Sulmi ajror amerikan në Irak është një krim lufte – Një akt i paligjshëm i luftës

Nga: Tommy Sheridan

Vendimi për të vrarë gjeneralin iranian Qasem Soleimani, udhëheqësi i dytë më i fuqishëm në Iran, është një deklaratë lufte kundër tërë Iranit.

Mbulimi i zbetë i mediave kryesore dhe deklaratat zyrtare të Zyrës së Jashtme si ajo e Dominic Rabb janë patetike dhe të egra përballë një krimi të paqartë të luftës, pa diskutim një akti lufte nga një komb kundër një tjetri, jashtë Kombeve të Bashkuara pa diskutim, debat ose mbështetje. Ky është edhe një tjetër shembull i paligjshmërisë së pakufizuar të Shteteve të Bashkuara dhe ngacmimit brutal në skenën ndërkombëtare. Donald Trump ka sanksionuar një krim lufte dhe çdo buletin duhet ta quajë këtë sulm të llogaritur me Dron si veprim i paligjshëm i luftës që është.

Ashtu si kukulla e bindur e SH.B.A.-së, ne jemi bërë gjatë pesëdhjetë viteve të fundit deklarata e Zyrës së Jashtme të Britanisë së Madhe ishte një ushtrim në tym dhe pasqyra që mbulonin një krim tjetër lufte në SH.B.A. me një gjymtyrë dhe grup të çalë fjalësh që ndoshta diktohet direkt nga Uashingtoni:

“Ne kemi njohur gjithnjë kërcënimin agresiv të forcës iraniane të Kudsit të udhëhequr nga Qasem Soleimani. Pas vdekjes së tij, ne i bëjmë thirrje të gjitha palëve që të dekurajohen. Konflikti i mëtjeshëm nuk është në interesin tonë”.

Akti i Luftës i SHBA duhet të dënohet nga Komuniteti Ndërkombëtar

Pa një leje të autoritetit ndërkombëtar, diskutim apo përpjekje për konsensus, Presidenti amerikan Trump urdhëroi vrasjen e një gjenerali jashtëzakonisht të njohur iranian dhe një udhëheqësi ushtarak Irakian në Irak. Ndërsa udhëtonin me automjete afër aeroportit të Bagdadit këta individë u hodhën në ajër nga një sulm ajror vdekjeprurës dhe në vend të dënimit ndërkombëtar të këtij akti të terrorizmit, një krim lufte, ne kemi mediat perëndimore dhe karakteret e tyre politike që nuk pranojnë të dënojnë SHBA ndërsa kërkojnë përmbajtje nga Irani. Çfarë frike dhe hipokrizie e plotë!

Nuk është çudi që bota të jetë në një rrëmujë të tillë kur një kombi i lejohet të veprojë ashtu siç dëshiron dhe të injorojë të gjitha rregullat dhe konventat ndërkombëtare në lidhje me sovranitetin e kombeve të tjera, ndërsa kombet e tjerë janë mbajtur të përgjegjshëm mbi një bazë krejtësisht të ndryshme.

Imagjinoni dënimin ndërkombëtar nëse Siria do kishte vrarë një Gjeneral Izraelit në tokën Saudite apo Irani do kishte eliminuar një anëtar të familjes mbretërore Saudite gjatë një vizite në Katar? Tensionet ekzistojnë midis Sirisë dhe Izraelit, Iranit dhe Arabisë Saudite por veprimi i njëanshëm i secilit prej vendeve për të nxjerrë përfaqësuesit e kundërshtarëve të tyre në tokën e një vendi tjetër do të hishte poshtë një lumë dënimesh dhe thirrje për sanksione ndërkombëtare dhe hakmarrje të koordinuar.

Megjithatë, SH.B.A. kryen një veprim të tillë të njëanshëm të luftës dhe qeveritë perëndimore dhe mediat kryesore shmangen nga dënimi dhe në vend të kësaj devijojnë vëmendjen ndaj Iranit dhe përfshirjes së tyre të pretenduar në incidente në të gjithë Lindjen e Mesme, të cilat mbeten të diskutueshme dhe subjekt i një debati të ashpër.

Iraku dhe Irani janë sulmuar dhe fyer nga një sulm ajror

Përgjigja e ushtrisë irakiane ndaj këtij sulmi ajror është udhëzuese. Ata dënuan vrasjen e Abu Mahdi al-Muhandis, udhëheqësit paramilitar të Irakut që vdiq së bashku me Qasem Soleimani. Ata thanë se ishte një shkelje e qartë e mandatit të SHBA në Irak, sipas një raporti nga Reuters.

“Komanda e Operacioneve të Bashkuara vajton heroin dëshmor … i cili u martirizua mbrëmë në një sulm frikacak dhe të pabesë të kryer nga aeroplanët amerikanë pranë aeroportit ndërkombëtar të Bagdadit”, tha ajo në një deklaratë.

“Ne pohojmë se ajo që ndodhi është një shkelje flagrante e sovranitetit Irakian dhe një shkelje e qartë nga forcat amerikane të mandatit të tyre, që është ekskluzivisht për të luftuar Shtetin Islamik dhe duke ofruar këshilla dhe ndihmë për forcat e sigurisë të Irakut”.

Në një sulm vdekjeprurës, SH.B.A. ka nxjerrë figura të njohura ushtarake të dy kombeve të tjera sovrane në tokën e njërit prej atyre kombeve. Sh.B.A nuk është në gjendje lufte me asnjërin prej atyre kombeve, por supozohet se po punon së bashku me regjimin e ri irakian për të ndihmuar në një stërvitje rindërtimi pasi pushtimi i tij i vitit 2003 ku bombardoi infrastrukturën e saj dhe shkatërroi atë në copa.

SH.B.A. ishte një agresor kundër Irakut në vitin 2003 kur ekzekutoi një sulm të paligjshëm, të përgjakshëm dhe brutal me raketë “shoku dhe frikë” dhe pushtimi tokësor i cili u mori jetën më shumë se një milion civilëve. Roli i saj shtatëmbëdhjetë vjet më vonë supozohet të jetë në ndihmën e rindërtimit. Megjithatë, siç thotë deklarata ushtarake e Irakut më lart, ata kanë vepruar në atë mënyrë që shkel në mënyrë flagrante sovranitetin e Irakut.

Nëse ndonjë vend tjetër do të kryente një veprim të tillë ata do të akuzoheshin për kryerjen e krimeve të luftës dhe do të hidheshin poshtë nga drejtuesit ndërkombëtarë. Por jo në botën e trazuar, të korruptuar dhe të shtrembëruar të hegjemonisë amerikane.

Plani amerikan për të shkatërruar shtatë vende në pesë vjet ishte i vërtetë

Ky akt i fundit i agresionit të SH.B.A.-së po bën që të gjithë të kujtojnë fjalët e gjeneralit në pension amerikan me 4 yje, Wesley Clark, i cili ishte në krye si Komandanti Suprem i Aleatëve të NATO-s në 1999, kur perëndimi zgjodhi të zhdukë Jugosllavinë nën kujdesin e humanizmit tani qëndron i ekspozuar si një flamur mashtrimi dhe komoditeti. Duke folur sinqerisht në një intervistë të 2007 për Demokracinë! Gjenerali dha një pasqyrë të rrallë në të menduarit strategjik të SH.B.A. dhe ekspozoi statusin e “kombit mashtrues”, të cilin kombet e tjera perëndimore përpiqen ta mbulojnë vazhdimisht. Fjalët e tij ia vlen të citohen gjatësisht. Mos harroni se ky është një ish-folës i Përgjithshëm i SH.B.A.-së, jo një teoricien i komplotit i hedhur lehtësisht poshtë ose akademik i historisë pa përvojë praktike të veprimeve ushtarake amerikane. Ky është një person që u ul rreth tryezave të larta të qeverisë në Uashington:

Rreth dhjetë ditë pas 11 shtatorit, unë kalova nëpër Pentagon dhe pashë Sekretarin Rumsfeld dhe Zëvendës Sekretarin Wolfowitz. Unë zbrita në shkallët e ulët vetëm për të thënë përshëndetje për disa nga personat e Shtabit të Përbashkët që punonin për mua, dhe një nga gjeneralët më thirri brenda. Ai tha: “Zotëri, ju keni për të hyrë dhe të flisni me mua i dyti”. Unë i thashë:” Epo, ju jeni shumë i zënë”. Ai tha,” Jo, jo”. Ai thotë,” Ne kemi marrë vendimin se do të luftojmë me Irakun”. Kjo ishte në ose gati 20 shtator. Unë thashë, “Ne do të luftojmë me Irakun? Pse?” Ai tha,” Unë nuk e di”. Ai tha: “Unë mendoj se ata nuk dinë çfarë të bëjnë tjetër”.  “Ai tha,” Jo, jo. “Ai thotë,” Nuk ka asgjë të re në këtë mënyrë. Ata thjesht morën vendimin për të shkuar në luftë me Irakun. “Ai tha,” Unë mendoj se është sikur ne nuk dimë çfarë të bëjmë për terroristët, por ne kemi një ushtri të mirë dhe ne mund t’i rrëzojmë qeveritë”. Dhe ai tha, “Unë mendoj nëse mjeti i vetëm që keni është një çekiç, çdo problem duhet të duket si gozhdë”.

Kështu që u ktheva për ta parë disa javë më vonë, dhe deri në atë kohë ne po bombardonim në Afganistan. Unë i thashë: “A do të vazhdojmë të luftojmë me Irakun?” Dhe ai tha: “Oh, është më keq se kaq”. Ai arriti në tryezën e tij dhe kapi një copë letër. Dhe ai tha, “Unë thjesht e zbrita këtë nga lart” – do të thotë zyra e Sekretarit të Mbrojtjes – “sot”. Dhe ai tha, “Ky është një memorandum që përshkruan se si ne do të shkatërrojmë shtatë vende në pesë vjet, duke filluar nga Iraku, dhe më pas Siria, Libani, Libia, Somalia, Sudani dhe duke mbaruar, Iranin. “Unë i thashë:” A është i klasifikuar? “Ai tha: “Po zotëri”. Unë i thashë:” Epo, mod më trego”. Dhe unë e pashë atë rreth pas një viti apo më shumë, dhe thashë:“Ju kujtohet kjo?” Ai tha:“ Zotëri, nuk ju tregova atë memorandum! Unë nuk jua tregova këtë! “.

Konfirmimi se SH.B.A. janë Kombi më i madh i mashtruesve në botë

Jo vetëm kjo intervistë konfirmon se vendimi për të pushtuar Irakun nuk kishte asnjë lidhje me lidhjet me Al Kaedën ose armët e shkatërrimit në masë; kjo tregon se SH.B.A. nuk u përgjigjet thjesht kërcënimeve të perceptuara ndaj interesave dhe fuqisë së saj në të gjithë Lindjen e Mesme dhe rajone të tjera të botës por ata planifikojnë në mënyrë strategjike veprimet e tyre vite më parë dhe i zbatojnë ato plane pa mëshirë me ndihmën e mediave të besueshme dhe të kontrolluara nga miliarderët të cilët gjithnjë mund të llogarisin për të bërë zbardhjen e nevojshme të ngjarjeve dhe për të krijuar rrëfenjat e përshtatshme për të justifikuar krimet e luftës që ishin kapur dhe interpretuar vite më parë.

SHBA është kërcënimi i vetëm më i madh për paqen dhe sigurinë në të gjithë planetin. Kërkesa e tyre e pangopshme për fuqi, kontroll dhe qasje të lirë në burimet ekonomike të secilit vend tjetër, kryesisht naftë, shpjegon praninë e saj të qëndrueshme ushtarake në Lindjen e Mesme dhe ndërhyrjen në punët e vendeve të tjera. Greva ushtarake mashtruese në Irak nga SHBA nuk është një përjashtim nga rregulli i angazhimit të SHBA në të gjithë botën është normë ose konfirmimi i rregullit.

Angazhimet e tipit “çizme në tokë” si Kore, Vietnam, Jugosllavi, Afganistan dhe Irak janë luftëra konvencionale me deklarata zyrtare, ose të paktën autorizimet e kongresit për “përdorimin e forcës ushtarake”, por realiteti i hegjemonisë së imponuar nga SHBA është luftëra të padeklaruara që japin rezultate të ngjashme në lidhje me nxitjen e frikës nga Sh.B.A dhe projektimin e fuqisë për të lehtësuar rrëmbimet e burimeve në shkallë të gjerë.

Një studim i madh akademik në vitin 2013 u përpoq për një përcaktim më realist të luftës në mënyrë që të përcaktojë shtrirjen reale të përfshirjes së SHBA në të gjithë botën. Shqyrtoni përkufizimin e luftës të paraqitur nga Linda Bilmes (Shkolla Harvard Kennedy) dhe Michael Intriligator (UCLA), të cilët e përcaktuan luftën në punimin e tyre për vitin 2013 si:

“konfliktet ku SH.B.A. po fillon inkurajime të gjera ushtarake, përfshirë sulme me avionë, por që nuk janë” deklaruar ‘zyrtarisht'”.

