Rubio se Maduro do të pësojë të njëjtin fat si Khadafi i Libisë, i cili u sulmua edhe me bajonetë midis torturave të tjera para vrasjes së tij nga opozita. Presidenti Maduro me siguri mund të përfundojë si një i burgosur sepse askush nuk i merr përsipër azilin.

Ukrainë

Në librin e tij të famshëm, “The Grand Chessboard”, i ndjeri Zbigniew Brezezinski, (arkitekti i politikës amerikane të stërvitjes, financimit dhe armatimit të xhihadistëve të egër islamikë për të rrëzuar qeverinë socialiste të Najibullah në Afganistan), theksoi, në gjatësi, domosdoshmërinë e prishjes së të gjitha marrëdhënieve midis Rusisë dhe Ukrainës, për të izoluar plotësisht Rusinë nga Evropa, dhe për ta detyruar atë të bëhet një shtet euroaziatik. Politikat e Brzezinski u zbatuan gjatë administratës Obama, dhe kjo u zbatua nga zyrtarë të Departamentit të Shtetit, të udhëhequr nga Victoria Nuland.

Nëse shkruhet historia e përpjekjeve amerikane për të destabilizuar dhe rrëzuar presidencën e zgjedhur në mënyrë demokratike të Victor Janukoviç në Ukrainë, një nga figurat kryesore është Ndihmës Sekretari i Shtetit i SHBA për Çështjet Evropiane dhe Euroaziatike, Victoria (“Fuck the EU”) Nuland. Me të gjitha gjasat, ajo do të mbahet mend për shpjegimin e famshëm, i cili zbulon qëndrimin e saj (dhe grupit të saj) ndaj ndërhyrjes së paligjshme në punët të një vendi tjetër të pavaruar. BBC publikoi të shkruar e dalë nga thirrja telefonike Nuland-Pyatt, e cila zbulon detajet skandaloze të zotërimit të Nuland dhe Pyatt për përmbysjen e një qeverie të zgjedhur demokratike, të cilën ata e zëvendësuan me një regjim neo-nazist më shumë për dëshirën e tyre, dhe që rezultoi në një luftë civile virtuale në Ukrainë, lavdërimin e nazistëve ukrainas si Stefan Bandera, dhe etnocidin e ukrainasve që flasin rusisht, i cili ka ngjashmëri të jashtëzakoshme me fazat e hershme të shfarosjes së hebrenjëve nga Hitleri, të cilat filluan me shkatërrimin e identitetit të tyre kulturor.

Nuland:

“Unë mendoj se Yats është njeriu që ka përvojën ekonomike, përvojën qeverisëse. Ai është … ajo që i nevojitet është Klitsch dhe Tyahnybok nga jashtë … .. Unë thjesht mendoj se Klitsch hyn … ai do të jetë në atë nivel duke punuar për Yatseniuk, thjesht nuk do të punojë”.

Pyatt:

“… Mendoj se duke arritur drejtpërdrejt tek Klischko ndihmon në menaxhimin e personalitetit në mesin e të treve dhe kjo ju jep gjithashtu një shans të lëvizin më shpejt në të gjitha këto gjëra dhe ne vendosim pasi të ulen të gjithë dhe ai shpjegon pse ai nuk e pëlqen atë”.

Nuland:

“… kur bisedova me Jeff Feltman (Nënsekretari i Përgjithshëm i KB për çështjet politike) këtë mëngjes, ai kishte një emër të ri për djalin e KB, Robert Serry, ju shkruaja që këtë mëngjes? NE RREGULL. Tani ai është marrë me Serry dhe (Sekretarin e Përgjithshëm të KB) Ban Ki-Moon për të rënë dakord që Serry mund të vijë të hënën ose të martën. Kështu që do të ishte mirë, mendoj, të ndihmojmë ngritjen e kësaj gjëje dhe të kemi ndihmën e KB që ta ndërtojmë atë dhe, ti e di, Fuck BE ”.

