Nga Batool Subeiti
“Plani B” i Amerikës për “Lindjen e Re të Mesme” shfaqet si një përgjigje ndaj dështimit të strategjisë së saj fillestare, e cila synonte të riformësonte rajonin përmes dominimit ushtarak izraelit dhe destabilizimit të lëvizjeve kryesore të Rezistencës. “Plani B” i Amerikës për “Lindjen e Re të Mesme” shfaqet si një përgjigje ndaj dështimit të strategjisë së saj fillestare, e cila synonte të riformësonte rajonin përmes dominimit ushtarak izraelit dhe destabilizimit të lëvizjeve kryesore të Rezistencës. Strategjia aktuale, e fokusuar në arritjen e qëllimeve gjeopolitike duke përdorur ndarjet sektare dhe duke mbështetur forca të caktuara përfaqësuese, ka evoluar në përgjigje të ndryshimit të realiteteve në terren.
Dështimi i planit A
Plani i parë i Amerikës (Plani A) varej nga veprimi ushtarak izraelit për të mposhtur Rezistencën Islamike në Liban. Ideja ishte që pas mposhtjes së Rezistencës Islamike në Liban, “Izraeli” do të vendoste forca në Lartësitë e Golanit për të sulmuar Sirinë, ndërsa mercenarët takfiristë do të ngriheshin në Sirinë veriperëndimore për të përmbysur qeverinë siriane. Nga atje, këto forca do të shpërndaheshin në Irak, duke rrëzuar Rezistencën e PMF-së dhe duke lëshuar rrjete të fshehta brenda Iranit për të dobësuar qeverinë iraniane dhe Boshtin e Rezistencës në një front më të gjerë. Megjithatë, kjo strategji u rrëzua kur agresioni ushtarak i “Izraelit” në Liban u ndesh me rezistencë të konsiderueshme, duke çuar në entitetin okupues izraelit që lutej për një armëpushim. Kjo shënoi një humbje strategjike për atë që shumë e quajtën projekti “Izrael 2.0”, duke sinjalizuar se Rezistenca Libaneze kishte arritur të prishte planin fillestar.
Kaloni në planin B
Në përgjigje të dështimit të Planit A, Amerika iu drejtua Planit B, i cili kërkonte të arrinte me mjete politike atë që “Izraeli” nuk mund ta arrinte ushtarakisht. Në vend që të mbështetet te “Izraeli”, Amerika tani fokusohet në minimin e Rezistencës së Libanit duke ndikuar në peizazhin politik dhe ushtarak libanez. Çelësi i kësaj strategjie është përfshirja e forcave speciale amerikane dhe zyrtarëve si Amos Hochstein, të cilët po punojnë për të çarmatosur Rezistencën Libaneze dhe për të dobësuar pozicionin e saj brenda Libanit. Kjo fazë e re nënvizon gjithashtu rëndësinë e Sirisë në strategjinë më të gjerë të Amerikës për Lindjen e Mesme. Siria, duke vepruar si një qendër jetike logjistike për Boshtin e Rezistencës, është thelbësore për çdo përpjekje për të çmontuar koalicionin e forcave që kundërshtojnë interesat e SHBA-së dhe Izraelit. Për këtë qëllim, Amerika ka vazhduar të trajnojë dhe armatosë mercenarët, duke u mbështetur në taktikat e vërejtura gjatë Operacionit Timber Sycamore, i cili synonte të destabilizonte Sirinë dhe të rrëzonte qeverinë e saj duke përdorur grupe terroriste.
Ringjallja e ndarjeve sektare
Një nga objektivat themelorë të strategjisë së Amerikës është rindezja e tensioneve sektare brenda botës myslimane, veçanërisht midis masave sunite dhe shiite. Kjo ishte një taktikë e përdorur gjatë “Pranverës Arabe”, kur Turqia u pozicionua si sponsor për grupet islamike në të gjithë rajonin në një përpjekje për të luftuar “polin shiit” të udhëhequr nga Irani. Duke promovuar sektarizmin, Amerika synon të dobësojë Boshtin e Rezistencës dhe të përçajë më tej Umetin Mysliman. Grupet si ISIS, Al-Kaeda dhe Hay’at Tahrir al-Sham, të cilat mbajnë ideologji në thelb sektare, u panë si instrumente kyçe për këtë strategji përça dhe pushto.
Reagimi i Boshtit të Rezistencës
Boshti i Rezistencës ka nxjerrë në pah kërcënimin real që paraqet për projektin imperialist në Azinë Perëndimore, pas ngjarjeve të 7 tetorit. Uniteti i frontit të Rezistencës ka dobësuar “Izraelin”, i cili tani përballet me copëzimin e brendshëm dhe një sfidë ekzistenciale. Ashtu si Boshti i Rezistencës parandaloi përhapjen e terrorizmit në dekadën e kaluar dhe siguroi mbijetesën e Sirisë, suksesi i tij në thithjen e goditjes fillestare të kapjes së Aleppos është edhe më vendimtar sot. Boshti i Rezistencës nuk do të lejojë që Siria të bjerë dhe do të rimarrë të gjitha zonat e pushtuara nga terroristët në kohën e duhur.Kjo qëndrueshmëri nënvizon thellësinë strategjike të Boshtit, i cili vazhdon të zgjerojë dhe forcojë frontet e tij. Siç theksohet nga Udhëheqësi i Iranit, Sayyed Khamenei, Rezistenca po përgatitet në mënyrë aktive për faza të reja konfrontimi, duke u pozicionuar për të penguar përpjekjet e ardhshme të SHBA-së dhe Izraelit për të riformuar rajonin./Al Mayadeen
