Nga Robert Inlakesh
SHBA ka krijuar një realitet në terren, ku Siria është e izoluar ndërkombëtarisht, është në rrënim ekonomik, është e ndarë në territore të ndryshme konfliktuale dhe gjithçka në nënshtrim të plotë, në emër të detyrimit për kombin. SHBA po përpiqet të shkatërrojë përsëri ekonomikisht Sirinë
Sipas Kombeve të Bashkuara, rreth 90% e sirianëve në zonat e kontrolluara nga qeveria tani jetojnë në atë që konsiderohet të jetë pragu i varfërisë.
Pas një pauze të gjatë shumëvjeçare nga kaosi mbarëkombëtar që përfshiu Sirinë, që nga fillimi i luftës së pistë në 2011, muajt e fundit kanë shkaktuar një sërë ngjarjesh shqetësuese në disa zona. Në zemër të secilës prej këtyre çështjeve janë Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e tyre perëndimorë, të cilët vazhdojnë të pengojnë zgjidhjen e konfliktit dhe në vend të kësaj ndjekin shkatërrimin ekonomik të kombit.
Mediat perëndimore janë përpjekur të ndërtojnë një rrëfim që përshkruan popullin sirian sikur është ngritur sërish kundër qeverisë së Damaskut, duke nxitur një përpjekje për të rindezur luftën e tmerrshme që shkatërroi Sirinë që dikur e njihte rajoni. Fushat kryesore të fokusit, ku media perëndimore fajëson qeverinë siriane për trazirat, janë në Sirinë Verilindore dhe në provincën e Sueejdës. Në vend që të marrë përgjegjësinë për ndikimet e tyre shkatërruese mbi kombin, nëpërmjet financimit të forcave që abuzojnë me të drejtat e njeriut dhe vendosjes së sanksioneve të vijës së ashpër, qeveria amerikane drejton gishtin kudo tjetër që mundet.
Protestat që shpërthyen në provincën Suwayda të Sirisë, të cilat po zënë shumë vëmendjen e mediave dhe po krahasohen me atë që ndodhi në Daraa në vitin 2011, u ndezën për një sërë arsyesh. Dhënia e subvencioneve në qytetet me shumicë Druze preku fundin, gjë që çoi në presion mbi qytetarin e zakonshëm kur ishte fjala për blerjen e karburanteve të ngjashme, ndërkohë që një sërë faktorësh të tjerë të lokalizuar kanë ndikuar gjithashtu në rrjedhën e ngjarjeve atje. Pa minuar shumëllojshmërinë e situatës në Suwayda, e cila përfshin çështje që lidhen me liderët lokalë, milicitë e sapoformuara dhe një goditje të fundit siriane ndaj trafikut të drogës, asnjë nga tensionet e dëshmuara së fundmi nuk do të ishte e mundur pa politikat e tmerrshme të Perëndimit.
Sipas Kombeve të Bashkuara, rreth 90% e sirianëve në zonat e kontrolluara nga qeveria tani jetojnë në atë që konsiderohet të jetë pragu i varfërisë. Megjithë kushtet e vështira të duruara nga sirianët që jetojnë nën kontrollin e qeverisë, përveç thirrjeve të ekspertëve të OKB-së për heqjen e sanksioneve të Perëndimit për arsye humanitare, nuk ka pasur simpati për ata që janë nën sundimin e Damaskut dhe i gjithë fokusi është vënë mbi Sirianët e tjerë.
Pas një vizite gati 2-javore në vend, në një mision për mbledhjen e fakteve, Raportuesja Speciale e OKB-së për masat shtrënguese të njëanshme dhe të drejtat e njeriut, Alena Douhan, bëri thirrje për heqjen e menjëhershme të sanksioneve të njëanshme. “Me më shumë se gjysmën e infrastrukturës jetike ose të shkatërruar plotësisht ose të dëmtuar rëndë, vendosja e sanksioneve të njëanshme ndaj sektorëve kryesorë ekonomikë, duke përfshirë naftën, gazin, energjinë elektrike, tregtinë, ndërtimin dhe inxhinierinë kanë shuar të ardhurat kombëtare dhe kanë minuar përpjekjet drejt rimëkëmbjes ekonomike dhe rindërtimit”, tha Douhan. Ajo gjithashtu deklaroi se ishte “e goditur nga përhapja e shkeljes së të drejtave të njeriut dhe ndikimi humanitar i masave shtrënguese të njëanshme të vendosura në Siri dhe izolimi total ekonomik dhe financiar i një vendi, njerëzit e të cilit po luftojnë për të rindërtuar një jetë me dinjitet, pas luftës së gjatë prej një dekade”.
Këto sanksione ekonomike jo vetëm që kanë penguar transferimin e ndihmës kryesore dhe kanë penguar rindërtimin, por i kanë shërbyer qëllimit strategjik të qeverisë së Shteteve të Bashkuara për të bërë presion ndaj Damaskut që t’i nënshtrohet vullnetit të saj, ose në mënyrë alternative që qeveria siriane të shembet nga brenda. Kur shpërthyen protestat vitin e kaluar, në Suwayda, aleati kryesor i SHBA-së në Lindjen e Mesme, izraelitët, ndërhynë drejtpërdrejt. Qeveria pushtuese delegoi kreun shpirtëror të komunitetit Druz në Palestinën e pushtuar, Muwafaq Tarif, për t’i përcjellë Moskës kërkesat përfshirë federalizimin; kërkesa të cilat u injoruan nga rusët. Është e qartë se ka një shtytje drejt përdorimit të gjuhës që flet për një Siri Jugore, të ndarë nga pjesa tjetër e Sirisë që është nën kontrollin e Damaskut; nëse arrihet nga kjo do të përfitonte shumë nga regjimi sionist.
Një tjetër informacion interesant për ngjarjet që po ndodhin në Suvejda, është numri i forcave të sapokrijuara të milicisë atje. Një shembull i kësaj është Partia Siriane al-Liwa, e cila u krijua në korrik të vitit 2021 dhe u shpall nga opozita siriane. Partia siriane al-Liwa ka qenë e lidhur me liderin druze libanez Walid Jumblatt dhe është në mënyrë eksplicite anti-qeveritare. Udhëheqësi i Partisë, Malek Abu Kheer, dyshohet se ishte në kontakt me forcat e koalicionit ndërkombëtar amerikan në al-Tanf, gjatë gjysmës së dytë të vitit 2020 dhe komunikoi me ta një plan për të ardhmen e Suvejdës.
Si në vitin 2022 ashtu edhe këtë vit, gjatë trazirave në Suwayda, sulmet terroriste nga grupet takfiriste të lidhura me Al-Kaedën që veprojnë jashtë Idlibit, kanë ndodhur së bashku me ngjarjet në jug. Përveç kësaj, Forcat Demokratike Siriane (SDF) të mbështetura nga SHBA kanë mbështetur gjithashtu në mënyrë eksplicite federalizimin në Sirinë Jugore dhe janë në mbështetje të protestave antiqeveritare. Arsyeja pse kjo është e rëndësishme është sepse tregon qartë një gjë, forcat që SHBA ka financuar dhe përdorur/përdorur si përfaqësues, po mblidhen pas trazirave në Jug për përfitimet e tyre politike. Nëse dikush zgjedh ta shohë këtë si një komplot të orkestruar perëndimor, ose se kjo është thjesht për shkak të funksionimit të tij në interes të secilit grup të përfshirë, ai përsëri ripohon realitetin se duart e SHBA-së nuk janë të pastra këtu.
Në mënyrë të ngjashme, kur SDF-ja e udhëhequr nga kurdët shkaktoi kohët e fundit një kryengritje nga fiset arabe përgjatë Eufratit, pasi arrestoi udhëheqësin e Këshillit Ushtarak të Deir Ezzorit dhe më pas vrau civilët gjatë shkëmbimeve të armatosura me milicitë lokale arabe, SHBA u shtir sikur nuk kishte pjesë në atë që po ndodhte. Kjo përkundër faktit se SHBA-të e kanë mbajtur SDF-në në pushtet në Sirinë Veri-Lindore, në mënyrë që ata të mund të mbajnë një pushtim të një të tretës së territorit sirian, rrjedhimisht ku ndodhen tokat bujqësore më pjellore dhe 90% e naftës së Sirisë, duke bërë të verbër ndaj shkeljeve të shpeshta të të drejtave të njeriut. SDF ka qenë përgjegjëse për keqmenaxhimin e rëndë ekonomik, ka pasur raste të ndryshme të raportuara të krimeve me motive etnike dhe madje janë kapur duke detyruar të miturit të bëhen fëmijë-ushtarë në radhët e tyre. SHBA nuk e ka korrigjuar SDF-në për shkak të rekordit të dobët të saj në Sirinë Veri-Lindore, përkundrazi ato vazhdojnë t’i përdorin ato si një forcë përfaqësuese në mënyrë që të mund t’i privojnë Sirisë pasurinë e saj, si dhe shportën e bukës së vendit.
SHBA ka krijuar një realitet në terren, ku Siria është e izoluar ndërkombëtarisht, është në rrënim ekonomik, është e ndarë në territore të ndryshme konfliktuale dhe gjithçka në emër të detyrimit ndaj kombit. SHBA-së dhe aleatëve të saj perëndimorë nuk i intereson që shumica e sirianëve po vuajnë nga varfëria, ata kujdesen vetëm për të luftuar ndikimin rus dhe iranian, përveç gjunjëzimit të Damaskut, me çdo kusht. Ajo që ne shohim se po ndodh tani është për shkak të sadizmit të politikëbërësve në Uashington. Thjesht fakti që mediat perëndimore refuzojnë të përmendin ndikimin e tyre të drejtpërdrejtë në atë që po ndodh aktualisht në Siri, përbën mundësimin e kriminalitetit të regjimeve nën të cilat ata kryesojnë./gazetaimpakt/english.almayadeen
