Sipas disa faqeve të internetit të Organizatës së Muxhahedinëve-e Khalq me bazë në Shqipëri (MEK), një letër e hapur e datës 23 qershor 2020 është shkruar nga një numër i anëtarëve të organizatës, të cilët janë me qendër në kampin MEK në Manzë, për disa zyrtarë shqiptarë.
Në këtë letër shpërthimi i koronavirusit në Teheran dhe pjesë të tjera të Iranit u dramatizua dhe më pas u përdor si një justifikim përfundimtar për rrëzimin e kërkesave të familjeve të anëtarëve të MEK për të udhëtuar në Shqipëri për të vizituar të dashurit e tyre që janë të izoluar në kampin e MEK. Si është e mundur që shpërthimi i virusit deri më tani nuk ka qenë pengesë për vizitat e shpeshta nga zyrtarët e MEK midis Shqipërisë, Italisë, Francës dhe vendeve të tjera?
Letra i referohet peticionit të familjeve me më shumë se 11250 nënshkrime “Duke kërkuar nga qeveria shqiptare që t’i lejojë familjet të kontaktojnë të dashurit e tyre në kampin e MEK” dhe të etiketojnë në mënyrë të parregullt kërkesën e tyre si një komplot terrorist. Askush nuk ka zbuluar ende se sëmundja mund të përhapet përmes një telefonate audio ose vizive me familjen e tyre.
“Duhet përmendur se familjet që bëjnë kërkesë për viza për të vizituar Shqipërinë shkojnë të paktën dy vjet para shpërthimit të pandemisë së koronavirusit. Disa familje në të vërtetë arritën të shkonin në Tiranë dhe iu afruan vendbanimit të MEK, duke u munduar të mësojnë për situatën e të dashurve të tyre, por ata u ngacmuan nga rojet e MEK dhe për fat të keq policia shqiptare nuk i mbështeti familjet”.
Kjo letër u nënshkrua nga:
Alireza Balali
Mahmood Saadat
Farzin Hashemi
Abbas Golrezan
Mehri Saadat
Parvaneh Rabiey Abbasi
Hamid Reza Noori
Mostafa Ghaedi
Jafar Mamlooki
Khalil Hajhoseini
Ali Asghar Eslami
Reza Salami
Sadegh Keyhan
Shokuh Ghasemi
Tayebeh Yeganeh
Mohamad Jafar Najafi
Nahid Saadat
Mohammad Hassan Bagherzadeh
Mohammad Reza Bagherzadeh
Mostafa Forooghi
Vahid Dowlatshahi Araghi
Gholamreza Ghadery
Ne menjëherë i njoftuam familjet e tyre se disa shenja jetësore u vunë re përfundimisht nga të dashurit e tyre, gjë që i bëri ata vërtet të lumtur. Por ata ishin në mëdyshje nga ideja se nëse u lejohet t’u shkruajnë zyrtarëve shqiptarë, pse nuk u lejohet t’u shkruajnë familjeve të tyre për t’i lehtësuar ata nga shqetësimi? Fatkeqësisht nuk kemi pasur përgjigje për këtë. Ne dëshirojmë që më shumë emra të ishin përmendur.
Mbi një mijë familje u kanë shkruar të dashurve të tyre dhe i kanë botuar këto letra në hapësirën në internet me foto dhe numra kontakti me shpresën se do të arrinin tek ata. Kjo me siguri ka arritur tek zyrtarët e MEK. E njëjta gjë mund të bëhej lehtësisht nga anëtarët e MEK për familjet e tyre dhe nuk kishte pse të shqetësonte zyrtarët shqiptarë.
Kjo letër pasi thotë shumë për gjithçka dhe kudo, që nuk është aspak shqetësimi ynë, shtron një sugjerim si vijon:
Ne kemi kërkuar nga Komisioneri i Lartë i Kombeve të Bashkuara për të Drejtat e Njeriut të dërgojë një mision ndërkombëtar për gjetjen e fakteve në Iran në prani të Raportuesit Special të KB për situatën e të drejtave të njeriut në Iran dhe përfaqësuesit tanë për t’u takuar me familjet në Iran dhe për të publikuar raportin e tij për publikun.
“Shoqëria Nexhat, në emër të familjeve të vuajtura të anëtarëve të MEK në Shqipëri, e mirëpret me shumë ngrohtësi këtë propozim dhe do të ishte më shumë se i lumtur që të jetë mikpritësi i çdo personi ose organizate që dëshiron të takojë familjet në Iran dhe të botojë një raport, me kusht që gjithashtu të jenë në gjendje të marrin letrat e familjeve për të dashurit e tyre dhe t’i takojnë në kampin e MEK në Shqipëri dhe të marrin përgjigjet e tyre”.
E mira është që MEK nuk shqetësohet për përfaqësuesit e KB duke udhëtuar në Iran dhe duke vizituar një numër të panumërt të familjeve në mbizotërimin e koronavirusit. Referuar propozimit të MEK, a do të ishin ata të gatshëm që partia e sugjeruar prej tyre të vinte në kampin e tyre të shoqëruar me nënat dhe baballarët e moshuar?
“Vite më parë ne dorëzuam një numër të madh letrash nga familjet në KNKK për t’u dërguar në garnizonin Ashraf në Irak. Kjo nuk ndodhi kurrë dhe letrat u kthyen pas disa muajsh. Zyrtari i ICRC tha më në fund se ai mund të arrinte të merrte letra në burgun Bagram në Afganistan për anëtarët e al-Kaedës, por ai është aq i pafuqishëm sa nuk mund të merrte asnjë letër për banorët e kampit të MEK”./Gazetaimpakt/ nejatngo.org/