Regjimet terroriste të CIA-s në Afganistan

Nga: Emran Feroz

Paramilitarët e financuar nga CIA po bëjnë kërdi në Afganistan.

Ishte mesi i natës në dhjetor 2018 kur anëtarët e të ashtuquajturës Forca e Mbrojtjes Khost (KPF) bastisën një shtëpi në Afganistanin lindor krahina e Paktisë ku vranë gjashtë vetë.

Midis viktimave ishte Naim Faruqi, një plak fisnor dhe anëtar i këshillit lokal të paqes, si dhe nipin e tij, një student i ri. Të dy ata u ekzekutuan nga njësia paramilitare nga goditjet në kokë dhe kjo gjë që nuk ishte hera e parë që ndodhi diçka e tillë.

KPF është një grup militantësh afgan të trajnuar, pajisur dhe financuar nga CIA e krijuar në ditët e para të të ashtuquajturës Luftë kundër Terrorit në Afganistan, dhe ajo rregullisht kryen krime të organizuara kundër njerëzimit. Në shumicën e rasteve, milicia nuk vret terroristë por përkundrazi civilë, gjë që ndihet veçanërisht në mesin e njerëzve të provincave juglindore të Paktia në Afganistan, si Paktika dhe Khost.

KPF është një nga shumë njësi të mbështetur nga CIA në Afganistan, siç thekson një raport të botuar së fundmi Human Rights Watch. Në total, raporti përqendrohet në 14 raste të ndryshme që ndodhën gjatë dy viteve të fundit në të gjithë vendin.

Shpesh, skenari është shumë i ngjashëm. Njësitë bastisin shtëpi në mes të natës, ndonjëherë të ndihmuar nga ushtarët amerikanë, dhe vrasin njerëz pa asnjë dallim. Pas kësaj, ata përpiqen të fshijnë gjurmët e tyre ose të frikësojnë anëtarët e familjes që mbijetojnë.

Që kur Donald Trump mori përsipër Shtëpinë e Bardhë, operacionet e CIA-s në vend u rritën në mënyrë dramatike. Përveç kësaj, pyetja se çfarë ndodh me këto milicitë pas një zgjidhjeje të mundshme të negociuar në Afganistan, mbetet një mister.

Gazetarët dhe vëzhguesit e të drejtave të njeriut që e kanë ndjekur çështjen për vite me radhë janë të vetëdijshëm se këto njësi të mbështetur nga CIA kryesisht nuk vrasin kryengritësit, por në fakt mund të jenë duke krijuar kryengritje të reja.

KPF si dhe njësitë famëkeqe 01 dhe 02, të cilët janë kryesisht aktivë në rajonin e Nangarhar dhe në vende të tjera, kanë ndërtuar regjimet e tyre terroriste, dhe ata e dinë që mund të largohen nga shumica, mbase edhe të gjitha krimet që ata kryejnë.

“Ne jemi të pafuqishëm kundër këtyre njerëzve. Edhe presidenti Afganistan nuk mund të bëjë asgjë. Këto grupe janë vetëm nën kontrollin e amerikanëve. Ata mund të bëjnë atë që dëshirojnë”, dhe deklarata të tjera si këto janë ato që unë i dëgjoja më rregullisht në krahinën Khost, kur bëja kërkime atje.

“Në disa raste, këto forca thjesht kanë qëlluar njerëz në kujdestarinë e tyre dhe kanë kërcënuar bashkësi të tëra me terror dhe bastisje abuzive natën dhe sulmet ajrore pa dallim”, tha Patricia Gossman, Drejtoresha e Asociuar e Azisë dhe autorja e raportit, pasi foli me tre grupe dëshmitarësh të operacioneve të tilla.

Kombet e Bashkuara nënvizojnë rregullisht faktin se forcat pro-qeveritare, si grupet e mbështetura nga CIA, vazhdojnë të vrasin civilë. Sipas raportit të fundit të UNAMA, vetëm ndëmjet janarit dhe shtatorit 2019, prej tyre janë vrarë të paktën 484 civilë.

Në të njëjtën kohë, sulmet ajrore amerikane janë rritur. Siç e zbuloi vetë Pentagoni kohët e fundit, forcat amerikane kryen 1.113 sulme ajrore vetëm në muajin shtator, një shifër që arrin në mesatarisht 40 sulme ajrore në ditë.

Në shumicën e rasteve, identifikimi i viktimave mbetet i panjohur. Më 18 shtator, sulmet me drone në rrethin Khogyani, Nangarhar, vranë më shumë se 30 civilë. Ndërsa amerikanët dhe aleatët e tyre afganë i etiketuan “ish ekstremistë”, viktimat rezultuan të ishin fermerë.

Disa ditë më vonë, një sulm tjetër në provincën Helmand në jug të vendit synoi një grup të ftuarve të dasmave. Dhjetra civilë u vranë dhe u plagosën ndërsa qeveria afgane pretendoi se kishte vrarë militantët e supozuar të Al Kaedës.

Të gjitha viktimat civile të shkaktuara nga operacionet amerikane që bëhen publike duhet të merren parasysh si minimumi i atyre të vrarë. Shumica e vendeve ku vriten civilë janë fshatra të largëta, të vizituara rrallë nga gazetarët dhe vëzhguesit e të drejtave të njeriut, duke përfshirë edhe ato të organizatave ndërkombëtare. Për shembull, UNAMA përdor një metodologji shumë konservatore për llogaritjen e viktimave të saj civile, duke kërkuar tre burime të ndryshme për çdo viktimë të vetme. Do të ishte një nënkuptim për të thënë se përmbushja e këtij “pragu” është e vështirë në shumë rajone të Afganistanit. Dhe kjo natyrisht për autorët, si njësitë paramilitare dhe mbështetësit e tyre amerikanë, të cilët përfitojnë nga kjo gjendje e rënë e shtetit.

Për momentin, shumica e kritikave në Afganistan kanë për qëllim administratën Trump. Sidoqoftë, operacionet e CIA në Afganistan nuk janë ndonjë gjë e re dhe ato kanë luajtur një rol të madh gjatë administrimit të George W. Bush dhe Barack Obama.

Në vitin 2012 në Nangarhar ushtarët amerikanë dhe njësitë e tyre afgane sulmuan një fshat të quajtur Kala Shaikh. Gjatë bastisjes, ata sulmuan shtëpinë e Abdul Hadi Mohmand, i cili kishte lidhje të ngushta me qeverinë lokale në Jalalabad, dhe vranë vëllain dhe nipin e tij.

Noor ul Hadi, djali i Mohmand, ende nuk e ka harruar bastisjen.

“Ata hynë në shtëpi brutalisht dhe menjëherë filluan të qëllonin. Ata nuk u interesuan se kë po kërkonin dhe po vrisnin. Kur ne kërkuam një hetim, ne thjesht u mashtruan”, tha ai.

Megjithëse SH.B.A. ose CIA nuk ka të mundësi të bëhen përgjegjës për vrasjen e civilëve, këto vdekje peshojnë rëndë në psikikën afgane dhe kujtimet e fundit mund të kthehen për të ndjekur këdo të përfshirë në konflikt./Gazetaimpakt/trtworld/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne