Nga: Dieter Reinisch

Të premten, më 13 shtator 2024, Tawfiq Chaovali, alias Imad Omran, një figurë e rezistencës palestineze, ndërroi jetë në burgun Stein në Krems, Austri, pas gati 40 vitesh burgim.

Chaovali iu bashkua rezistencës palestineze në moshë të re dhe u përfshi aktivisht në luftën kundër pushtimit izraelit të Bejrutit në vitin 1982 si refugjat palestinez në këtë vend.

Pas masakrës famëkeqe të Sabra dhe Shatila në Bejrut në shtator 1982, ai mori pjesë në një operacion hakmarrës që synonte linjën ajrore izraelite El Al në Aeroportin Vjenë, Schwechat në 1985.

I lindur në vitin 1960, Chaovali u rrit në kampin e refugjatëve Shatila, i krijuar në Libanin jugor në vitin 1949 për refugjatët palestinezë. Në moshën 26-vjeçare, në vitin 1975, ai u bashkua me Organizatën për Çlirimin e Palestinës (PLO).

Babai i tij u vra në një sulm ajror izraelit pranë Sidonit, një qytet në Libanin jugor.

Në verën e vitit 1982, pas pushtimit izraelit të Libanit, Chaovali iku në Tunizi. Megjithatë, ai u kthye në Liban një vit më vonë. Pas kthimit të tij, ai iu bashkua Organizatës Abu Nidal, një grup i rezistencës i lidhur me Fatahun, për të luftuar kundër regjimit izraelit.

Në fund të vitit 1985, Chaovali udhëtoi për në Austri nëpërmjet Hungarisë. Vetëm disa ditë pas mbërritjes së tij, më 27 dhjetor 1985, u krye një operacion në aeroportin Vjenë-Schwechat, i cili përkoi me një operacion të ngjashëm në aeroportin Fiumicino të Romës.

Rreth orës 9:00 të mëngjesit, tre persona sulmuan një pjesë të sallës së nisjes në aeroportin e Vjenës, duke hedhur një granatë tymi dhe tre granata dore drejt banakut të kontrollit për El Al dhe duke hapur zjarr me mitralozë.

Katër persona, përfshirë një nga sulmuesit, u vranë menjëherë dhe 45 të tjerë u plagosën, 18 prej tyre në gjendje kritike. Dy viktima ishin rrugës për në Tel Aviv për t’u vendosur përgjithmonë në territoret e pushtuara.

Disa raporte pohuan se pasagjerët në bord përfshinin pilotë ushtarakë izraelitë të përfshirë në pushtimin e Libanit. Ky pretendim, megjithatë, më vonë u hodh poshtë nga PLO.

Luftëtarët e grupit Abu Nidal kishin hyrë në Austri duke përdorur pasaporta tuniziane të marra në Libi. Dy nga sulmuesit u plagosën dhe u kapën pas një ndjekjeje të gjatë me makinë, ndërsa Abdel Aziz Merzoughi, një nga personat e armatosur, vdiq pasi automjeti i tyre u ndalua në një rrugë pranë kryeqytetit sllovak, Bratislavë.

Chaovali dhe Mongi Ben Saadaoui, dy sulmuesit e tjerë, u arrestuan më pas nga policia austriake me lëndime të rënda.

Fillimisht, të dy burrat refuzuan të japin deklarata. “Ata nuk kishin letërnjoftime. Kur u pyetën nëse ishin palestinezë, ata u përgjigjën: ‘Unë flas anglisht’, raportoi gazeta austriake “Die Presse” më 28 dhjetor 1985.

Më vonë doli se të dy ishin refugjatë palestinezë nga kampet Sabra dhe Shatila dhe Chaovali e kishte parë vetë masakrën e tmerrshme.

Ata ishin trajnuar për misionin në Liban dhe ishin takuar me sulmuesit e Romës në Zvicër. Grupi Abu Nidal, i njohur gjithashtu si Këshilli Revolucionar Fatah, mori përgjegjësinë për sulmet në Vjenë dhe Romë si hakmarrje për masakrat e kryera nga forcat izraelite dhe aleatët e tyre në Liban.