Korrespodenti diplomatik i BBC Jonathan Marcus shënon:

“Një pasqyrë intriguese në procesin e politikës së jashtme me punën në vazhdim e sipër në një numër nivelesh: Zyrtarë të ndryshëm që përpiqen të marshojnë opozitën ukrainase, përpjekjet për t’i bërë KB të luajë një rol aktiv në forcimin e një marrëveshje; dhe armët e mëdha që presin në krahë – Nënkryetari i SHBA Biden qartë është rreshtuar për të dhënë fjalë private të inkurajimit në momentin e duhur. ”

Çdo vit në Kombet e Bashkuara, Federata Ruse paraqet një rezolutë që ndalon lavdërimin e nazizmit. Çdo vit rezoluta është miratuar me shumicë votash, dhe po ashtu rezoluta është kundërshtuar në mënyrë të vazhdueshme nga vetëm një vend: ShBA. Në vitet e fundit Ukraina është bashkuar me ShBA-n në kundërshtim me rezolutën anti-naziste.

Sot, kushtet në Ukrainë janë të tmerrshme, dhe ngjarja e tmerrshme në Odessa, ku punëtorët u bllokuan në një ndërtesë me flakë, ku gjetën dhe vdekje, ndërsa neo-nazistët rrethuan ndërtesën duke brohoritur me parulla neo-naziste në duar ku kjo është vetëm një midis ngjarjeve të panumërta të tilla, në një vend që më parë kishte njohur paqen dhe stabilitetin.

Ndoshta, përshkrimi më i saktë i shkatërrimit të presidencës së Viktor Janukoviçs të zgjedhur demokratikisht u dha në një fjalim nga ambasadori i ndjerë i Rusisë Vitali Churkin më 27 mars 2014 në Asamblenë e Përgjithshme të KB, dhe ai mban cituar në një pjesë të madhe këtu:

Ambasadori Churkin:

“Kriza ishte provokuar në një masë të madhe nga veprimet aventureske të forcave aktuale politike, të cilat kërkuan të prishin lidhjet shekullore të Rusisë dhe Ukrainës, duke i dhënë Kievit një zgjedhje të rreme midis Bashkimit Evropian, Perëndimit ose Rusisë. Kjo politikë u realizua me një mashtrim të paparë. Ata mund të nënshkruajnë një marrëveshje të asociimit Ukrainë-Bashkim Evropian, siç kërkohet nga Qeveria e Ukranisë, ose ata mund të përballen me sanksione. Brenda radhëve të demonstruesve antiqeveritar ishin përfaqësues të Bashkimit Evropian dhe Shteteve të Bashkuara, të cilët marshuan hapur përkrah tyre dhe u bëri thirrje atyre që të kryenin veprime anti-qeveritare”.

“Sheshi qendror i qytetit, Maidan Nezalezhnosti u shndërrua në një kamp të militarizuar. Grupet e stërvitura mirë të militantëve kryen sulme të dhunshme kundër organeve të zbatimit të ligjit dhe rrethuan ndërtesat administrative. Në ndërtimin e sindikatave, u organizua i ashtuquajturi devijimi i përbashkët i Maidanit. Në katin e shtatë të asaj ndërtese ishte një personel i përhershëm i Ambasadës së Shteteve të Bashkuara. Nga rruga, është nga ajo ndërtesë që snajperët po qëllonin në polici dhe demonstrues; ai veprim synonte qartë të provokonte një përmbysje të dhunshme të qeverisë. Në një moment, dukej se do të ishte e mundur të ndalesh përpara se situata të përkeqësohej…. Sidoqoftë, dikush mendoi se një skenar i tillë nuk ishte aq radikal. Dhuna vazhdoi. Nën kërcënimin e vdekjes, presidenti Janukoviç duhej të linte Kievin dhe më pas Ukrainën. Qeveria legjitime ndaloi së vepruari në Kiev. Dhuna u bë rregull i politikës. Në Rada Verkhovna, partitë që mbështetën shumicën e Yanukovich u bënë viktima të asaj dhune. Si rezultat, Rada u riorganizua, dhe në vend të një qeverie të unitetit kombëtar, u shfaq një qeveri e ashtuquajtur e fitimtarëve. Të shtënat u bënë nga ata që zhvilluan një grusht shteti të armatosur, radikalë kombëtarë, të cilët sipas përcaktimit të Parlamentit Evropian predikuan pikëpamje raciste, antisemite dhe ksenofobike dhe duket se urrejnë gjithçka që ishte ruse dhe nuk fshehin se ata i konsideronin aleatët ukrainas të nazistëve si paraardhësit e tyre ideologjikë”.

