Ushtria izraelite po rekruton azilkërkues afrikanë që i bashkohen ushtrisë për të luftuar në Gaza duke u premtuar atyre ndihmë për marrjen e statusit të qëndrimit të përhershëm në Izrael, raportoi Haaretz më 15 shtator.

Zyrtarët e mbrojtjes, duke folur për gazetën liberale izraelite, thanë se “projekti është kryer në një mënyrë të organizuar, me drejtimin e këshilltarëve ligjorë të institucioneve të mbrojtjes”.

Pas fillimit të luftës së Izraelit në Gaza më 7 tetor, “Zyrtarët e mbrojtjes kuptuan se mund të përdornin ndihmën e azilkërkuesve dhe të shfrytëzonin dëshirën e tyre për të marrë statusin e përhershëm në Izrael si një nxitje”.

Megjithatë, zyrtarët izraelitë nuk i kanë dhënë status të përhershëm asnjë azilkërkuesi që ka dalë vullnetar për të luftuar në Gaza deri më tani, dhe refuzojnë të thonë saktësisht se si përdoren rekrutët e rinj.

“Asnjë azilkërkues që kontribuoi në përpjekjet e luftës nuk është dhënë status zyrtar,” shkruante Haaretz , pavarësisht rrezikimit të jetës së tyre, ndërsa mënyra se si ushtria izraelite i vendos azilkërkuesit “është e ndaluar nga publikimi”.

Haaretz raportoi rastin e një burri afrikan që kërkoi të identifikohej vetëm me një inicial, A. Ai mbërriti në Izrael në moshën 16-vjeçare. Ai duhet të rinovojë periodikisht statusin e tij të qëndrimit të përkohshëm me Autoritetin e Popullsisë dhe Emigracionit të Ministrisë së Brendshme për të shmangur dëbimin.

Pas fillimit të luftës, A. mori një telefonatë nga dikush që pretendonte se ishte oficer policie.

“Ata më thanë se po kërkonin njerëz të veçantë për t’u bashkuar me ushtrinë. Më thanë se kjo ishte një luftë për jetë a vdekje për Izraelin,” tha ai për Haaretz.

Ai i tha se kishte një periudhë trajnimi dy-javore nëse do të hartohej dhe se do të merrte pagë të ngjashme me atë që fitonte në punën e tij aktuale.

“Unë pyeta, çfarë marr? Edhe pse nuk jam duke kërkuar asgjë. Por më pas ai më tha – Nëse shkoni në këtë rrugë, mund të merrni dokumente nga shteti i Izraelit. Ai më kërkoi t’i dërgoja një fotokopje e identitetit tim dhe tha se do të kujdesej për këto gjëra”.

Pak para se të fillonte trajnimi, A. ndryshoi mendje.

“Doja të shkoja dhe isha shumë serioz për këtë, por më pas mendova – vetëm dy javë stërvitje dhe më pas të jem pjesë e përpjekjes së luftës? Nuk kam prekur kurrë një armë në jetën time.”

Sipas Shoqatës Hebraike të Ndihmës për Imigrantët (HIAS), afërsisht 45,000 azilkërkues afrikanë jetojnë tani në Izrael, shumica prej tyre të rinj që paguhen me paga të ulëta në punë që izraelitët nuk i duan.

Shumica janë nga vendet e shkatërruara nga lufta, Eritrea dhe Sudani. Ata kaluan shkretëtirën e Sinait dhe hynë në Izrael në valë midis viteve 2005-2012.

Në vitin 2012, Izraeli ndërtoi një gardh kufitar përgjatë kufirit me Egjiptin që i dha fund fluksit. Vetëm rreth 100 kanë hyrë në Izrael që atëherë.

Në fillim të vitit 2018, Izraeli miratoi një plan për të dëbuar dhjetëra mijëra azilkërkues afrikanë.

Kryeministri Netanyahu vuri në dukje se pas ndërtimit të gardhit në kufirin egjiptian dhe deportimit të rreth 20,000 emigrantëve afrikanë përmes marrëveshjeve të ndryshme, Izraeli kishte arritur  në fazën e tretë të përpjekjeve të tij – “heqjen e përshpejtuar”.

“Kjo largim po bëhet falë një marrëveshjeje ndërkombëtare që arrita që na mundëson të heqim 40,000 infiltruarit e mbetur, t’i largojmë ata pa pëlqimin e tyre,” u tha ai ministrave.

Qeveria izraelite gjithashtu i referohet palestinezëve që kërkojnë të kthehen në shtëpitë e tyre në atë që tani është Izraeli pas Nakba në 1948 si “të infiltruar”.

Atë vit, milicitë sioniste përdorën masakra dhe përdhunime për të spastruar etnikisht rreth 750,000 palestinezë nga shtëpitë e tyre, duke i bërë ata refugjatë në Gaza, Bregu Perëndimor, Jordani, Liban dhe Siri për të krijuar hapësirë ​​për refugjatët dhe emigrantët hebrenj nga e gjithë bota./thecradle