Nga: Iqbal Jassat
Vrasja e gjeneralit Qasem Soleimani dhe Abu Mahdi al Muhandis nga forcat Amerikane nën komandën e Donald Trump, janë pritur me tronditje dhe mosbesim nga shumica e botës.
Këtu ishte një president amerikan, i cili gjatë fushatës së tij kishte shkatërruar regjimin e Obamës për tërheqjen e forcave amerikane në luftëra të kota në Lindjen e Mesme, duke e vendosur tani botën në gjendjen e një luftë të re katastrofike.
Me autorizimin e vrasjeve pa as një letër si gjethe fiku të kongresit, Trump ka shfaqur përsëri një tendencë për të vepruar në mënyrë të njëanshme dhe në përçmim të plotë për pasojat e kobshme të veprimeve të tij.
Sidoqoftë, duhet të theksohet se qasja e tij e njëanshme gjithmonë mbart vulën e miratimit nga Izraeli kolonial dhe despotët e pazgjedhur në Arabinë Saudite. Të dy këto regjime kanë qenë në pararojë duke nxitur, mbështetur dhe rritur ndjenja publike për ta bërë Amerikën të bëjë të fortin duke u përfshirë në një luftë gjithëpërfshirëse ndaj Iranit.
Ka qenë qëllimi i tyre të shkretojë, shkatërrojnë dhe imponojnë ndryshimin e regjimit që nga epoka e Revolucionit Islamik 1979 që përmbysi Shahun.
Prishja e dinastisë së Pahlavi shënoi fundin e ndikimit amerikan/ izraelit në Iran, i cili nën udhëheqjen e Imam Khomeini ripërcaktoi politikat e brendshme dhe të jashtme të Iranit.
Botëkuptimi i ri i artikuluar nga udhëheqësit revolucionarë të Iranit, e pozicionoi fort vendin pas masave të shpërndara, shtypura dhe të margjinalizuara në të gjithë botën.
Kështu, ai solli fundin e papritur të lidhjeve dhe mbështetjes së Shahut për regjimin e apartheidit të Afrikës së Jugut dhe hodhi peshën e tij pas luftës për liri.
Nën udhëheqjen parimore të Imam Khomeini, Irani bëri të njëjtën gjë për Palestinën. Ata që kujtojnë dorëzimin e ambasadës së Izraelit në Teheran në PLO do të kujtojnë mesazhin e fuqishëm që i dërgoi botës.
Kjo nuk ishte thjesht simbolikë. Ai tha që atëherë në 1979, se nuk do të pranojë dhe mbështetë krijimin e paligjshëm të Izraelit në kurriz të Palestinës.
Pas disa javësh, Irani Islamik do të përkujtojë dyzet e një vjetorin që nga ajo kohë e një revolucion të rëndësishëm. Vendi i ka mbijetuar një lufte shkatërrimtare tetë vjeçare, në të cilën Saddam Husain ishte në shënjestër nga Sauditët të mbështetur nga Ushtria e financuar nga Perëndimi.
Pavarësisht nga mosmarrëveshjet e mbledhura kundër Iranit në aspektin ushtarak dhe sanksionet e vendosura, duke përfshirë një embargo armësh, ai doli fitimtar.
Mësimet e nxjerra zbuluan se komplotet amerikane për t’a destabilizuar atë do të vazhdojnë, duke e bërë kështu të domosdoshëm mbrojtjen për të ruajtur pavarësinë dhe integritetin e tij territorial me mjete krijuese.
Kjo klimë presioni dhe armiqësie e jashtme krijoi njësi për vetëmbrojtje siç janë Trupat e Rojeve të Revolucionit Islamik (IRGC) dhe Forca e Qudsit.
Nën udhëheqjen e dëshmorit Qasem Soleimani, njësitë u zhvilluan në një lëvizje të fuqishme, duke e dalluar veten si një forcë efektive kundër një grupi kërcënimesh të sofistikuara ushtarake dhe inteligjente.
Ata që festojnë vrasjen e tij, përfshijnë vrasësin masiv izraelit dhe vrasësin masiv Benjamin Netanyahu. Ai ka qenë duke u shqetësuar për luftën kundër Iranit.
I vetëdijshëm se Irani është i vetmi vend i aftë të përballet me planet hegjemonike të Izraelit për të rikonfiguruar Lindjen e Mesme dhe Levantin, Netanyahu po tregon shenja në rritje të dëshpërimit.
Së bashku me kasapin e Arabisë Saudite Mohamed bin Salman ku vrasja makabre e Khasshogi dhe shkatërrimi në Jemen janë shenjat e tij, Netanyahu ka një idiot të dobishëm për të manipuluar Egjiptin dhe Emiratet e Bashkuara Arabe si mashtrues për axhendën Zioniste.
Që misioni Amerikan për të ndërmarrë në shënjestër këtë vrasje ishte koordinuar me Izraelin, është e dhënë.
Injektimi i tensionit në rajon me mundësinë e një lufte në shkallë të plotë i siguron si për Trump ashtu edhe Netanyahun një devijim nga problemet e tyre të brendshme.
Trump përballet me një gjyq për fajësim ndërsa Netanyahu po i nënshtrohet një numri të madh akuzash jashtëzakonisht të sikletshme për korrupsion.
Sido që të jenë motivet e tyre, skifterët në të dy kampet kanë tërhequr këmbëzën duke e lënë botën të hamendësojë për përgjigjen e Iranit. Si dhe kur përfundojnë pyetjet që bëjnë analistët ushtarakë.
Çuditërisht, mediat e polarizuar në Amerikë kanë hyrë në veprim duke mbrojtur zbavitjen vrastare të Trump. Kjo është qasja në moshë, që mbron pa kritikë operacionin dhe përsërit jo-profesionalisht propagandën e Shtëpisë së Bardhë si “fakte”.
Sidoqoftë, pyetja gjithëpërfshirëse është nëse duke vrarë një strategji ushtarake të fuqishme të Iranit, a do të zvogëlohen forcat IRGC dhe Quds?
Ata që strehojnë iluzione të tilla dhe mbi bazën e këtij supozimi naiv lëshuan vrasësit e tyre, do të kuptojnë se sa kanë gabuar. SHBA tashmë ka porositur qytetarët e saj të largohen menjëherë nga Iraku.
Njoftimi i shpejtë për komandantin e ri të IRGC Quds Force, nga Rahbar Imam Seyyed Khamenei, është një tregues i plotë që zotëron Irani në vazhdimin e trashëgimisë së dëshmorit Qasem Soleimani./Gazetaimpakt/crescent.icit/