Dhuna dhe urrejtjet acarohen sot në Ukrainë, ksenofobia, Rusofobia, neo-nazizmi a janë “normalja e re” në këtë “demokraci?”

Hong Kong Disa vite më parë, ambasadori sirian Bashar Ja’afari më tha personalisht që çdo vit Arabia Saudite fton të paktën 5,000 muslimanë ujgur nga veriperëndimi i Kinës në pelegrinazhin në Mekë. Sauditët paguajnë të gjitha shpenzimet e tyre dhe e zgjasin qëndrimin atje për një muaj pasi të jenë larguar të gjithë haxhilerët e tjerë. Sauditët i stërvitin ujgurët në ekstremizëm fetar dhe xhihad, dhe më pas i kthejnë këta xhihadistë të porsamartuar në shtëpitë e tyre në Xinjiang, Kinë, ku kanë qenë të paracaktuar për të destabilizuar rajonin, dhe për të promovuar xhihadin, me thelbin e tij terrorist. Kina nuk është injorante për këto manovra nga Perëndimi, dhe po përpiqet të frenojë metastasizimin e terrorizmit xhihad diku tjetër në Kinë. Kjo është origjina e kampeve të riedukimit të cilat mediat kryesore perëndimore po përpiqen të përshkruajnë si kampe përqendrimi, duke shkelur të gjitha të drejtat e njeriut të ujgurëbe. Të anashkaluara nga narracioni i mediave perëndimore është sfondi dhe origjina e përpjekjeve të riedukimit nga kinezët, përpjekjet e tyre për të eleminuar nxitjen e dhunës të imponuar në këta kineze ujgurë nga sauditët … dhe nga palët e tjera të interesuara.

Edhe një herë, Kina duhet të përballet njëkohësisht me terrorizmin e inxhinierizuar në veri-perëndim të saj, një luftë tregtare me SHBA dhe një tjetër “Revolucion me Ngjyra” në Hong Kong, e fundit, me titull piktoresk “Revolucioni i Umbrellës” ndodhi në 2013, dhe në atë kohë gjithashtu pati një sulm të dhunshëm terrorist në Pekin, siç e di, që kur isha atje në atë kohë.

Mediat kryesore të SHBA dhe Evropës dhe subjekte të ndryshme qeveritare po mbështesin destabilizimin e qeverisë në Hong Kong, në një takim të 6 gushtit midis zyrtarit të konsullatës amerikane Julie Eadeh dhe figurave të opozitës së Hong Kongut Martin Lee, Anson Chan (i cili gjithashtu u takua me zëvendëspresidentin Pence në Mars) dhe Joshua Wong të “Pushtim qendror” në 2014.

Protestat e opozitës janë përshkallëzuar në dhunë, ndërsa protestuesit tani po hedhin kokteje Molotov kundër policisë. Ekzistojnë prova që disa nga veprimet më ekstreme provokuese të dhunshme janë, në të vërtetë, puna e provokatorëve të agjentëve, dhe pretendimet bëhen se infiltrimi i CIA-s është duke u përpjekur të detyrojë autoritetet të përdorin dhunë, që më pas mund të krahasohen me ngjarjet e Sheshit Tiennamen të 1989. Sidoqoftë, kishte edhe prova që protestat e Tiennamen, të cilat ishin paqësore për një periudhë të zgjatur, por që më pas u përshkallëzuan papritmas në dhunë, ishin rezultat i depërtimit nga agjentët, duke kërkuar të provokojnë qeverinë në shtypje të dhunshme, e cila atëherë mund të përdoret për të diskredituar atë. Kjo taktikë provokuese është e njohur mirë.

Destabilizimi i tanishëm i Hong Kongut në emër të “demokracisë” është bërë aq kaotik saqë botimi amerikan si “Newsweek” paraqiti një artikull në 12 gusht 2019 me titull: “Kina paralajmëron terrorizmin në protestat e Hong Kong, SHBA po e mbështet atë”. “Për disa ditë me radhë, demonstruesit radikalë të Hong Kongut kanë sulmuar vazhdimisht oficerët e policisë me mjete jashtëzakonisht të rrezikshme, e cila tashmë përbën krime të rënda të dhunshme dhe ka filluar të tregojë shenja terrorizmi, “Yang Guang, një zëdhënës i Këshillit të Shtetit Kinez në Hong Kong dhe Zyra e punës të Macau,” dënuan sulmet me bomba  dhe benzinën kundër policisë dhe veprimet e tjera të dhunshme. Më 14 gusht CBS raportoi se ata protestues “paqësorë, jo të dhunshëm, pro-demokracisë” kishin goditur dy burra të paarmatosur, të cilët akuzoheshin për simpati për qeverinë, dhe këta burra të pambrojtur ishin shkelmuar, rrahur, grushtuar dhe zhytur në ujë me akull; njëri prej burrave “ishte i lidhur me kabllo dhe u la në tokë në një pozicion fetal,” pa lëvizur, derisa “më në fund punonjësit e urgjencës u lejuan t’i largonin”.

Sh.B.A dhe Sh.B.K mbështesin këto demonstrime të dhunshme, me nënkryetarin amerikan Pence, Sekretarin e Shtetit Pompeo dhe John Bolton duke takuar hapur figurat e opozitës në Hong Kong. Sipas zëdhënësit të Ministrisë së Jashtme kineze, z. Hua Chunyang.

“Politikanët e vjetër amerikanë u takuan dhe u fejuan me grabitqarët anti-Kinë në Hong Kong, përpiluan aktivitete të dhunshme dhe të paligjshme dhe minuan prosperitetin dhe stabilitetin e Hong Kongut … Do të dëshiroja t’i parashtroja SHBA-së përsëri këtë pyetje: cili është qëllimi i vërtetë i sjelljet tuaja në lidhje me Hong Kongun? ”

Pyetja e Zëdhënësit Hua është praktikisht retorike. Motivi i përpjekjes shumëpalëshe për të dobësuar dhe destabilizuar Kinën në veriperëndim, në Hong Kong, përmes luftërave të tregtisë ekonomike dhe presioneve të përshkallëzuara është i qartë. Refuzimi i Kinës për të lejuar një anije lufte amerikane të hidhet në treg në Qingdao më 29 gusht është një reagim i pashmangshëm ndaj provokimeve të Sh.B.A.-së, përfshirë vendimin e administratës Trump për të ndjekur një shitje prej 8 miliardë dollarësh të avionëve luftarakë F-16 në Tajvan. Sh.B.A nuk mund të tolerojë konkurrencën e një Kine në ngjitje, dhe do të bëjë gjithçka, për të shpërbërë dhe shembur ekonominë e dytë më të madhe në botë.

Makthi i fundit i Zbigniew Brzezinski është një aleancë, ose një bashkëpunim i ngushtë midis Kinës dhe Rusisë. Më 28 Prill 2017 China Daily titulloi: “Kina, Rusia Vini re rëndësinë strategjike të lidhur me marrëdhëniet”, duke raportuar: “Besimi dhe bashkëpunimi i ndërsjellë midis Rusisë dhe Kinës janë më të fortë tani se në çdo kohë në të kaluarën.” Megjithëse shpresa e Brzezinski për ndërprerje të marrëdhënieve midis Rusisë dhe Ukrainës janë bërë realitet, të paktën sa për tani, makthi i Brzezinski për lidhje të ngushta midis Rusisë dhe Kinës, më pas mund të bëhet realitet, i sjellë nga ato politika me shikimi të shkurtër, të ndjekura nga Perëndimi.

Këto “revolucione me ngjyra” të neveritshme ngjajnë me shkatërrimet e Attilla Hunit, dhe kombet që i nxisin ato vetë janë duke u shkatërruar nga lakmia e tyre dhe degjenerimi moral, siç mund të vërehet nga çdo vizitor në kryeqytetet e Uashingtonit, Londrës, Parisit, etj. ., me turmat e tyre të të pastrehëve, qytetarë të varfër që flenë në rrugë, të privuar nga çdo dinjitet dhe shpresë, por megjithatë duke pasur brenda vetes potencialin për t’i rezistuar përfundimisht fatkeqësisë së tyre, dhe t’i japin fund kësaj përballje të patolerueshme ndaj njerëzimit./Gazetaimpakt/globalresearch/

 

 

 

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne