Nga Rachel Marsden , një kolumniste, strateg politik dhe mikpritëse e emisioneve bisedimesh të prodhuara në mënyrë të pavarur në frëngjisht dhe anglisht.
Nëse gjyshja e zhurmshme që shikon nga dritarja do të ishte një ent qeveritar, do të ishte Qendra Globale e Angazhimit. Monitorit më të shtrenjtë të sallës në histori sapo i është dhënë fletë-rrufe.
Qendra Globale e Angazhimit, e krijuar me urdhër ekzekutiv të atëhershëm të Presidentit Barack Obama në vitin 2016, supozohej të ndihmonte në luftën kundër mesazheve terroriste. Por shumica e neokoneve në Kongres e zgjati me sukses misionin e saj që ajo të përfshihej më shumë në luftën kundër “ndërhyrjes ruse në zgjedhje” – ose, më shumë si të vërshojë në trurin e votuesve me idenë e saj. Fjalimi dhe policimi narrativ i saj nën maskën e luftimit të lajmeve të rreme përfundimisht u bënë aq të patolerueshme saqë shpenzimet për të sapo u shkurtuan nga projektligji i fundit buxhetor dhe operacionet e tij tani janë mbyllur.
Shkatërrimi i qendrës gjithashtu mund ose nuk mund të ketë lidhje me faktin se ishte jashtëzakonisht `dembel dhe budalla` edhe për sa i përket nismave qeveritare. Tatimpaguesit amerikanë kanë paguar 61 milionë dollarë në vit për këtë njësi ekonomike për të nxjerrë një total total prej rreth tetë raportesh për po aq vite. Po, kjo është rreth 61 milionë dollarë për raport, njëri prej të cilëve u quajt “Dezinformimi gjinor”.
Aktivitete të tjera përfshijnë lëshimin e njoftimeve për shtyp me tituj si “Fytyrat e Propagandës së Kremlinit: Dmitri Peskov”. Oh, djema, e gjetët një! Dhe nuk është askush tjetër veçse zyrtari publik, titulli aktual i punës i të cilit është shefi i komunikimit për Kremlinin. Sa amerikanë do të ishin mashtruar ndryshe! Imagjinoni që rusët paguajnë një nga agjencitë e tyre qeveritare dhjetëra miliona në vit për të “ekspozuar” Sekretarin e Shtypit të Shtëpisë së Bardhë teksa fliste për Uashingtonin.
Kina ishte një tjetër obsesion. “Çdo vend duhet të ketë aftësinë t’i tregojë botës historinë e tij,” filloi një raport i vitit 2023 me titull “Si Republika Popullore e Kinës kërkon të riformojë mjedisin global të informacionit”. Më pas, ajo vazhdoi t’i tregonte Kinës saktësisht se si ajo nuk duhet t’i tregonte botës historinë e saj.
Qendra akuzoi Kinën për “autoritarizëm dixhital” dhe përdorimin e “frikësimit për të heshtur mospajtimin dhe për të inkurajuar autocensurën”. Tingëllon si akademia amerikane ose Qendra Globale e Angazhimit.
Po në lidhje me arrestimin nga Franca të themeluesit të Telegram, Pavel Durov verën e kaluar, tani i akuzuar për mundësimin e krimeve si pedokriminaliteti, mashtrimi dhe trafiku i drogës vetëm për shkak të krijimit të platformës? Presidenti Emmanuel Macron ka pirë dhe darkuar personalisht me Durov nga viti 2018 deri në vitin 2021, madje duke i dhënë atij nënshtetësinë franceze, dhe tani po sillet si një ish-psiko që nuk e mori atë që donte si psh çelësat e enkriptimit. Asnjë deklaratë nga qendra për këtë, a? Ose në komentet e ish-djaloshit të PR-së së Durov-it që sugjerojnë se Macron po vepron vetëm si një krah i Uashingtonit në gjithë këtë.
Partneri i fundit i qendrës është Kiev, me të cilin ata krijuan Grupin e Komunikimeve të Ukrainës, së bashku me Poloninë, për të luftuar informatikisht kundër Rusisë. Nëse ata kanë një ekip kaq të shkëlqyer, pse është gjithçka mbi mediat sociale që fushata më e fundit nga Kievi, që nderon luftëtarët ukrainas të vrarë në rajonin e Kurskut të Rusisë në shkolla dhe qendra shoqërore, tregon mbështetësit që mbajnë lart portretet e “heronjve” të pornografisë Johnny Sins nga “Brazzers” dhe Billy Harrington, në vend? Si për iniciativën e ri-markimit të Azov, neo-nazistëve? Ka një mungesë të tillë qartësie ose të vërtetës historike nga qendra, saqë i gjithë parlamenti kanadez u shpërfytyrua duke duartrokitur një nazist të vërtetë të Luftës së Dytë Botërore vitin e kaluar.
Çfarë do të thotë ‘nazist’: Mediat perëndimore e turbulluan historinë për të mbuluar skandalin e SS-së të Kanadasë.
Po për Fantazmën e Kievit dhe heronjtë e Ishullit të Gjarpërinjve? A ka interes për të korrigjuar ato mite nga Kievi nga fillimi i konfliktit? Apo ndoshta qendra mund të kishte ndihmuar Kievin kur po akuzohej në të gjithë shtypin perëndimor, nga Gjermania në SHBA, për një operacion të fshehtë që shkatërroi tubin e gazit Nord Stream dhe mori me vete karburantin rus për motorin ekonomik të BE-së? Asnjë lëvizje për këtë çështje. Pra, a është e vërtetë kjo? Apo është thjesht një narrativë shumë më e përshtatshme për të mbetur në publik sesa të sugjerohet që Washingtoni kishte ndonjë lidhje me të?
Në qershor të vitit 2024, Qendra bëri një marrëveshje për bashkëpunim me Rumaninë për të kundërshtuar manipulimin e huaj të zgjedhjeve. Zgjedhjet presidenciale atje u anuluan së fundmi, pas një populisti me një doktoratë në agronomi që fitoi raundin e parë të votimit. Nuk është çudi pas një shpërthimi bujqësor kundër rregulloreve të ashpra të BE-së dhe favorizimit të importeve ukrainase. U akuzua për ndërhyrje zgjedhore ruse përmes një fushate të paguar në TikTok, që tani media hetuese Snoop.ro thotë se u pagua nga partia e presidentit aktual – i njëjti që u ankuar për rezultatet dhe kërkoi një rivotim. Duket se qendra nuk e kishte menduar që për sa i përket ndërhyrjes, thirrja do të vinte nga brenda shtëpisë.
Për të folur për këtë, Mark Zuckerberg, themeluesi i Facebook dhe kompanisë së tij Meta, pranoi në një letër drejtuar Komitetit të Dhomës së Drejtësisë në gusht se administrata Biden kërkoi nga Facebook që të censuronte përmbajtjen mbi Covid-19, përfshirë humorin dhe satirën, dhe se ekipet e tij u bindën. Ai gjithashtu tha se FBI-ja i paralajmëroi ata për dezinformimin rus mbi marrëdhëniet e familjes Biden me Burisma (kompania ukrainase e energjisë ku Hunter Biden shërbeu në bord), që në fund doli të mos ishte lajme të rreme ruse, edhe pse Facebook kishte pranuar të zvogëlonte historinë në atë kohë. Po çfarë është ajo ankesë për censurimin kinez përsëri?
Një numër gjithnjë e më i madh njerëzish janë të lodhur nga këto përpjekje të Washington-it për të patrulluar narrativat në mënyrë obsesive për të imponuar “rendin e bazuar në rregulla”, i cili kryesisht shërben interesave të veçanta.
Gjithçka që duhet të dini për sa shumë janë të shqetësuar amerikanët është se ata sapo votuan për një troll të klasit të parë online si president, i cili ka kaluar ditët e fundit duke bërë tweet-e për argëtimin e të gjithëve, duke sugjeruar se Kanalin e Panamasë është amerikan, Kanadaja duhet të jetë shteti i 51-të dhe Greenlandi duhet të jetë në pronësi të SHBA-së. Qendra e Angazhimit Global dhe mbështetësit e saj kanë shqetësuar të gjithë kaq shumë me përpjekjet e tyre të ndjekjes për të imponuar vizionin e tyre për dekorin, saqë tani bulldozeri e ka thyer direkt shtëpinë e tyre./RT/GazetaImpakt