Me këtë përkufizim, Shtetet e Bashkuara janë në luftë në të paktën gjashtë vende tani: Irak, Afganistan, Pakistan, Somali, Jemen dhe Siri.

Pastaj merrni parasysh zbulimin e rrallë dhe mjaft të ngadaltë të së vërtetës nga Trump në lidhje me praninë dhe përfshirjen e SHBA në Siri:

“Donald Trump ka këmbëngulur që prania ushtarake e SHBA në Siri është ‘vetëm për naftën’, duke kundërshtuar zyrtarët e tij që kanë këmbëngulur që forcat e mbetura ishin atje për të luftuar Isis”.

Ushtarakisht fshehurazi SHBA është aktive në 134 vende në të gjithë botën

Përfshirja ushtarake amerikane në mënyrën e përshkruar më sipër nuk është forma e vetme e përfshirjes. Rritja e Operacioneve Speciale tregon se si SHBA siguron që qeveritë afër interesave të tyre ose të gatshëm të pranonë ofertat e tyre të hyjnë në pushtet ose të qëndrojnë në pushtet. Hulumtime të gjera tani zbulojnë se SH.B.A. është në të vërtetë e përfshirë ushtarakisht në 70% të kombeve të botës përmes Operacioneve Speciale aktive dhe agresive në 134 vende të ndara:

“Në ditët në rënie të presidencës së Bushit, forcat e Operacioneve Speciale u raportuan se u vendosën në rreth gjashtëdhjetë vende të botës. Deri në vitin 2010, ky numër ishte rritur në shtatëdhjetë e pesë, sipas Karen DeYoung dhe Greg Jaffe nga The Washington Post. Në vitin 2011, zëdhënësi i Komandës së Operacioneve Speciale (SOCOM) kolonel Tim Nye i tha Tom Dispatch se totali do të arrinte në 120. Sot, kjo shifër është rritur akoma më shumë.

Në vitin 2013, forcat elitare amerikane u vendosën në 134 vende të globit, sipas Major Matthew Robert Bockholt të Çështjeve Publike të SOCOM. Kjo rritje prej 123 përqind gjatë viteve të Obamës tregon se si, përveç luftërave konvencionale dhe një fushate pa pilot të CIA-s, diplomacisë publike dhe spiunimit të gjerë elektronik, SH.B.A. është angazhuar në një formë tjetër të rëndësishme dhe në rritje të projeksionit të energjisë jashtë shtetit. Të bëra kryesisht në hije nga trupat më elitare të Amerikës, shumica e këtyre misioneve ndodhin larg syve, shqyrtimit të mediave, apo ndonjë lloj kontrolli të jashtëm, duke rritur shanset për goditje të paparashikuara dhe pasoja katastrofike”.

SHBA duhet të fajësohet pasojat e sulmit të tyre

Kjo vendosje ilegale, sekrete, brutale, e përgjakshme dhe vdekjeprurëse e pushtetit amerikan në të gjithë globin është ajo që duhet të vihet në fokus nga shembulli më i fundit i krimeve të luftës amerikane mbrëmë në Irak.

Irani dhe Iraku kanë qenë viktimat e sulmeve amerikane ndaj zyrtarëve të qeverisë së tyre, të cilat përbëjnë akte lufte. Në veçanti Iranit nuk i është lënë zgjidhje tjetër përveç hakmarrjes. Ai është një nga kombet më të vjetra në shtetet e Lindjes së Mesme. Ai është një komb krenar dhe atdhetar. Dinjiteti dhe prestigji i tij është minuar nga vrasja e komandës së dytë të saj dhe hakmarrja është e pashmangshme. Është një rast se kur dhe si, jo nëse?

Një përhapje e shëmtuar dhe e përgjakshme e incidenteve tani mund të përshkallëzohet në një luftë të plotë në shkallë të gjerë. Media kryesore nuk do t’i nxjerrë në pah ose t’i ekspozojë ata, por mendimtarët e lirë në të gjithë botën duhet të tregojnë gishtin e fajit në mënyrë të vendosur dhe pa frikë tek Donald Trump dhe SH.B.A. për çfarëdo që do të ndodhë tani në përgjigje të veprimit të tyre të paligjshëm të luftës./Gazetaimpakt/sputniknews/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne