Nga Shaban Burri
Unë jam më i mirë” kujtohuni se kush është me këtë bindje. Zoti na ruaj prej tij.
Atë që nuk e kuptojnë shumë njerëz kokëfortë nacionalistë/fetarë që përpiqen ti detyrojnë me forcë mosmarrëveshjet midis popujve/konfesioneve:
Masave të gjera të njerëzve nuk i intereson nëse personi tjetër është besimtar, ateist, shqiptar//boshnjak/serb apo malazez. Duan apo nuk duan, ata janë miq me njëri-tjetrin, marrin pjesë në dasmat e njëri-tjetrit dhe madje martohen me njëri-tjetrin.
Kjo masë e njerëzve nuk ka asnjë interes për asnjë nga diskutimet dhe debatet që janë ende të ngecur në kohën e kryqëzatave apo osmanëve. Shpesh kjo është jashtëzakonisht e çuditshme për ta dhe e shohin atë të neveritshme. Ata janë njerëz të thjeshtë që duan të jetojnë jetën e tyre dhe nuk mund dhe nuk duan të bëjnë asgjë me këtë agjitacion fetar/kombëtar.
Nuk është e pazakontë që këta njerëz standard madje të distancohen nga fetarët/nacionalistët në tërësi për shkak të këtyre mosmarrëveshjeve të panevojshme. Ata duken të dyshimtë dhe suuspekt, mendjengushtë dhe të bezdisshëm.
Për ta, të gjithë njerëzit janë thjesht njerëz, malazeziu është një njeri si një shqiptar. Ata kanë të njëjtat nevoja dhe të njëjtat shqetësimet.
Dhe vetë Zoti është sigurisht shumë më i kënaqur me këta njerëz të thjeshtë në këtë çështje sesa me ata religjiozë/nacionalistë kokëfortë mes banorëve të botës, të cilët vetëm kërkojnë përçarje dhe synojnë të largojnë njerëzit e kombeve/besimeve të ndryshme nga njëri-tjetri. Sepse ata në mënyrë të pavetëdijshme e praktikojnë ajetin që thotë: “Të gjithë kapuni për litarin e Allahut dhe mos u përçani”.
Kjo ndërsa të tjerët, të cilët me krenari dhe mendjemadhësi tashmë besojnë se janë në parajsë, po tundin litarin e Zotit me të gjithë forcat.
Si njerëz, ne mund ta afrojmë njëri-tjetrin përmes bisedave në mënyrë që të mësojmë shumë nga njëri-tjetri dhe që njerëzit t’i besojnë njëri-tjetrit!
Nuk kemi pse të flasim për dallime sepse ka tema shumë më emocionuese që na lidhin ngushtë!
Secilit të vetën, por trajtojeni njëri-tjetrin në mënyrë paqësore. Nuk është e nevojshme të bini dakord për gjithçka, por unë jam i habitur se sa vetë-drejtëset dhe latent arrogantë janë ata te cilit në favor të injorimit të plotë të çdo dallimi janë, i shohin me përçmim ata që e shohin bashkëjetesën paqësore pa unitet teologjik ose kombëtar si rrugën e duhur.
Bashkëjetesa paqësore është më e pakta që njerëzit duhet të mbajnë me njëri-tjetrin. Por e vërteta është se gjithë kjo agjitacion, këto “debate” të vazhdueshme etj., po e pengojnë këtë bashkëjetesë paqësore dhe po i kthejnë kundër njëri-tjetrit edhe shumë njerëz të thjeshtë. Kjo mund të vërehet qartë edhe në realitet. Kjo nuk është një teori.
Ajo që nënkuptohet këtu me unitet nuk është as plotësisht e kuptueshme. A do të thotë kjo se nuk ka dallime? Ata jane. Ato ekzistojnë edhe te malazezët dhe serbët. Gjithashtu dallime të papajtueshme. Për të qenë i sinqertë, ajo që është e pandershme është të pretendosh të jesh për paqen, por të agjitosh vazhdimisht kundër kombeve të tjera. Aq sa mund të mos i konsideroni as njerëz.
Në çdo rast: askush nuk është i detyruar të jetojë unitetin njerëzor. Por kushdo që flet për bashkëjetesë paqësore duhet të jetë i sinqertë dhe të japë një kontribut real për të siguruar që diçka e tillë të ndodhë.
Personalisht, nuk dua t’i diskutoj gjërat kaq shumë. Është fakt që shumica dërrmuese e njerëzve nuk janë të interesuar për asnjë debat nacionalist. Pikë.
Kushdo që e pëlqen atë, duhet ta bëjë atë dhe të jetë i kënaqur me të dhe të marrë përgjegjësinë për çdo dëm të mundshëm./gazetaimpakt