Veçanërisht, masakra në Sabra dhe Shatila, e kryer më 16 shtator 1982, nga pushtimi izraelit dhe milicia falangiste, rezultoi në përdhunimin, torturimin dhe vrasjen e midis 2,000 dhe 3,500 refugjatëve palestinezë dhe civilëve libanezë.

Chaovali dhe shokët e tij kërkuan hakmarrje për këto mizori, si dhe për masakra të tjera të shumta të kryera nga forcat izraelite dhe përfaqësuesit e tyre në Liban.

Një nga sulmuesit që i mbijetoi sulmit në Romë kishte humbur edhe babanë e tij në masakrën e Sabrës dhe Shatilës.

Në mbrëmjen e 27 dhjetorit 1985, një telefonues anonim kontaktoi një stacion radio spanjoll, duke pretenduar se Organizata Abu Nidal, ose Këshilli Revolucionar Fatah, ishte përgjegjës për sulmet në Vjenë dhe Romë. Grupi më vonë mori zyrtarisht përgjegjësinë nën emrin “Qelizat e fedajinëve arabë”.

Ky nuk ishte sulmi i parë i kryer nga grupi Abu Nidal në Vjenë. Më 1 maj 1981, Heinz Nittal, kreu i Shoqërisë së Miqësisë Austro-Izrael, një grup lobi sionist, u vra në një operacion të ngjashëm.

E themeluar nga Abu Nidal në 1974 pas ndarjes së tij nga PLO, Organizata Abu Nidal operoi jashtë kampeve stërvitore në Liban dhe Libi. Gazetari britanik Patrick Seale, në librin e tij për Abu Nidal, rrëfen një incident në Vjenë në vitin 1988, ku takoi një grua që i kishte mbijetuar sulmit në aeroport:

“Unë mora pjesë në një festë të organizuar nga Miqtë e Palestinës dhe u godita nga një grua që fliste me pasion për çështjen palestineze. Një ish-ministre e jashtme austriake, e cila ishte gjithashtu e pranishme, më tha se ajo kishte qenë pasagjere në aeroportin e Vjenës gjatë sulmit”, tha ai.

“Një granatë kishte rënë në këmbët e saj, por nuk arriti të shpërthejë. Pavarësisht kësaj, ajo mbeti një mbështetëse e zjarrtë e palestinezëve, duke thënë: “Ata i bëjnë këto gjëra nga dëshpërimi. Unë i mbështes ata edhe më shumë tani”.

Në vitin 1987, Chaovali dhe Ben Saadaoui u dënuan me burgim të përjetshëm në Austri. Ben Saadaoui u lirua në vitin 2008 pasi kreu 22 vjet burg dhe iu ndalua rihyrja në Austri për dhjetë vjet.

Chaovali, ndërkohë, mori një dënim shtesë 19 vjet për tentativën për t’u arratisur në 1995 dhe përfshirjen e tij në një incident pengmarrjeje në burgun Graz-Karlau në 1996.

Vetë Abu Nidal vdiq në rrethana misterioze në Bagdad në vitin 2002, me disa raporte që sugjerojnë se ai u vra nga shërbimi sekret i diktatorit irakian, i mbështetur nga Perëndimi, Saddam Hussein.

Pas 38 vitesh qëndrimi në burgjet austriake, Chaovali u nda nga jeta në moshën 64-vjeçare në burgun Stein, në Austrinë e Poshtme, mëngjesin e së premtes, 13 shtator 2024.

Miqtë dhe mbështetësit e tij i thanë “Press TV” se Chaovali ishte i njohur për guximin dhe përkushtimin e tij të palëkundur ndaj çështjes palestineze. Ai vdiq pa hequr dorë kurrë nga pretendimi i tij për lirinë dhe çlirimin e Palestinës nga pushtimi izraelit./GazetaImpakt/ Press Tv/